Twee vragen op doopzitting

Bij alle verschillen die er bij deze sacramenten zijn, is dit er ook één: aan de bediening van het Heilig Avondmaal gaat een voorbereidingspreek en een voorbereidingsweek vooraf. En dopen doen we er zomaar even bij, zo lijkt het weleens. Aan die indruk kan ik mij soms niet helemaal onttrekken. Maar, gelukkig is er de doopzitting. Daarnaast is het ook nuttig en nodig om de prediking in de dienst waarin de Heilige Doop wordt bediend erop af te stemmen. Er zijn genoeg teksten die onderwijs geven over dit sacrament. Zo wordt ook de gemeente Bijbels onderwezen. We denken aan teksten over het bloed van Jezus Christus, over het genadeverbond, over de opvoedingstaak van ouders, over het genadewerk in kinderen, of over de afwassing van de zonden. Zo’n 250 keer mochten we in de pastorie van Werkendam doopzitting houden, de ene keer met drie echtparen, de andere keer met elf. Centraal in de gesprekken stond altijd weer het kind, als een door de grote Schepper toevertrouwd pand; de noodzaak en de onmogelijkheid van de opvoeding tot Gods eer en hun zaligheid; het bij de opvoeding spreken met twee woorden: Adam en Christus, dood en leven, zonde en genade. Het was waardevol om de vaak jonge ouders ook zo eens te ontmoeten.

Eén doopzitting staat mij nog helder voor de geest. Een ouderpaar vroeg mij: ‘Dominee, waarom doopt u meisjes zonder mutsje?’ Ik heb uitgelegd dat mijn Bijbel zeker leert in verschillende teksten dat de vrouw met een gedekt hoofd in de kerkdienst dient te komen. Maar bij de Heilige Doop wil ik dit aan het geweten van de ouders overlaten. En een ‘doopjurk’ bij een jongetje, daar wil ik ook niets over zeggen. Hierin spelen traditie en plaatselijke gewoontes vaak ook een rol.

Echter, die vraag over dat mutsje ging helaas wat overheersen in het gesprek. De ouders vonden het erg belangrijk! Zeker is het voor de ouders en voor degene die het kindje in de kerk brengt van groot belang om ook in onze kleding te tonen dat we op ‘heilige grond’ staan. Dáár waren we het wel over eens.

Nadat we de doopzitting hadden afgesloten met Schriftlezing en gebed verlieten de echtparen mijn studeerkamer, met de hartelijke opwekking om zich ernstig biddend voor te bereiden op de komende zondagmorgen. Bij het weggaan bleef een jong echtpaar een beetje achter in de gang. De moeder had nog een vraag. Ze zei mij in tranen: ‘Dominee, ik kan geen ja-zeggen. Hoe kan ik ons dochtertje nu opvoeden tot eer van God? Ik ben zo onbekwaam.’

We hebben met deze ouders nog wat nagesproken, over de HEERE Die wonderen werkt. Hij zegt tegen hulpeloze vaders en moeders: ‘En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt en zij zal hem gegeven worden’ (Jak. 1:5).

Zo werd het een doopzitting met twee verschillende vragen. Twee echtparen hadden een vraag over iets wat voor hen van groot belang was. Wat denkt u: welke van de twee vragen maakte mij blij? En wat is voor u hoofdzaak?

slot

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen