Voor U wil ik de allerbeste dochte zijn

In deze pennenvrucht van de hand van Annemarie van Heijningen- Steenbergen beschrijft ze haar leven met God. ‘Dit boek heeft alles te maken met God. God is overal. Af en toe vang ik een glimp van hem op. In het gewone leven, in situaties van vreugde en verdriet – en zelfs in de kerk. Ik kan niet zonder God’, schrijft Van Heijningen in het voorwoord.

Haar eerder uitgegeven verzameling columns “Voor jou wil ik de allerbeste mama zijn”, maakte de verwachtingen rondom haar nieuwste uitgave hooggespannen. De vrolijk vormgegeven blauwe kaft laat het boekje meteen in het oog springen. Tientallen columns met nieuwsgierig makende titels als ‘Bloody birthday’, ‘Het Jottum-jurkje’, ‘Doen’ en ‘Dip’ staan netjes onder elkaar gerangschikt in de inhoudsopgave. Een lach borrelt op bij het lezen van

Een lach borrelt op bij het lezen van haar belevenissen als ‘domiesvrauw’. (De echtgenoot van Van Heijningen is pastoraal medewerker in Dorkwerd) Hoe ze haar zelfgemaakte ‘westerse’ prikborden aan de man probeert te brengen op de jaarlijkse verkoping van de kerk in het Groningse Dorkwerd: Klant: ‘Wat bennen dat? Is ’t wat nijs?’Ik (gretig): Een mémobord om op te hangen aan de muur en kaarten tussen te steken. Klant (opgelucht): O, is ’t een prikbord? Nee, bedankt, heb ik der aal hangen, al 37 jaor ’t eigenste.’ (20)

Op een lach volgt soms een traan. Zoals in ‘Lieve mama van Yue-Yue’, de Chinese peuter die op straat werd overreden terwijl talloze voorbijgangers toekeken zonder hulp te bieden. Deze afgrijselijke gebeurtenis ging via een filmpje op You Tube de hele wereld over. Dat het lijden in deze wereld haar bijzonder bezighoudt blijkt uit de verschillende columns die dit thema als onderwerp hebben.

Van Heijningen boeit door het tonen van haar kwetsbaarheid. Maar ook door haar humor en breekbare optimisme dat uiteindelijk uitmondt in het, door alle raadsels van het leven heen, vertrouwen op God. Dit proces van vallen en opstaan tekent ze op met een zeer vlotte pen. Haar toon is luchtig maar stemt steeds tot nadenken. De alledaagse gebeurtenissen zijn raak en herkenbaar beschreven. Zoals in de columns ‘Nonsens’, Badmuts’ en Zit nou stil’. De auteur poneert zo af en toe zeer uitgesproken meningen en dit roept bij de lezers van haar columns wel eens heftige reacties op, zowel positief als negatief, zo schrijft ze in haar boek.

‘Ik kan niet zonder God’, schrijft Van Heijningen in het voorwoord. ‘Zonder God zou mijn leven één groot zwart gat zijn. Dat neemt niet weg dat het leven mét God ook vaak één groot zwart gat is. Een gat vol raadsels en mysteriën. Geloven is springen in het gat en vertrouwen dat er eeuwige armen zijn die je opvangen. Soms spring ik. Soms ook niet. Dan blijf ik mokkend staan waar ik sta, kwaad, omdat ik God niet begrijpen kan. Als ik dan lees hoe Jacob en Job worstelden met God voel ik herkenning en bevrijding. Blijkbaar hadden zij dat ook, die boosheid, en blijkbaar mag die er zijn. Jacob kreeg een nieuwe naam en Job een dubbele hoeveelheid van alles wat hem werd afgenomen. God heeft liever dat we met hem worstelen dan dat we schouderophalend aan hem voorbijgaan.’

‘Voor U wil ik de allerbeste dochter zijn’ wil een ode zijn aan Van Heijningen’s aardse ouders en aan haar Vader in de hemel. Het boek bevat zowel nieuwe als reeds eerder gepubliceerde columns. Annemarie van Heijningen (1977) schrijfster en columnist voor Visie en het Reformatorisch Dagblad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen