Opleiding afgerond. En dan ...

Ter afronding van de studie schreef ik een scriptie die de titel meekreeg: ‘Van hoopvolle tijdingen naar gevestigde vrede’. Ik heb, aan de hand van meditaties en artikelen rondom Goede Vrijdag en Pasen, onderzocht hoe de rechtvaardiging functioneert bij ds. I. Kievit. Om vervolgens, in het kort, de uitkomst hiervan te vergelijken met de visie van ds. G. Boer en ds. J. van Sliedregt.

Als ik terugkijk op de studie dan hebben vooral de seminarievakken een blijvende indruk achtergelaten. Tijdens de colleges ging het niet alleen om het uitbreiden van onze kennis als theologiestudenten, maar werd ook ons theologisch denken gevormd, waarbij de Schrift het uitgangspunt was. Na de colleges exegese Oude en Nieuwe Testament waren voor mij de colleges homiletiek (preekkunde) een hoogtepunt. Daar kwam alles wat tot dan toe geleerd was bij elkaar, en mocht ik de eerste preken aan het papier toevertrouwen. Daarnaast is ook de vicariaatsperiode bij ds. W. Pieters en ds. A. Vlietstra onvergetelijk. Na de studie ben ik beroepbaar gesteld en heeft de Heere mij de weg gewezen naar de gemeente van Oosterwolde (Gld.). Sinds 21 september 2022 mag ik de gemeente dienen, en mogen mijn vrouw en ik, samen met onze vier kinderen, hier wonen.

Na een bewogen studietijd, waar de Heere door onmogelijkheden de weg heeft gebaand, zie ik ernaar uit om onder Zijn zegen te mogen dienen in Zijn Koninkrijk.

Ds. C.A. van den Brink

Het onderzoek van mijn scriptie richtte zich op iets wat door kinderen van God ervaren kan worden. Je voelt je verlaten door God. Daar is veel over geschreven door bijvoorbeeld Voetius en Hoornbeeck. Zij noemden dit geestelijke verlatingen. Ik heb hun woorden hierover vergeleken met de hedendaagse godsdienstpsychologie, die het verlaten voelen door God ook waarneemt. Verlaten voelen door God gaat vaak samen met gevoelens van depressie. Het roept de vraag op in hoeverre depressie en gevoelens van verlating aan elkaar gekoppeld zijn. Als pastors, maar ook als broeders en zusters in deze strijd is het belangrijk om in deze zaken niet te versimpeld te denken. Gevoelens van verlating kunnen leiden tot depressie, maar ook gepaard gaan met depressie of er zelfs uit voortkomen.

Ik zie op mijn studie terug met dankbaarheid. Het was voor mij een middel waarin ik meer ben gaan zien en bewonderen van de HEERE en Zijn Woord. Door de ontmoeting met andere denkwerelden word je gedwongen tot het aanscherpen van je eigen denken. Het bracht me terug naar de vastheid van het Woord van God. Een terugkerend hoogtepunt is daarom ook dat ik steeds meer ben gaan zien van de kracht van het Woord en wat de verkondiging van dat Woord inhoudt.

1 Petrus 1:24 zegt het heel herkenbaar voor mij. Alle heerlijkheid des mensen is als een bloem van het gras. Maar na die ontnuchterende, ontstellende woorden klinkt: Maar het Woord des Heeren blijft in der eeuwigheid; en dit is het Woord, dat onder u verkondigd is.

Ds. A. den Hartog

Met name van de vakken aan het seminarie heb ik genoten. Het laatste vak ‘Heiliging’, van prof. dr. W. van Vlastuin; ik ervoer het als een kroon op de opleiding. Daarin doordenk je de verhouding tussen rechtvaardiging en heiliging, en ontdek je dat in dit thema bijna alle theologische thema’s samenkomen. Ik denk ook vaak terug aan het vak ‘Leviticus’ van prof. dr. E. van Staalduine (VU). Door het lezen van het boekje Purity and Danger van de antropoloog Mary Douglas ontdekte ik dat in de Bijbel het schema van heelheid-gebrokenheid en de plaats van offers daarin

helpt om veel oudtestamentische wetten te begrijpen.

De eindscriptie ging over de avondmaalsvisie in avondmaalsspreken van dr. C. Graafland. Een accent blijft mij vooral bij: het eschatologische karakter van het avondmaal, ofwel het in Christus voorproeven van het komende Koninkrijk. De Geest verlangt naar de vereniging tussen de Bruidegom Jezus Christus en Zijn bruidsgemeente, en voedt door dit sacrament dit verlangen bij de gelovigen.

Nu ben ik predikant van Ederveen en Scherpenzeel, twee gemeenten die op fietsafstand van elkaar vandaan liggen. Samen met mijn vrouw en twee zoons in de leeftijd van 17 en 20 jaar zijn we neergestreken in de mooie pastorie in Ederveen, zo’n drie kilometer van ons eerdere woonhuis in Veenendaal. ‘Dwingt ze in te gaan’ werd me meegegeven in de bevestigingsdienst. Wat een genade dit te mogen doen, en geen mooier werk dan ingeschakeld te worden in de opbouw van Gods Koninkrijk. Maar ook werk waarin je verlangt vervuld te worden met de Heilige Geest, om tot zegen te kúnnen zijn.

Ds. D.A. Pater

Het is ruim anderhalf jaar geleden dat ik mijn studie theologie aan het Hersteld Hervormd Seminarie heb mogen afronden.

Als je de deur van de studie achter je dichttrekt, is er eerst opluchting. Nu mis ik de studie, omdat je daardoor gedwongen wordt je bezig te houden met theologie, wat blijvend nodig is om theologisch niet te verdrogen.

Als een van de vele onderherders van de Opperherder Jezus Christus mag ik sinds juni 2023 verbonden zijn aan de Hersteld Hervormde Gemeente van Tholen. Ik ben 36 jaar, getrouwd en gezegend met drie kinderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen