De Kleinste Kerkgeschiedenis

Dr. H. Florijn

Zegt de naam Dimitri Kinkladze u iets? Ik was aanvankelijk volstrekt onbekend met zijn bestaan, maar inmiddels is daarin verandering gekomen: deze man is in staat om 48 kg met zijn beide oren te tillen. Daarbij was 32 kg aan zijn linkeren 16 kg aan zijn rechteroor bevestigd. Op 2 november 1997 hield de Georgiër dit staaltje tien minuten vol.

Ik vond dit gegeven in het Guinness Record Boek 2000 en kon daarin tevens een foto van Dimitri tijdens zijn actie bewonderen. Veel opgewektheid straalde zijn verschijning niet uit, en dat verwonderde me niet: zo'n pretje is het leven niet met die beide gewichten aan je oorschelpen.

Maar waarom deed hij het dan? Het antwoord ligt voor de hand: Dimitri wilde een nog niet eerder geëvenaarde prestatie neerzetten om hiermee in het bovengenoemde standaardwerk opgenomen te worden.

Zoiets schijnt een aparte bekoring te hebben, want ik zag ook vele anderen in het boek die zich met niet alledaagse prestaties hadden bezig gehouden. Zo was daar een man (John Evans is de naam, het is maar dat u het weet), die gedurende twaalf seconden een auto op zijn hoofd in evenwicht kon houden. En hoewel ik ook van dit staaltje het nut volstrekt niet inzie, geef ik graag toe dat het niet ieders werk is. Het mijne zeker niet.

Ergens las ik dat mensen graag hun grenzen aftasten. Het zal wel. Ooit werd mij voorgehouden dat mensen hun grenzen altijd overschrijden, en dat lijkt me eerlijk gezegd dichter bij de waarheid. Dit is zeker: men wil opvallen, uniek zijn, iets doen wat nog door niemand is gepresteerd. Dat blijkt een goed gevoel te geven.

Ik begrijp dat wel, want ik zou dat ook wel eens willen: mezelf losmaken van de sullige indruk die ik altijd maak, en wat meer is: mezelf dankzij zo'n verrichting als het ware opstuwen in de vaart van die presterende enkelingen, die het gemaakt hebben. Ik denk dat dit in het leven van alledag toch ook wel gemakkelijk zal zijn: niet in ieder sociaal contact het onderspit te delven, maar - zo stel ik met dat tenminste voor - als je in het nauw gebracht wordt, je eruit te redden door heel fijntjes de opmerking te lanceren: 'Ik kan 48 kg met mijn oren torsen, en u? ' De ander zal dan zwijgen, als verpletterd onder dit gewicht.

Toch, terwijl ik hier zo over zat te mijmeren, schoot het me te binnen dat het terrein van de Kleine Kerkgeschiedenis eigenlijk bij uitstek geschikt is om ook een paar recordhouders te leveren. Ik denk in de eerste plaats aan ds. L.G.C. Ledeboer. Hij blonk trouwens op meerdere terreinen uit zo bleek mij toen ik alleen zijn Brieven doorbladerde. Ds. Ledeboer bereikt bijvoorbeeld de eerste plaats op het gebied van de ontrouw. Zo noemde hij zich in de I2e brief 'gans trouweloos' en in de 31e 'geheel ontrouw'. Verder is hij de dwaaste (zijn 32e

brief ondertekende hij met uw gans dwaze vriend' en volgens de 46e was hij een 'door dwaze'). In de derde plaats was hij (volgens de brieven 32, 34 ^'^ 4-2) ook nog de 'alleronwaardigste'. Toch kom ik zijn naam in het Guinness Record Boek niet tegen. Jammer, want ik vind zijn prestatie heel wat interessanter dan dat gewichttillen met je oren.

Ds. W.H. Blaak heeft eveneens recht op een plaats. Zijn zoon vertelde me ooit dat deze predikant gewoon was te zeggen dat hij 'de domste' was van alle mensen. Ook zijn naam ontbreekt.

Wat ontbreekt er in het Guinness Record Boek 2000 op het terrein van de kerkgeschiedenis dan niet? Daarvoor moetje natuurlijk onder het hoofdstuk 'Religie en rituelen' zoeken. Het stelde me teleur. Natuurlijk, er stonden wel feiten in. Zo las ik dat de huidige pausjohannes Paulus II meer mensen heeft heilig verklaard dan enige andere paus, want in januari 1999 ^^'^ ^Ü er al 283 gecanoniseerd en 805 zalig verklaard. Dat zijn er heel wat. Zou ds. Ledeboer daar bij zijn? Ik denk van niet: 'gans trouwelozen' en 'alleronwaardigsten' zoals hij worden niet heilig in de roomse kerk, zij worden op een andere wijze zalig gesproken.

Er stond nog meer in het hoofdstuk, en daar was ik wel blij om, want nu kan ik ook iets rechtzetten. Het Guinness Record Boek 2000 vermeldt namelijk dat de kleinste christelijke secte 'De Shaker-gemeenschap Sabbathday in Maine, VS' is. Die heeft momenteel zeven leden, 'en is aldus de kleinste christelijke secte.' Dit is pertinent onjuist, want mij is bekend dat het 'Charismatische kerkgenootschap 'De Rotskerk' in Den Helder, NL het wint. Dit kerkgenootschap werd op 22 april 1983 bij notariële acte opgericht, en het bestaat uit zegge en schrijve één lid: de oprichter, die tegelijk 'bisschop referend' is. Gegevens over 'De Rotskerk' zijn te vinden in het boek Wegwijs in religieus en levensbeschouwelijk Nederland door E.G. Hoekstra en M.H. Ipenburg uit 1995. Ook in de nieuwe 'derde gewijzigde en aangevulde' druk uit 2000 komen gegevens voor. Daaruit blijkt dat veel activiteiten van 'De Rotskerk' inmiddels bevroren zijn, en dat de 'bisschop referend' zich er toe legt om als 'Profetisch Schrijver en Strijder voor de Waarheid, Recht en Gerechtigheid' het Woord van God schriftelijk te verkondigen. 'Verder is deze voorganger in maart 1992 in de V.S. geordend tot bisschop, terwijl hij van 1995 tot 1997 een opleiding volgde aan het Ministry Training College van Christian International, waarbij een Certificate of Ministry Preparation in Profetie Ministry werd behaald.' (Verliep de gemeente niet toen de voorganger elders was? Geenszins, ze was in haar geheel aanwezig. Het besluit daartoe werd net zoals elk ander met de grootst mogelijke eenstemmigheid genomen.)

Ik vermeld deze feiten voor de volledigheid, want als 'De Rotskerk' het kleinste kerkgenootschap is, dan is haar geschiedenis eigenlijk de kleinste kerkgeschiedenis, en heeft die - meen ik - op grond daarvan recht op een klein plaatsje in dit tijdschrift.

De lezer ziet het: er zijn aanvullingen en verbeteringen te geven bij het Guinness Record Boek 2000 en we hebben in deze column een bescheiden steentje bij gedragen. Er zou meer te zeggen zijn, er blijven genoeg vragen over. Want wie bijvoorbeeld is de belangrijkste figuur uit de Kleine Kerkgeschiedenis? Hebt u daar wel eens over nagedacht? En je kunt je ook afvragen wie nu eigenlijk de nietigste is. Hoewel, bij nader inzien stel ik die vraag toch maar liever niet. Want misschien ben ik dat zelf wel.

Of u.

Of wij allebei.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen