Op zoek naar werk

Jan zit in groep 2 van de basisschool. Hij wil graag politieman worden. Later, als hij groot is, gaat hij boeven vangen. Marieke zit in groep 3. Het lijkt haar heerlijk om moeder te worden. Op de basisschool is het kiezen van een beroep nog vrij eenvoudig. De keuze is beperkt tot vier, vijf beroepen. Als jan en Marieke op de middelbare school komen, dan weten ze het niet meer zo zeker.

De samenleving verandert

Hoe komt het dat Jan en Marieke langzamerhand niet meer weten wat voor werk ze moeten gaan doen? De samenleving is sinds de Tweede Wereldoorlog enorm ingewikkeld geworden. In enkele tientallen jaren heeft de wetenschap een hoge vlucht genomen. Wat tien jaar geleden technisch onmogelijk scheen, is nu werkelijkheid. Het gevolg is dat de hoeveelheid kennis explosief is toegenomen. Tegenwoordig kun je bijna alleen nog maar specialist zijn op één klein gebied. Op dit moment zijn er in Nederland zo'n vijfduizend verschillende beroepen. Probeer daar maar eens een keus uit te maken.

Een tweede belangrijke ontwikkeling is dat de communicatiemogelijkheden het hele leven in een stroomversnelling hebben gebracht. Vijftien jaar geleden zou ik dit artikel eerst op papier hebben uitgeschreven, en vervolgens uitgetypt. Nu gaat dat direct op de computer. Door automatisering zijn veel beroepen overbodig geworden, en haast elke dag ontstaan nieuwe beroepen.

In de derde plaats moet Nederland zich steeds meer aanpassen aan de eisen van de Europese

Gemeenschap. Deze drie ontwikkelingen zorgen ervoor dat veel kennis die op school wordt overgedragen, binnen een paar jaar verouderd is. Vandaar dat er in deze tijd zoveel verandert in het onderwijs: men probeert zich meer aan te passen aan de eisen van de tijd.

Wat voor mensen vraagt de samenleving?

Het is duidelijk dat de jaren negentig om een ander soort mensen vraagt dan het begin van deze eeuw.

Behalve het hebben van een degelij-

ke ondergrond aan kennis is het nodig om je snel aan veranderingen te kunnen aanpassen. 'Flexibel zijn' heet dat met een moeilijk woord. In 1995 stond in het tijdschrift Elsevier een artikel over dit onderwerp. Daarin stond de uitslag van een enquete onder bedrijven, waarin gevraagd werd wat het belangrijkste was waarop gelet wordt bij het kiezen van een nieuwe werknemer. Daaruit bleek dat persoonlijke eigenschappen verreweg het belangrijkste criterium waren. Dus met andere woorden: wie het beste met mensen kan omgaan, wie zich goed voor een groep kan uitdrukken, wie genoeg doorzettingsvermogen heeft, wie goed met collega's kan samenwerken, die maakt de meeste kans bij een sollicitatie. Daarna volgen in belangrijkheid nevenactiviteiten, en tenslotte pas de studierichting. De conclusie die je voor jezelf hieruit moet trekken is, dat je er voor moet zorgen dat je niet alleen goed bent in je vakgebied, maar vooral dat je je als persoon ontwikkelt. In het genoemde artikel worden een paar suggesties gedaan: organiseer een discussie-avond, probeer bestuurswerk te doen, zet zelf een onderneming op, wees actief lid van een politieke partij. En vooral: zoek stages, zoveel mogelijk stages, liefst in het buitenland. Organiseer ze zelf.

Wanneer op zoek naar werk?

Eigenlijk kun je niet vroeg genoeg op zoek gaan naar werk. In groep 2 van de basisschool beginnen lijkt misschien wat te vroeg, maar is het niet. Het gaat bij het zoeken naar werk of opleiding niet zozeer om één bepaald keuzemoment, maar het is eigenlijk een voortdurend leerproces. je bent er je hele schooltijd mee bezig. Je moet namelijk twee dingen leren:1) Wie ben ik zelf? Wat wil ik graag, waar gaat mijn interesse naar uit? En: at kan ik? Wat zijn mijn capaciteiten, mijn talenten; 2) Wat biedt de maatschappij?

De vraag is dus: welk soort beroepen past het beste bij mij? Over die vraag kun je echt niet pas voor het eerst op de kamer van de decaan gaan nadenken. Juist in je middelbare schooltijd begin je jezelf te ontdekken, en het is goed om daar heel

bewust mee bezig te zijn. Je moet erachter zien te komen wat je sterke en zwakke kanten zijn. Alleen dan kun je tot een goede keuze komen. Om daar achter te komen, moet je veel met andere mensen praten. Die kunnen jou wijzen op die goede en minder goede kanten van jou. Dat zijn allereerst je ouders, je broers of zussen, je vrienden, je leraren, je ouderling, je predikant. En ga zo maar door. En niet in de laatste plaats: zoek ook biddend je weg. Vraag of de Heere je Zijn wegen wil leren.

Ben je eenmaal zover, dat je een vakkenpakket hebt gekozen, dat je een studie hebt gevolgd, dan komt de meer praktische kant van het zoeken naar werk.

Hoe naar werk zoeken?

Bij het zoeken naar werk zijn een paar dingen belangrijk. Eén daarvan is al genoemd, namelijk dat je je als persoon ontwikkelt. Een ander punt is dat je zoveel mogelijk contacten legt met mensen die in de bedrijfstak waarin je werk zoekt, werken. Dat kan bijvoorbeeld door de contacten die je tijdens je stages hebt opgedaan vastte houden. Een andere mogelijkheid is om bedrijven of instellingen zelf te bezoeken.

Heel veel organisaties presenteren zich op beurzen of open dagen. Tegenwoordig kun je op veel instellingen een oriëntatiebezoek brengen. Op zo'n manier krijgt men op een ongedwongen wijze een goede indruk van je. Want de sfeer tijdens een sollicitatiegesprek kan best goed zijn, maar is toch vaak gekunsteld. Een andere mogelijkheid om 'op te vallen' is zoveel mogelijk werkervaring op te doen. Het maakt niet zoveel uit waar dat gebeurt.

Daarnaast kun je open sollicitaties schrijven en goed de kranten bijhouden; niet alleen het RD, maar ook andere regionale of landelijke kranten (al is dat wel afhankelijk van het soort werk dat je zoekt).

En de principes dan?

Moet je altijd in je sollicitatiebrief je principes verwoorden? Het is goed om je kerkelijke achtergrond te noemen, maar onoverkomelijke principes kun je beter in een gesprek naar voren brengen. Daar heb je persoon-

lijk contact, en bovendien voorkom je daarmee datje brief meteen in de prullenbak verdwijnt.

Wel is ontzettend belangrijk bepaalde zaken in het gesprek heel duidelijk naar voren te brengen. Doe je dat, dan kun je daar later altijd naar terug wijzen. Dan gaat het over de bekende dingen als abortus en euthanasie in de medische beroepen, over zondagsrust in diverse andere beroepen, maar voor alle ethische principes geldt, dat eerlijkheid ook hier het langst duurt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen