Onze jeugd in de branding (1)

Menig ouder en kerkenraadslid is met zorg vervuld over de jeugd. De meeste zorg betreft de jeugd die van thuis en van de kerk vervreemd. Hoe pijnlijk is het niet voor serieuze ouders dat de kerkgang vermindert, de catechisatie niet zinvol geacht wordt en plaatsen bezocht worden waar onze jeugd niet behoort te komen. Naar de vermaningen wordt niet meer geluisterd, want men kan zijn of haar zaken zelf wel regelen. Men is immers oud en wijs genoeg? Al die regeltjes van thuis en van de kerk zijn immers onzin? Er moet wat kunnen... Omgang met vrienden en vriendinnen en het bezoeken van hogere scholen hebben het blikveld verruimd. Men wil niet onder doen voor anderen en in snel tempo wordt de als knellend ervaren, van thuis en kerk meegegeven bagage afgeworpen. Na kortere of langere tijd wordt de kerk definitief de rug toegekeerd of komt men bij een kerk terecht waar tenminste 'iets mag'.

Overigens is dit geen verschijnsel van de laatste tijd. Bij bepaalde gelegenheden, zoals begrafenissen en bruiloften, valt soms op hoe velen er in twee generaties uit een bepaalde familie de kerk van de (groot)ouders de rug hebben toegekeerd.

Als men nog naar een kerk gaat is het zeer incidenteel en soms ziet men nooit meer een kerk van binnen. Met verbaas­ de blikken woont men bijvoorbeeld de (t)rouwdienst van een familielid bij, waarbij men soms duidelijk van zijn of haar ergernis of verveling blijk geeft; het duurt al heel snel te lang.

Hoewel er veel stil verdriet is bij ouders en grootouders over de afwijkende levensopenbaring van hun kinderen en kleinkinderen, verdient een andere categorie jeugd ook onze volle aandacht. Ik bedoel de jeugd die trouw ter kerk komt, ook in de week, zelden of nooit op catechisatie mist en belijdend lidmaat van de ge' meente wordt / is. Kleding en haardracht zijn zoals het behoort en men heeft geen behoefte aan het bezoeken van bars en refocafé's.

(vervolg op blz. 8ê)

(Vervolg ’Onze jeugd in de branding’)

Toch blijkt dat deze jeugd het vaak erg moeihjk heeft. Zo lang men in een beschermd milieu verkeert, zijn er geen problemen. De moeilijkheden komen pas wanneer hogere scholen bezocht worden of wanneer men gaat werken. Het is helaas een feit dat we met een in grote mate ontkerstende maatschappij te maken hebben. Een klein percentage van de bevolking gaat nog wel eens ter kerk en slechts een gering percentage een- of tweemaal per zondag. Van de christelijke waarden en normen is weinig tot niets meer merkbaar. We kunnen gerust stellen dat Nederland tot een modem heidendom is weergekeerd. De tijdgeest bepaalt de norm. Hier en daar zijn nog wat groepjes die ideeën hebben van enkele eeuwen terug; ze worden tot op zekere hoogte gedoogd, maar daar is het dan ook mee gezegd.

Als onze jonge mensen in de maatschappij 'gedompeld' worden, komen ze met veel zaken in aanraking. Het blijkt dat de Bijbelse normen en waarden vele medestudenten of collega's geheel vreemd zijn. Wanneer men netjes volgens Gods Woord gekleed gaat, zijn bij de meisjes de vragen en opmerkingen niet van de lucht. Waarom draag jij altijd een rok? Een broek is toch veel gemakkelijker! Waarom gebruik je geen oogschaduw en andere make-up?

Dat vinden de jongens toch veel aantrekkelijker! Op seksueel gebied heerst een vrije moraal. Het schaamtegevoel wordt steeds minder en er wordt erg gemakkelijk over seks gesproken. Je valt op wanneer je met die stoere taal niet meedoet.

Bijna iedereen van de ongehuwde collega's woont samen, de normaalste zaak van de wereld. Zo doet tegenwoordig iedereen dat toch! Belangstellend, maar ook wel plagend, wordt gevraagd: "Wanneer gaan jullie samenwonen? ”

Op maandagmorgen is bespreking van sport en spel van de afgelopen weekwisseling een must. Men heeft aan de buis gekluisterd gezeten om maar niets te missen van zijn of haar favoriete club of sport.

Helaas zijn er ook nogal wat spelen en sportevenementen in de week, zodat het sportritueel bepaalde perioden van het jaar zich soms dagelijks afspeelt. Voor belangrijke wedstrijden wordt het werk zelfs onderbroken. Het is voor velen niet te begrijpen dat er ook nog mensen zijn die niet in sport geïnteresseerd zijn. Doe je dan zelf ook helemaal niet aan sport? Dat is toch gezond! Als men dan ook nog zegt geen TV te hebben, is helemaal de boot aan...

Wat is jouw favoriete band? Hoe kunnen jongelui in vervoering raken, wanneer ze over hun pop-idolen beginnen! Pop- en housemuziek lijken een levensbehoefte. Dan kan je tenminste eens lekker uit je dak gaan! Thuis heeft men een dure geluidsinstallatie en een grote verzameling cd's. Onderling worden de cd's vaak uitgewisseld. Hoe uit te leggen dat men het maar liever bij een cd met psalmgezang houdt?

De dagen van de week zijn tegenwoordig voor velen gelijk. Daarom worden bepaalde sociale evenementen van werk of school het liefst op zondag georganiseerd. Dan kan tenminste iedereen... Excursies beginnen het liefst op zondag, want dat scheelt tenminste een dag. Ja maar, op zondag ga ik naar de kerk. Dan vertrekken we speciaal voor jou wanneer de kerk uit is...

Zo maar enkele praktijkvoorbeelden van zaken waar onze jonge mensen mee in aanraking komen. Ik ben me ervan bewust dat er nog veel meer zijn. Dan hebben we de openlijke spot met God, Zijn Woord en de kerk nog niet eens genoemd.

Hoe voelt het, denkt u, om vergeleken te worden met een moslimfundamentalist?

Veel serieuze jongeren hebben het gevoel dat ze thuis en zeker niet met een ambtsdrager over hun problemen omtrent hun confrontatie met de hedendaagse maatschappij kunnen praten. De ouders, hoewel vaak nog niet eens zo oud, zijn toch in een 'andere tijd' opgevoed. Hoewel er ook toen verleidingen en problemen genoeg waren, gaan tegenwoordig de veranderingen in het maatschappelijk leven met een duizelingwekkende snelheid. Dit wordt (mede) veroorzaakt door de welvaart, er is meer geld te besteden, de mobiliteit en de indringende invloed van de alom aanwezige moderne communicatiemiddelen.

Veel ouders hebben het tempo van de veranderingen niet bij kunnen houden en hebben geen idee waar hun zoon of dochter dagelijks mee in aanraking komt. Met een opmerking als 'het was vroeger ook wel eens wat' zijn ze niet geholpen en voelen ze zich zeker niet serieus genomen.

Ontbreekt ook niet vaak het principiële antwoord op de problemen van onze jeugd vanwege een schromelijk gebrek aan kennis?

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen