Gods zorg in de gemeente

De Heere heeft ons een veilige plaats gegeven. Dat is de gemeente. Deze benaming betekent letterlijk: vergadering (van ware Christgelovigen). In de gemeente vergadert de Heere Zijn Kerk (die is Zijn eigendom). Hij heeft de Zijnen van Zijn Vader gekregen. Hij kocht hen met de prijs van Zijn bloed. Hij zal hen toebrengen door Woord en Geest.

We mogen onder deze bediening verkeren. Opdat het zou mogen strekken tot ons eeuwig behoud. Alles in de gemeente dient te staan in dit teken, overeenkomstig Gods Woord. Dan is de gemeente dus een veilige plaats. Gemeenteleden en ambtsdragers zijn feilbare mensen; wijzelf trouwens ook. Daardoor kan er allerlei onveiligheid optreden. Maar gehoorzaamheid aan het Woord blijft de opdracht. In alle situaties is dat een oefening.

De gemeente is dus het eerst aangewezen om leiding te geven in het beproeven van de tijdgeest. Daarvoor is onderwijs en toerusting nodig; vanaf de kansel en op allerlei manieren in het gemeenteleven. In de vier voorgaande artikelen maakten we kennis met de belangrijkste thema’s. In dit laatste artikel willen we het belang en de waarde van de gemeente verduidelijken.

Getekend in de Doop

Een belangrijk Bijbelhoofdstuk over de gemeente is 1 Korinthe 12. Daar schrijft Paulus in vers 13: ‘Want ook wij allen zijn door één Geest tot één lichaam gedoopt’. In de Heilige Doop komt een eenheid en de eigenheid van de gemeente tot uitdrukking. Het verschil met de wereld was voor de Korinthiërs heel aanwijsbaar (vers 2). Vroeger leefden zij immers ook als de wereld.

Is in ons leven ook de brug naar de wereld opgehaald? De gemeente wordt enorm verzwakt als we geen geestelijke afstand tot de wereld hebben. De Doop verplicht ons temeer: ‘En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds’ (Rom. 12:2).

De Doop wordt hier met name verbonden aan de Heilige Geest. Hij is het Die levend maakt. Hij zorgt dat Gods Woord kracht gaat doen en dat verloren en schuldige zondaren gaan zoeken naar God om Jezus’ wil. Of verzet u zich nog altijd tegen Zijn bediening? Hij overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel (Joh. 16:8). Hij verheerlijkt Christus, neemt de gaven uit Hem en past ze toe (Joh. 16:14).

‘Gedrenkt’ staat er in 1 Korinthe 12:13. Dat komt van het werkwoord drinken. Ware Christenen ontvangen niet alleen het water van de Doop. Ze krijgen ook te drinken van de wijn van het Heilig Avondmaal. De Heilige Geest werkt een dorst naar de gerechtigheid van Christus. De ware christen doorleeft dat hij alleen in Christus voor God kan bestaan.

Zo blijkt in deze tekst de eenheid van de sacramenten. Dit is verbonden met het hart van het ware geloof. Hoe nodig is het dat we daar door genade deel aan mogen hebben. Wat betekent het voor u dat u gedoopt bent en bij de gemeente behoort?

Getoond aan elkaar

De Heere geeft Zijn gemeente ook gaven. In Korinthe dreigde dat een eigen leven te leiden. In dit hoofdstuk corrigeert Paulus dat. Elk gemeentelid heeft zijn eigen gaven, maar in verhouding tot de ander. Vergelijk het maar met de ledematen van een lichaam. Wat dat betreft, komen in de volgende verzen twee belangrijke uitgangspunten naar voren. ‘Maar nu heeft God de leden gezet, een iegelijk van dezelve, in het lichaam, gelijk Hij gewild heeft’ (1 Kor. 12:18). Hieruit leren we dat elk gemeentelid zijn eigen functie heeft. Net als het oog, de hand en de voet zijn ook gemeenteleden verschillend. Denk aan achtergrond, geestelijke ligging en maatschappelijke positie. Maar net zo goed hebben ze elkaar nodig. Daar komt nog iets bij. Elk gemeentelid heeft zijn plaats in de gemeente van God gekregen. Als God ons een plaats in de gemeente gaf, dan kunnen we ons toch niet onttrekken? Het andere belangrijke uitgangspunt is dat ‘de leden voor elkander gelijke zorg zouden dragen’ (1 Kor. 12:25b). Paulus spitst dat toe naar zwakke leden (vers 22) en onsierlijke leden (vers 23-24). Zwakke leden hebben steun nodig. Onsierlijke leden moeten worden opgescherpt.

Trouw in de kerkgang

Wat betekent dat voor ons? Gemeente-zijn blijkt in de eerste plaats in het gezamenlijk luisteren naar en gehoorzamen aan Gods Woord. Zijn we trouw in onze kerkgang? Vervolgens is de gemeente ook een gemeenschap waarin de leden verantwoordelijkheid dragen voor elkaar. Zijn wij leden voor de gemeente, zoals ledematen het lichaam verzorgen?

De gemeente bakent de grens met de wereld af. Zij worstelt om het behoud van jongeren en ouderen. Zij bidt om standvastigheid in de geestelijke strijd. ‘En de HEERE zal over alle woning van den berg Sion en over haar vergaderingen scheppen een wolk des daags, en een rook, en den glans eens vlammenden vuurs des nachts; want over alles wat heerlijk is, zal een beschutting wezen’ (Jes. 4:5).

slot

1. Strijd om de Bijbelse waarheid

2. De mens is van zijn plaats

3. Geld is gevaarlijk

4. Man/vrouw markeert ons bestaan

5. Gods zorg in de gemeente

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen