De Nieuwe Ordening Der Continenten

De twintigste eeuw staat in het teeken van de nieuwe ordenling der continenten, zoo schrijft Rijksminister dr, Göbbels in het jongste nummer van Das Reich. De oorlog, zoo zegt hij, vormt geen bewijs tegen deze stelling, hij schijnt deze veeleer overal te bevestigen'. Het kan nauwelijks nog ernstig ontkend worden dat Europa in zijn huidige bonte schakeering en politielk'e verdeeldheid voor de overige tot hechte economische eenheden aaneen gesloten continenjten iedere mogelijkheid tot­concurrentie verloren heeft.

iDe vraag luidt dus, of het zijn eenheid uit eigen kracht ten zoodoende in zijn eigen voordeel zal hervindenl, of dat deze eenheid door anti­Europeesche machten in haar voordeel zal /wordenj opgedron

geni. De drijfveer van deze anti­Eii^ro­­ peesche Imachten is daajhij bijna uitsluitend het persoonlijk egoïsme. Europa zou gemakkelijk in staat zijn uit eigen continentale kracht een zelfstandig en' vrij leven te leiden. Dit echter moet juist door dezien oorlog verhinderd worden. De politieke krachten, die eig^etilijk de

De politieke krachten, die eig^etilijk de ijverigste partijgenootenl van iDuitschland moesten zijn op den weg naar de nieuwe Oldening van Europa, zijn veeleer zijn verbitterdstë teger^standers 'erJ desondanks zullen zij den loop der geschiedenis niet kunhen tegenjhouden. 'Of ons continent vindt door den strijd van het Duitsohe rijk om zijn voortbestaan een nieuwen vorm, óf het zal na dezen oorlog nog slechts een speelbal zijn in de handen van aan Europa vreemde of boerenknecht en de concierge van de Arbeidsbeurs in Den Helder. Doorgewinterde terroristen ? Weineen, zij beroepen er zich zelfs op onder elkaar te hebben afgesprokian bij hun acties slecht in het alleruiterste g'eval van hun revolvers gebruik te zullen maken. Ook in dit proces staan de ophitsers in Londen weer op den, achtargrond. Hier staan de gevolgen van deze laffe propaganda en van de infaamste ophitsing tegem een deel van . het eigen volk, in vleesch en bloed voor ' ons. Nadat de schrijver de verschillende

Nadat de schrijver de verschillende aanslagen heeft geschetst, beschrijft hij het verloop van de rechtzitting.

,,Nu staan zij hier voor hun rechters. Ook deze zittmg is uiterst grondig voorbereid. Aan de hand van de reeds eer­ ' der afgelegde bekentenissen iwordt iedere aanslag haarfijn gereconstrueerd en ieders aandeel zorgvuldig uitgemeten. Aan de vragen die gesteld worden is geen ontkomen aan; er wordt net zoo lang geplozen tot alles in elkaar grijpt eni één afgerond geheel voitmt. Zeer zwaar wordt den beklaagden^ aan

Zeer zwaar wordt den beklaagden^ aangerekend dat zij ^(behalve Vreugdenhil) ' deel uitmiaakten van het politiecorps. —Nu, nu het J;e laat is^ zien zij het wel in en vragen am genade.

,,Als wij Ka hadden gedacht, zegt Kok i>varen wij er nooit toe overgegaan; ze ­ he­bben ons. den kop^ op hol gebracht " ,,Wij zijn meer overgehaald met geschenken, dan dat het eigem initiatief was," brengt Herwijnei^, als laatste woord, te berde.

,,Ik wilde er reeds lang niet meer mee te makerl 'hebhen," voert Ludema ter verontschuldiging aan, ,,ult angst nog meer gebruikt te worden."

Wij' willen er niet aan twijfelen, maar de naakte feiten liggen er nu eenmaal. Dat hier geen nnenschen om het leven zijn gekomen, die fatsoenlijk hun plicht dedei^ het Stadhuis en de Arbeidsbeurs ö'.et in vlammen zijn opgegaan, met alle gevolgen: voor de geheele bevolking van dien, het is meer geluk dan wijsheid geweest. De opzet is ondubbelzinnig können vast te staan en wordt trouwens door geen der verdachten ook maar een oogenblik betwist. Dat het Polizeistandgericht ongetwij

Dat het Polizeistandgericht ongetwijfeld hard, maar dan ook alleen bij vo strekte zekerheid straft, blijkt ook nu weer; waar tegen Hei)wijnen„ Vreugdenhil, Ludema len Kok de doodstraf werd geëischt en uitgesproken, 'werd de zaak Sperling, tot tijd en' wijle meerdere bewijzer^ voorhanden zijn, opgeschort.

Zoo hebben dan opnieuw vier Nederlanders voor hun onverantwoordelijke geen enkel volksbelang dienende da,den met hun leven moeten boeten. De En V gelsch­Nederlandsche propaganda ka op het trieste succes bogen, zonder da eer één soldaat aan het Oostfront minder om viel of welk ander militair succes ook, bereikt werd, vier gezinnen i rouw te hebben gedompeld.

Want wie even verder vermag te kijken dan een wagen stroo van een N.S B. er en zelfs de Arbeidsbeurs van De Helder, kan zijn medevolksgen(oote slechts met hartstocht toeroepen: Oorlog is een; zaak van soldaten; laten oo deze vier ter dood veroordeelden ee vewnaning zijn, voor den oorlog onbenullige, voor de toekomst van ons vol zinlooze, en voor U zelfs levensgevaarlijke daden achterwege te laten ! Vervolgens gaat ,,Volk en Vaderland

„Men kan, aldus dit blad, de noodzaa Vervolgens gaat ,,Volk en Vaderland dieper in op de moorden op 'Genera Seyffardt, oud­minister Posthuma, agen Postma en Mr. Reydon en dlenls vrouw voor iwelke moorden dezelfde dader verant­yvoordelijk zijn. '

­ „Men kan, aldus dit blad, de noodzaa in dezen, voor Europa zoo doodelijernstigen ,tijd, c<m zonder pardon tege n |( * saboteurs en terroristen op te trede t d t n e erkennen, ja zelfs met nadruk bepleite en toch, zooals in de hierbovtenvermeld gevallen, medelijden hebben met de onbezonnen mannen, tegen wien het onverbiddelijke doodvonnis 'wordt uitgsproken. Het bloed (kruipt tenslotte iwa het niet gaan kan !

, n Het is een geheel andere gewaarwoding. Wanneer men 't uit zou willen gi len, dat de gevraagde doodstraf duize maal te licht is en zelfs onrechtvaard aandoet, waar zij zoo jonst geëisc werd 'voor misdrijven die niet te vergelijken zijn — te licht voor een( mensch, die Iminder blijkt te zijn dan een beest.

Want wie is deze J. J. Verleum, die na beëindiging van bovenvermeld proces voor zijn rechters werd geleid ? Ben jongen, van nartvelijks 24 jaar. Vermoedelijk heeft zijn vader hem in al te grooten geloofsijver naar een priestatseminar:um gezonden, zonder te letten op zijn intelligentie. Nu, zijn gezicht wijst wel uit dat hij zijn priesterstudie niet heeft opgegeven c/mdat het leeren zoo vlotte, zoodat ook in dit opzicht de katholieke k­erk in hem geen edele •ki­iä^*t 'iieeft iHoeuen­oßtTSc­r^ii­r^­

Toen is hij maar 'kantoorbediende gewoider,! En dit niet.'; bp­teekenende jongmensch heeft persoonlij'k niet minder dan drie laf£^ moorden gepleegd op voortreffelijke 'Nederlanders en was handlanger bij den joodsch­sadistischen moord op kameraad Reydon en diens edele vrouw.

Odk de gemeene moord op het echtpaar Reydon is nu volledig opgelost, aangezierj Verleum daarbij ooggetuige is geweest. Terwijl 'de commtmistische jood Dr. Kästeln, met heel de hartelooshcid van zijn ras jegens Arische menschen, bij (het lijk van mevrouw Reydon in de huiskamer (wachtte op de thuis­ Itomst van kalmeraad Reydon, teneinde ooik dezen te veitaoorden, hield Verleum buiten een oogje in 't zeil en moest hij o.a. controleeren of de revolverschoten buiten niet te hooren waren. Geheel alleen vervolgens, heeft Verleum op bevel van den beruohteni Hans Katan (die ook reeds op 30 September j.1. ter dood werd veroordeeld) den mloord op oud­minister Posthuma gepleegd. Terwijl oud­minister Posthuma op dien sinisteren zomeravond, Z(xh van gaen kwaad bewust, in de glazen serre van zijn huis, tezame» met zijn vrouw de krant las, sloop dit creatuur denl tuin in, loste een aantal schoten die helaas doel troffen.

Dat hij zichzelf ook nog voor een goed soldaat en een edel vaderlander versleet (eeen soldaat die sluiptmoordt en een vaderlander, die op bevel van joden eigen volksglenootenl afslacht !) behoeft bij zoo'n verwrongen geest niet te verwonderen."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen