Samenspraak over de brief van Paulus (48b)

HOPENDE: Zo horen we de apostel dan ook nu in deze tekst die we voor ons hebben, zeggen: Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen en over allen die geloven. Neen, men wordt niet om zijn geloof gerechtvaardigd. Het geloof is hier geen verdienende hand, maar een ontvangende hand. Ik heb zovele rechtvaardigmakingen horen bepraten, maar ik heb er niet anders dan eigen werk in kunnen bespeuren. Als men er zo’n mooi verhaal over weet op te hangen, dan behoeft men er niet veel geloof aan te hechten. De mens zit er dan helemaal zelf tussen. Maar God leidt de ziel in het heilgeheim van het verlossingswerk in, zonder dat men zelf een naam kan geven aan wat er gebeurt. Men hoort het dan soms een ander verklaren of vanaf de kansel prediken wat in de binnen kamer is geschied. Wat geeft dat een overeenstemming in de ziel.

Maar zo wordt ook dat geloof te meer versterkt waardoor men zulk een weldaad mag aannemen. Deze tijd is ook door de ziel niet te vergeten. Men verwondere zich maar over de eenvoudigheid van het Goddelijke werk. Hoe mag men zich dan van zijn staat en van zijn aandeel aan Christus verzekerd weten. Het geloof doet een geschonken Koning omhelzen en Hem aan het hart drukken als de Gegevene van de Vader. De duivel zal zijn handlangers ook wel op een vrome, zware en gewichtige godsdienstige wijze weten te gebruiken om het werk Gods in verdenking te brengen, maar de ziel mag met de dichter getuigen:

Ik roem in God; ik prijs ’t onfeilbaar woord;

Ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord;

’k Vertrouw op God, door gene vrees gestoord;

Wat sterv’ling zou mij schenden?

UITZIENDE: Maar er mag ook zo’n zoete vereniging zijn met degenen die een zelfde dierbaar geloof deelachtig zijn geworden. Daarom zegt de apostel ook zo in de tekst: … tot allen en over allen die geloven; want er is geen onderscheid. Neen, hier is waarlijk geen onderscheid.

De apostel spreekt over het geloof van Jezus Christus. Allen die zalig worden, stemmen er met elkaar in overeen, dat zij geen andere Zaligmaker hebben kunnen aannemen door het geloof dan die Zaligmaker van Wie men zeker wist dat Hij alleen de hemelse Rechter maar aangenaam heeft kunnen zijn, door Hem verordend, gezalfd en aangesteld, in de wereld gezonden, om Zijn drievoudig ambt tot de zaligheid van Zijn Kerk uit te voeren. O vriend, wat vinden we hier toch een ruime stof. Als we ons hierin als het ware verliezen, dan verliezen we ons in de volle zaligheid en kunnen we ook niet meer buiten de zaligheid vallen. Mijn leven is wel niet zo ruim en breed meer als het wel geweest is, maar als de ganse wereld in twijfel trekt of Jezus wel de ware en volkomen Zaligmaker is, dan blijft mijn geloof hierin rotsvast staan, dat de zaligheid alleen in Hem en in geen ander is.

HOPENDE: Daarom ben ik in ons gesprek begonnen met te zeggen dat het geloof nu onze aandacht heeft te vragen. Dat geloof staat tegenover het eigen werk van de mens. Het doet van zichzelf volkomen afzien en doet als een gans schuldige in zichzelf de hoornen van het altaar aangrijpen. Het geloof richt zich alleen op de vrije genade Gods en doet alzo geloven wat men niet begrijpen kan. Er kan veel over het geloof worden gesproken, maar als men met zijn eigen werk niet aan het einde is gebracht, weet men niet wat geloven is. Het einde der wet is Christus, een iegelijk die gelooft. Dat is die dierbare leer die de apostel ons in deze zendbrief voorhoudt. Ik geloof dat we het voor vandaag wel met ons gesprek kunnen doen. We hopen de apostel nu verder te gaan volgen in de uiteenzetting van dit dierbare leerstuk.

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen