Passende pet

Mijn vorige column eindigde ik met de constatering dat ik nog geen pet heb en dat ik daar nog op terug zou komen. Mijn persoon en een pet of ander hoofddeksel is tot nu toe niet de ideale combinatie gebleken. Dit komt waarschijnlijk doordat mijn hoofd een wat ongelukkige maat heeft, want een passende pet heb ik nog niet gevonden. Onderweg op de fiets ben ik jaloers op de mannen die gewoon tegen, opzij of voor de wind, altijd hun pet op kunnen houden. Het is mij nog nooit gelukt. Als ik toch een poging waag, moet ik doorgaans al vlug afstappen om de pet uit de berm te vissen. Ooit heb ik een passende pet gehad, maar die woei toch af tijdens een rondrit in Kaapstad en landde op het dak van het oude stadhuis aldaar. Toch heb ik er een nodig, want enkele van de oudste kleindochters hebben mij er al enkele malen zonder omwegen op geattendeerd dat ik echt kalend ben. Dit, gecombineerd met de gevoeligheid van de brandende zon op mijn hoofd, heeft er toe geleid dat mijn zoektocht naar een passende pet wordt voortgezet. Dit leek mij vroeger niet zo’n probleem. Ergens is er nog een foto van mijn vader in de bewaarschoolleeftijd, ongeveer honderd jaar geleden, dat hij, net als zijn vrienden, een reusachtige pet droeg, wat later ‘vliegdekschip’ werd genoemd. Op Facebook zag ik even geleden dat Pau Heerschap in de jaren vijftig van de vorige eeuw ook al jong een gedekt hoofd had. Mijn vader heb ik buitenshuis niet blootshoofds gekend. In mijn herinnering droeg hij altijd een ‘mussie’, zoals dat alpinootje werd genoemd. Verder droeg hij in de zomer een kakikleurige ‘vechtpet’. Hoewel hij bij mijn weten nooit gevochten heeft, was dit een van het leger afgeleide pet. Later op zondag en bij speciale gelegenheden droeg hij een hoed. Maar het langst heb ik hem gekend met een gewone pet met zwart-witte ruitjes, want we zijn maar een gewone ‘janmet-de-pet-familie’. Maar ondanks die traditie heb ik nog steeds geen passende pet. Toch houd ik moed, want een dochter van me heeft mijn hoofd onlangs opgemeten en zaterdag hoop ik jarig te zijn…

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen