�De dag des Heren"

In deze weken pleegt men een nieuwe agenda te kopen. Immers, zoals een bekend kerstlied zingt: „'t liep tegen het nieuwe jaar". Nu bemerk je na aanhoudend zoeken, dat je voor het eerst geen agenda meer kunt krijgen, die de weken laat aanvangen met de zondag, „de dag des Heren", „de eerste dag der week".

Is dit nu een onverschillige zaak of een symptoom?

Het is een symptoom!

De ontkerstening wroet voort, ondermijnt meer en meer de grondslagen onzer samenleving en tast doelgericht de orde en de historische verbanden onzer westelijke beschaving aan. Ook in schijnbaar onbelangrijke dingen, in détails, laat het zich opmerken. De détails zijn symptomen, tekenen van een na-fchristelijk, anti- 15christelijk ondernemen. Wat onze agenda betreft, — gaandeweg werd ook het neutrale woord „weekend" geaccepteerd. Zaterdag en zondag zijn voor velen immers „vrije dagen" geworden, ,,vrij" in de betekenis van: zónder geestelijke binding. Toen ik in een boekhandel vroeg: Hebt u een agenda met de zondag als eerste dag der week? kreeg ik ten antwoord: Maar. mijnheer, de éérste dag der week is toch de maandag! Een andere zakenman antwoordde: U bent zeker dominee; wij zakenmensen kennen geen zondag! Overheid, bedrijfsleven en zakenleven distan

Overheid, bedrijfsleven en zakenleven distanciëren zich meer en meer van de „inzettingen", van de overlevering, van het erfgoed ener door Evangelie en Kerk bepaalde samenleving. Het wordt hier als achter „het IJzeren Gordijn": een door neutralisme en atheïsme bepaalde maatschappij.

Wat dat betekent — daarvan kunnen die volken getuigen, en vooral zij, die in gewetensnood verkeren. Als volken en mensen de weg der heilzame Geboden verlaten, zie waar dat heenvoert. Het einde wordt: tyrannie, dictatuur; en de vrijheid wordt: de vrijheid der slaven!

Het is géén onbelangrijk symptoom, als ons volk de orde en de betekenis van de Zon- en Feestdagen verliest en verwerpt. En alleen maar „vrije dagen" telt, tijden waarop ieder doet wat goed is in eigen ogen; en onze agenda ontledigd wordt, gebaseerd op de werkdagen, ontledigd van de hoogtijden, ontkerstend en geneutraliseerd.

Dat Kerk en Gemeente en gelovigen toch getuigen, dat net geboren Kerstkind de gerechtvaardigde en verhoogde Here is; dat de overheden en de volken Hém zullen erkennen en eren; dat allen zullen bedenken hoe Zijn Woord en Zijn Geest onze samenleving met voorrechten en weldaden hebben gezegend! De hoogtijden Zijner Openbaring te onderhouden heeft een ontzaglijke betekenis voor maatschappij en cultuur! „De éérste dag der week", de dag Zijner opstanding, blijve de eerste dag der week! Hij alléén geeft vrede. Hij alléén geeft vrijheid. „De éérste dag der week" en de feestdagen tot Zijn gedachtenis zijn tekenen daarvan: dat al onze tijden van Hém zijn, onze jaren van Hém en onze dagen van Hém. Hij is de Éérste, zoals Hij is de Laatste!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen