Verteerd In De Dienst (Slot)
DS. G. BOER
In verschillende artikelen die Boer schreef komen we uitdrukkingen als ‘veranderend tij’ of ‘laag getij’ tegen. Begrijpelijk dat hij zich daar zorgen over maakte. Zo werpt hij In een artikel in de Waarheidsvriend dat aan de 450-jarige herdenking van de reformatie is gewijd, de vraag op wat er van de reformatie over is en hoe het daarmee staat in de kerk, in de gemeenten, in de gezinnen en in het persoonlijk leven. Daarin valt dan de uitdrukking ‘laag getij’ en het bevat een krachtig appèl. Hij achtte het dringend geboden te ijveren voor een gezond kerkelijk besef dat is vervlochten met de praktijk van de godzaligheid.
REFORMATIE
In de hem kenmerkende gespierde taal noemt Boer de reformatie van de 16e eeuw geen eindpunt maar een bominslag met kratervorming. Die inslag blokkeerde de weg van de kerk niet, maar opende die. God heeft heilzame ontploffingen in de loop van de eeuwen achter de hand. Volgens Boer was de reformatie een bron die, verstopt geraakt, het levende water van het Woord van God omhoogstuwde. Uit deze bron ontstond een stroom. Daaruit konden de dorstenden weer drinken. Maar er klonken ook klachten over het verzanden en splitsen ervan. Het leek wel op een delta! Hij noemt als oorzaken de voortdurende vijandschap en afkeer in het hart van de mens tegen de verkondiging van de vrije genade en de rechtvaardiging van de goddeloze. Bovendien leert de Bijbel ons dat na elk ingrijpen van God zoals bij Seth, Noach, Abraham en anderen, de mens het werk van God bederft en verknoeit. Hij noemt de geschiedenis van Israël één onafgebroken lofzang op de trouw van God en één beschuldigende klaagzang op de ontrouw van Israël. Onder het nieuwe verbond is dat niet anders. Het proces van lofzang en klaagzang herhaalt zich elke eeuw opnieuw in tal van variaties. Echter, de constatering daarvan maakt de schuld niet minder, maar groter. Wanneer God Zijn volk verlaat is dat altijd een reactie op het verlaten van Hem! Daarom is het een verbazingwekkend wonder dat er een kerk is. Zij is altijd een overblijfsel naar de verkiezing van de genade.
SOLA’S
Dat kan het verlangen naar reformatie aanwakkeren en die is naar de overtuiging van Boer hard nodig. En reformatie is altijd een stap terug. Al is dat bepaald geen verheerlijking van het verleden. Ook de reformatie was een stap terug, maar dan wel naar de Schrift, naar de genade en naar het Bijbels geloof. En dat is een blijvende noodzaak voor elke generatie, zowel gemeente als enkeling. Hij doelt daarmee op de bekering, de vernieuwing, de hervorming die altijd nodig is. Maar dat dient ook en in het bijzonder in tijden van ingezonkenheid en verval aan de orde gesteld te worden. Sola scriptura: uiterste waakzaamheid is geboden omdat de aanslagen op het Woord van God talrijk zijn. Sola gratia: de verkiezing van eeuwigheid wordt zwaar bestreden. De toorn, het oordeel en het kwaad worden weg getheologiseerd. Het gaat Boer om de persoonlijke, bijzondere, werkzame genade. Sola fide: terug tot het geloof in de drie-enige God, met alle consequenties van dien.
Hij roept dan de vraag op of er in zijn tijd symptomen zijn van zo’n hervorming. Boer is niet optimistisch. Hij legt de vinger bij het feit dat men allerlei gedachten kan hebben over een reformatie die een wezenlijke reformatie in de weg staan. De wegen van God zijn hoog en groot. En elke reformatie begint bij een ontdekking, een verrassing. Bovendien begint het nog wel eens bij een man die onbekend is, maar die door de Heere naar voren wordt geduwd en tot zijn niet geringe verbazing merkt dat wat God hem leerde een brede klankbodem heeft.
KOM SCHEPPER GEEST!
Boer vraagt zich dan af of de verschrompeling en de verstijving van de gemeente door zal gaan en de secularisatie nog verder om zich heen zal grijpen. Hij wist dat niet. Wij leven inmiddels meer dan een halve eeuw later. En de secularisatie hééft zich op een ontstellende manier doorgezet. Maar hoe dit zij, de Schrift leert ons dat God Zijn handen vrij heeft tot oordeel en tot zegen. Christus gebruikt Zijn doorboorde handen om én de gemeente als Hoofd én de wereld als Koning der koningen te leiden en te regeren. We hebben dan ook meer met de hellevaart en opstanding van Christus te rekenen dan met de analyses van kerk en wereld. Het grootste dieptepunt ligt achter de rug. Daarmee is de ernst van de situatie en de strijd niet gerelativeerd, maar het is wel een hartversterking voor allen die als een Elia gevangen zitten in moedeloosheid. Mensen die troosteloos zijn en heel graag zouden zien dat er een dam opgeworpen zou worden tegen ongeloof en bijgeloof. We moeten ons over ons volk en over de vele kerken geen illusies maken. Ook nu is waar dat wij bij blijvende onbekeerlijkheid van de kaart gaan. Leven wij in een tijd waarin de brokstukken van de kerk overblijven? Moeten wij rekening houden met een zodanige verwording van de instituten, dat zij uitgroeien tot een vervalst eenheidsinstituut of weggevaagd worden door de oordelen van God? Of mogen wij in de spits van de tijden nog een bloei verwachten? Hoe nodig zijn ons de profeten van het Nieuwe Testament, die ons tot ogen zijn in de concrete situatie van nu en door vasten en bidden de wil van God te weten in de toepassing op het nu!
TEN SLOTTE
Boer was een bewogen dienaar van het Goddelijke Woord. Hij had scherp oog voor de ontwikkelingen in de kerk en leed daaraan. Maar ondanks de kerkelijke strijd waarin hij vooraan stond, was er voor hem geen heerlijker werk dan met het Woord van God op de preekstoel te staan, ermee in de catechisatielokalen te gaan en het te brengen aan de ziekbedden en in de huizen. Hij spreekt over het juweel van de verkondiging dat mag schitteren in de gemeenten. Aan het adres van dienaren laat hij weten dat ze dienen te waken voor de vervalsing van het Evangelie en de uitholling in de prediking. Ze moeten ook niet altijd de messen slijpen, maar vooral boterhammen snijden voor de gemeenten. Hij nam in zijn dagen een ernstige ondervoeding waar. De situatie in kerk en gemeente zou mismoedig kunnen maken. Maar midden in de kerkelijke troosteloosheid is er de Goddelijke vertroosting. Hij gaat door met de vergadering van Zijn Kerk dwars door alle afval en verwatering. Zij wordt uiterlijk niet overwonnen, zolang zij innerlijk in de onoverwinbare kracht van het geloof staat. Want de Heere verlaat Zijn Kerk nooit!
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 mei 2021
Zicht op de kerk | 32 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 mei 2021
Zicht op de kerk | 32 Pagina's