Voor niemand bang

Dat hij laatst veroordeeld is tot ‘afvallige’ tijdens de synode om zijn 24 stellingen heeft hem niet verrast. Hij had niet anders verwacht. Courtenay heeft hem tijdens die vergadering de gelegenheid gegeven om zijn ‘dwalingen’ te herroepen. Dat heeft hij heel bewust niet gedaan. Hij is bij zijn standpunt gebleven. De kerk dwaalt, niet hij. Daar is hij vast van overtuigd.

Hij heeft de ergernis wel gezien op het gezicht van Courtenay en de andere synodeleden. Hij heeft toen al gevoeld dat ze er alles aan zouden doen om hem de mond te snoeren. En dat is hun voor een deel al gelukt. Zij hebben er mede voor gezorgd dat hij inmiddels voorgoed zijn baan kwijt is aan de universiteit van Oxford. Verdrietig kijkt Wycliffe voor zich uit. Ja, dat ontslag aan de universiteit gaat hem nog elke dag aan het hart. Hij was ervoor gewaarschuwd. Kort nadat hij de 24 stellingen had opgestuurd was Jan van Gent nog speciaal naar hem toegekomen om hem te waarschuwen. Van Gent was ervan op de hoogte dat men hem wilde ontslaan. Helaas heeft hij gelijk gekregen. De toegang tot de universiteit is hem nu definitief ontzegd.

Elke dag mist hij de levendige gesprekken en de discussies met de studenten. Wat had hij daar een prachtige gelegenheid om de jonge mensen ervan te overtuigen dat niet de kerk, niet de paus en niet de koning de baas zijn. Hij heeft het er bij hen als het ware ingehamerd dat God de Heerser en Eigenaar is van alle dingen. Van geld en goed, maar ook van de ziel van alle mensen. En dat alleen de Bijbel absoluut gezag heeft. Dat is nu voorgoed voorbij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen