De schop onder je kont die Strava heet
Studeren betekent qua bewegen heel, heel veel zitten. Zitten in de collegebanken, zittend thuis achter mijn bureau, zittend eten, het houdt niet op. Om deze zitziekte toch een beetje te compenseren, sport ik regelmatig in het sportcentrum van de universiteit.
Hier doe ik voornamelijk groepslessen. Minstens 1x per week is het toch drukker dan ik dacht en heb ik geen tijd om hélemaal naar het sportcentrum te fietsen (welgeteld 8 minuten). Dan kies ik ervoor om te gaan hardlopen. Hartstikke efficiënt, direct vanuit je voordeur kunnen die chocoladerepen, stroopwafels en andere dikmakers lekker verbrand worden. Nu moet ik zeggen dat het met mijn discipline wel goed zit, maar toch heb ik ook soms net dat zetje in de rug nodig. Daarvoor heb ik Strava. Dit is een app op je telefoon die precies bijhoudt waar je rent, hoe hard je gaat en hoelang je al bezig bent. Daarnaast kun je gevolgd worden door mensen en zie je vervolgens ook hun resultaten van een rondje hardlopen. Soms begin ik met hardlopen zonder dat ik ‘’gevolgd’’ wordt door Strava. Ik merk dat ik dan sneller de neiging heb om lekker te gaan lopen. Omdat ik dan wel stevig doorwandel, praat ik mijn hardlooprondje nog een beetje goed. Het verschil met Strava is dat je weet dat mensen je resultaat gaan zien. ‘’Oh, Rianne heeft de vorige keer 5 km in 30 minuten gedaan en nu doet ze er zomaar 55 minuten over’’. Kijk, dat wil je natuurlijk niet. Ik ren daarom liever iets sneller als de vorige keer, dan toegeven dat mijn longen bijna opstijgen. Superleuk, dat hardlopen!
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 april 2019
Eilanden-Nieuws | 24 Pagina's