Steeds weer doorgedragen

Dat betekent niet dat het allemaal gemakkelijk ging. ‘Als de Heere zendt, moet je rekenen op beproevingen. Als die er niet zijn, moet je je zorgen maken’.

Van Drunen was 35 toen hij het werk begon. Nu is hij 67; tijd voor pensioen. Niet dat hij gaat stilzitten: hij blijft ’s zondags in Emmen voorgaan totdat opvolger S.R. van Klinken het kan overnemen. En in Valthermond, Van Drunens nieuwe woonplaats, heeft hij al contacten gelegd. Want evangelist blijft hij.

Van dezelfde lap gescheurd

Familieleden en vrienden vullen het witte kerkje in Emmen tot de laatste hoek tijdens de afscheidsbijeenkomst op 22 maart. Er worden herinneringen opgehaald en cadeaus overhandigd. En er worden rake opmerkingen van de markante evangelist geciteerd. Iedere zondag gaat Van Drunen tweemaal in Emmen voor. ‘Doorgedragen’, zei hij vaak als coördinator G. Baan uit Rijssen vroeg hoe het was gegaan. ‘Hier op de kansel was je liefste plekje’, zegt Baan. ‘Steeds met opzien. Ook met uitzien. Zo heb je mogen kruimelen, zoals je dat noemt’.

De evangelist had overal ontmoetingen. In het inloophuis; later in de kringloopwinkel. Op straat. In de onderwereld. En in de gevangenis. ‘Je zei altijd: ‘We zijn van dezelfde lap gescheurd’. Met schijnbaar het grootste gemak legde je contact’. In een gesprek wist Van Drunen dan al heel snel tot de kern te komen.

Gemakkelijk was het niet altijd in het werk op de evangelisatiepost. ‘Er zijn stormen overheen gegaan, maar dat wist je van tevoren: Lijd verdrukkingen (meervoud!)’.

Baan bedankt mevrouw Van Drunen voor alle steun die ze haar man gaf. Onlangs publiceerde ze het boekje ”Oog voor je naasten”. Die titel typeert haar, zegt Baan. ‘Zo heb je je werk gedaan. Zo bén je’.

‘Jullie zijn door heel moeilijke jaren heengegaan’, zegt G. Geijtenbeek, algemeen secretaris van EVGG, tegen de evangelist en zijn vrouw. ‘De Meester wist wat goed voor jullie was. Jullie dienen was getekend in Psalm 74: Evenwel is God mijn Koning’.

Opperherder

Sommige kerkgangers op de post leven al sinds de begintijd mee, zo blijkt als ze ds. A. Vermeij begroeten. Hij was hier de eerste evangelist, 38 jaar geleden.

Namens de post spreekt een dochter van de in 2021 overleden koster S. Boonstra. ‘Best wel lastig’, vindt ze het afscheid van Van Drunen, na zoveel jaren. Maar er komt een nieuwe evangelist, met een jong gezin. ‘Wat heeft de Heere bemoeienis met Emmen’. Van Drunen krijgt een Drentse kei, met een schaap erop. Dat is symbolisch voor wat een bezoekster van de post net in een gedicht heeft gezegd: ‘Wat heeft die Opperherder bewogen u te zenden naar het Drentse land?’

De evangelisten en hun echtgenotes zingen het echtpaar Van Drunen Psalm 3:2 toe. Eerst memoreert evangelist H.J. van den Boogaart de grote plaats die Van Drunen -‘een mensenmens’- onder de collega’s heeft. Ze geven hem een pennenset met het opschrift ‘Doe het werk van een evangelist’. ‘Niemand kan zich beroemen op wat hij in dienst van de Heere heeft gedaan’, zegt ds. M. Joosse. Als voorzitter van het deputaatschap opent hij de samenkomst. Ds. S.W. Janse, predikant van moedergemeente Rijssen-Zuid, verzorgt de sluiting. Hij wijst op de opdracht ‘Geeft gij hun te eten’. ‘Het trof me in die geschiedenis dat de discipelen steeds bij Christus terugkwamen met een lege korf. Hij zorgde voor brood. We hebben niet met een karig God van doen’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen