Jeugd en politiek

9

Er zijn binnen de S.G.P. zeer uiteenlopende standpunten mogelijk, zo zagen we. De vraag: hoe sta ik als christen tegenover (in) het staatkundig leven? moeten we niet voor anderen beantwoorden („hoe staat hij? "). Deze vraag gaat ieder onzer persoonlijk aan. En het tezamen zoeken naar een antwoord op deze vraag kan ons alleen op de goede plaats brengen, èn tegenover elkander, èn tegenover het werkelijk belang van het staatkundig leven, dat we aUen zonder uitzondering hebben te behartigen. Laten we dan niet aan de verkeerde kant beginnen. B.v.: het partijstelsel deugt niet. Laten we ook niet gaan meehuilen met anderen, die zeggen: , , Het moet niet zó, maar zó!" Want dan vragen we: „Hoe weet u dat? Waar berust uw kreet op? "

Neen, er zijn binnen de vraagstelling twee polen, die op elkaar gericht moeten worden: de christen en de staat. We zullen eerst moeten weten wat ik als christen moet zijn, hoe mijn christelijk leven moet zijn. Dan zuUen we ook moeten weten wat de staat moet zijn. En dit kunnen we weten. Gods Woord laat ons ten deze niet onwetend. Ook hierin kan Gods Woord ons zijn een licht op ons pad en een lamp voor onze voet om het duister, dat wij en anderen hebben gemaakt, op te klaren.

In dit licht komt dan ook wel uit of wij christenen zijn, een christeüjk leven leiden, en of de staat, een instelling Gods, beantwoordt aan hetgeen waartoe de Heere deze eens verordineerde.

Wevernamen, dat één onzer jongeren, mede namens velen, voor de radio heeft getuigd: „Wij, S.G.P.-jongeren willen wel; we wiUen heus de beginselen van Schrift en belijdenis niet opzij zetten". Prachtig, dan heb ik hen alvast mee.

Van de ouderen, ook van hen, die 20 a 30 jaar geleden kennis hebben gemaakt met een duivelse staat (die van het nationaal-sociaüsme) en die misschien nu op een leeftijd van 50-60 jaar nóg alle hoop hebben laten varen op het te boven komen van toen opgedane teleurstellingen, van hen mogen we misschien ook verwachten, dat ze gaan meedenken.

Zeker mogen we zulks verwachten van Gods kinderen. Want het gaat om de Naam en de eer van hun Koning. Mogen we dan eerst eens s amen mediteren over de vraag naar het bijbels christelijk leven?

Misschien wilt u liever eerst een onderzoek instellen naar wat het staatkundig leven, naar bijbelse maatstaven gezien, moet zijn? Ja, dat kan ik me wel indenken. We doen dat niet. En we willen u ook wel de reden noemen. Plaatsen weonsophetstandpuntvan de absolute eis Gods tegenover de overheid, die voor de gang van zaken binnen de Staat der Nederlanden verantwoordelijk is, dan vallen we, zonder op onszelf te zien, tóch weer terug in allerlei verdeeldheden en onenigheden. De één zegt dan; 't wordt nooit wat, enaigreer maar, letterlijk of figuurlijk; een ander: je leeft nu eenmaal in deze wereld, je moet je er maar bij aanpassen. Enzovoorts. Die kant zouden we niet opgaan. Elérst de vraag naar het bijbels, christelijk leven. b a t t t z s d

G.

K.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen