4. Het droevige gevolg van het goddeloze feest

We schreven de vorige keer om ons leven in te richten naar de norm van Gods Woord. Dat geldt voor ons werk, voor onze vakanties, voor onze vrije tijd, voor het leven op zondag en in de week, voor onze vergaderingen, voor onze verjaardagen en verder ons hele doen en laten. We lezen in Spreuken 23 vers 17: Zijt te allen dage in de vreze des HEEREN. Dat wil volgens de kanttekening zeggen: gestadig, het hele leven (kantt. 34).

We herinneren ons een bijeenkomst met jongeren. Na wat serieuze gesprekken werd er verder veel ge lachen, anekdotes en grapjes verteld. Toen het tijd werd om te vertrekken, sprak de man die de leiding had: ’Ik wil de samenkomst niet afsluiten met gebed, want dat strijdt een beetje met de inhoud van deze avond.’ Toen stond er een jongen op en zei: ’Maar als we niet kunnen danken voor deze avond, hebben we dan wel een goede invulling aan deze samenkomst gegeven?’ De opmerking werd door sommigen wel als ’vroom’ aangemerkt, maar die jongen sloeg wel de spijker op de kop.

Wat is het fijn als onze jongeren de avonden doorbrengen in gezelschappen waar rekening met de Bijbel wordt gehouden. Kijk eens naar de verjaardagen van Jobs kinderen. Als zijn kinderen bij elkaar waren geweest en zich mogelijk schuldig hadden gemaakt ’door onmatige vrolijkheid, lichtvaardigheid, verkwisting van Gods gaven en andere zonden van vleselijke onbedachtzaamheid’ (zegt kantt. 15), zocht hij het aangezicht van de Heere om vergeving, want Job zeide: Misschien hebben mijn kinderen gezondigd en God in hun hart gezegend (Job 1:5). Mr. G. Hutcheson heeft een uitgebreide verklaring over het boek Job nagelaten en hij merkt naar aanleiding van de aangehaalde woorden op: ’Er is geen tijd waarin mensen meer gereed zijn om zich te misdragen, en de bittere wortel die in hen is te ontdekken, dan als zij zich omringd weten door veel schepselen en verkeren te midden van de gelegenheid tot vrolijkheid en blijdschap. Het is op de tijd van hun maaltijdhouden dat Job bekommerd was dat zij zich misdragen mochten hebben. Daarom hebben mensen nodig om bij zulke gelegen heden nauwkeurig wacht te houden; zie Pred. 2:2 en 7:2,3’ (blz. 94 van Hutche sons verklaring).

We keren nu terug naar de feestzaal van Ahasvéros en we behoeven ons niet te verbazen dat het op een droevige ontwikkeling uitliep. Na zulk onmatig eten en drinken van wijn moest het wel verkeerd gaan. We lezen in Esther 1:10 dat op den zevenden dag des konings hart vrolijk was van den wijn. Er staat in Spreuken 20:1: De wijn is een spotter, de sterke drank is woelachtig; al wie daarin dwaalt, zal niet wijs zijn. Dat bleek duidelijk uit het gedrag van de koning. Hij gaf zijn zeven kamerlingen opdracht koningin Vasthi te halen om den volken en den vorsten haar schoonheid te tonen, want zij was schoon van aangezicht (vers 11).

De koningin vermaakte zich met haar vrouwen in een plaats die naar de gewoonte van die tijd afgescheiden was van mannen. Toen de Heere en twee engelen aan Abraham verschenen en zij aan hem vroegen: Waar is Sara, uw huisvrouw?, antwoordde hij: Zie, in de tent, want: ’de huisvaders en de huismoeders hebben elk hun bijzondere tenten gehad’, zegt kantt. 21 naar aanleiding van Genesis 18:9. Zo was dat ook hier het geval.

Koningin Vasthi en de vrouwen waren gescheiden van koning Ahasvéros en zijn mannen. Maar nu gebood hij Vasthi om zich aan de mannen te vertonen. Hij gaf dit bevel ’meer door dronkenschap bewogen geworden dan door bestendige redenen,’ zegt kantt. 24. Vanzelfsprekend gaf de koningin aan die oproep geen gehoor. Welke fatsoenlijke en hoogstaande vrouw en welk meisje zou zich willen begeven in zo’n ordinair gezelschap van aangeschoten en halfdronken mannen? Wat een nare opmerkingen zouden aan hun adres gegeven worden. Het spreekwoord zegt: ’Als de wijn is in de man, is de wijsheid in de kan.’

Hoewel er verklaarders zijn die zeggen dat Vasthi haar man had moeten gehoorzamen, zijn er ook die vinden dat de koningin groot gelijk had. Al was ze een heidin, zo was ze een hoogstaande vrouw en het was haar eer te na om in een dergelijk gezelschap te komen. Daarom lezen we in vers 12a: Doch de koningin Vasthi weigerde te komen op het woord des konings, hetwelk door den dienst der kamerlingen haar aangezegd was. Het gevolg hiervan was dat de koning zeer verbolgen werd, en zijn grimmigheid in hem ontstak (vers 12b). Hij raadpleegde zijn zeven voornaamste raadgevers en één van hen, een zekere Memuchan, antwoordde: ’Koning, dit moet u niet nemen van koningin Vasthi. Zij is u ongehoorzaam. Bovendien is zij een slecht voorbeeld voor de andere vrouwen van uw rijk. Op die manier zullen er meer vrouwen komen die haar mannen verachten. Het gevolg laat zich raden. De mannen zullen hierom boos worden en er zullen ruzies ontstaan. Stuur haar voor altijd de laan uit, zo zullen alle vrouwen aan haar mannen eer geven, van de grootste tot de kleinste toe (vers 20b).’

De koning vond het goed en door middel van brieven werd het besluit het hele volk meegedeeld. Salomo kreeg gelijk toen hij sprak: Bij wien zijn wonden zonder oorzaak? Bij wien de roodheid der ogen? Bij degenen die bij den wijn vertoeven, bij degenen die komen om gemengden drank na te zoeken.

(Volgende keer D.V. 5. Er wordt een nieuwe koningin gezocht)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen