Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In memoriam : ds. A.F. Honkoop (14 oktober 1921-21 januari 2008)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In memoriam : ds. A.F. Honkoop (14 oktober 1921-21 januari 2008)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Op maandagmiddag 21 januari is onze geliefde broeder ds. Adriaan Frans Honkoop afgelost van zijn aardse post. Na een ernstige ziekte, waarin zijn zo sterke lichaam langzaam werd afgebroken, heeft hij het uitzien van zijn hart verkregen.

Broeder Honkoop was gedurende een lange reeks van jaren een bekende persoonlijkheid binnen de kring van onze gemeenten, die hij zo van ganser harte liefhad. Zoon van een vader die dertig jaar lang de gemeenten heeft mogen dienen, is hij zelf ruim 54 jaar predikant geweest, waarvan bijna 47 jaar (tot zijn emeritering in 2000) in actieve dienst. Hij diende de gemeenten van Goes, Moerkapelle, Rotterdam-Centrum, Zwijndrecht en Wageningen. Zijn karakter kenmerkte zich door een helder zakelijk inzicht en grote nuchterheid. Dit maakte dat hij ook de gave had om leiding te geven. Zevenmaal werd hij dan ook gekozen tot voorzitter van onze Generale Synode, vijfmaal tot assessorpreses. Tevens maakte onze broeder deel uit van talrijke deputaatschappen, waarbij zijn kennis van zaken op verlerlei gebied telkens opviel. Gedurende 39 jaar (van 1963 tot 2002) gaf hij leiding aan het Curatorium van de Theologische School. Degenen die hem daarbij hebben meegemaakt, kwamen vaak onder de indruk van zijn mensenkennis. Hij was niet alleen curator bij de toelating van hen die zich geroepen wisten tot het ambt van dienaar des Woords, hij was evenzeer curator als het ging om de toerusting. Zijn toespraken tijdens de examendagen op school zijn menige predikant na jaren nog bijgebleven. Steeds weer waarschuwde hij tegen wat hij noemde 'vervloekte hovaardij', een zonde waarvoor ook een predikant zo gemakkelijk bloot ligt.

Belangrijker dan dit alles is echter het feit dat de Heere in het persoonlijk leven van Adriaan Frans Honkoop genade heeft willen verheerlijken. Op 21-jarige leeftijd stond onze broeder op het punt met alles te breken. We hebben hem zelf horen vertellen hoe de almachtige God, Die alleen God is, hem toen te sterk is geworden. Hij is in een weg van sterven aan de weet gekomen waar de zaligheid voor een verloren zondaar alleen te vinden is: in de borggerechtigheid van Jezus Christus. Dat stempelde zijn prediking door de jaren heen. Wars van alle 'lichte of zware' vromigheid die voor God zoekt te bestaan buiten Christus, preekte hij zeer afsnijdend. Maar ook zo gunnend! Kwam hij tijdens zijn preken in de noodzakelijkheid en de beminnelijkheid van de Zaligmaker, dan kreeg deze zo nuchtere en zakelijke man iets heel teers. Nooit was hij zó in zijn element als wanneer hij als vriend van de Bruidegom van Hém mocht gewagen. De Heere gedenke zijn weduwe, die achterblijft in al haar zwakheid en zorgen. Niet licht zullen we vergeten hoe hij, toen we hem op zijn sterfbed vroegen of hij zijn vrouw met een gerust hart achterliet, knikte en kort en bondig verwoordde hoe hij haar aan zijn God betrouwde. De God aller genade gedenke ook de kinderen en kleinkinderen en allen die hem lief waren.

Er viel met broeder Honkoop een vertegenwoordiger weg van een generatie die schaars begint te worden onder ons. Zonder dat hij daar nu altijd maar over sprak, was aan hem te merken dat het anker van zijn hoop vast lag in de arbeid van een Ander. Daarom kon hij me enkele jaren geleden eens toevertrouwen nog wel te vrezen voor de dood, maar niet meer voor wat daarachter lag. Tot driemaal toe zei hij in onze laatste ontmoeting, tien dagen voor zijn dood: 'En dat voor zo een, voor zo een, voor zo een...'. Hij drukte daarmee het wonder uit dat door al Gods keurlingen zal worden doorleefd wanneer zij aan zullen mogen komen in de gewesten der eeuwige heerlijkheid. Waarin die heerlijkheid bestaan zal? We zouden het nooit beter kunnen verwoorden dan met de woorden waarover onze broeder ruim 13 jaar geleden sprak tijdens de rouwdienst van zijn broer Piet in Kampen (wat was hij met hart en ziel aan 'Pup' verbonden!): 'En waar Ik ben, aldaar zal ook Mijn dienaar zijn.' Hij heeft zijn wens verkregen, en hij heeft niet meer omgezien.

Capelle a/d IJssel, ds. A. Moerkerken

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 januari 2008

De Saambinder | 20 Pagina's

In memoriam : ds. A.F. Honkoop (14 oktober 1921-21 januari 2008)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 januari 2008

De Saambinder | 20 Pagina's