Huisgemeente Dimona

Aan de andere kant van het spectrum ontmoeten we ook regelmatig rijke ‘Schriftgeleerden’. Zo hadden we een gesprek met een rabbijn/ chazan, die ons regelmatig bezoekt. En het maar niet laten kan ons steeds weer uit te dagen. Niet op een agressieve manier, maar altijd wel prikkelend. Iemand met een hoge positie, gerespecteerd, met een mooi huis. En toch… Bijbels gezien net zo ‘verloren’ als die anderen uit Tel Aviv, die leven in ondergrondse kelders. ‘Zonde?’ zei de Rabbijn: ‘Ach we proberen ons te houden aan de 613 voorschriften. Niemand van ons is perfect. Maar dat iemand anders moest komen om de schuld van mijn zonden te dragen is onzin. En dat iemand anders de straf die ik verdien op zich zou nemen, dat gaat er bij mij echt niet in. Ik ben verantwoordelijk voor dat wat ik wel of niet doe. Niet iemand anders!’

Iemand anders was al vele malen het inloophuis voorbijgelopen. Binnenwandelen was voor hem een station te ver. Toch waagde hij op een gegeven moment de stap, en kwam binnen. Hij zei: ‘ik weet het niet, maar het voelde aan als een magneet. Ik kon eigenlijk niet anders dan naar binnen komen.’ Het gesprek ging al snel over ‘geloven in God’. Sprekend over de Messias zei hij: ‘Ja er komen 2 messiassen. De éne is ‘Messias zoon van Jozef’. Hij is de Messias die moet lijden. Maar daarna komt er een andere Messias, ‘Messias zoon van David’. En eigenlijk wachten we op hem. Want hij is de Sterke. Hij zal alle problemen oplossen’. Wat is het belangrijk om dan in eerste instantie een luisterend oor te hebben. Fijn is het om te merken dat mensen vertrouwen in je krijgen. En soms zo maar hun hele levensverhaal beginnen te vertellen. Luisteren, écht luisteren is dan belangrijk! Maar ook is het soms moeilijk om niet direct te reageren.

‘Onze’ rabbi zei bijvoorbeeld dat Rebekka 3 jaar oud was toen zij trouwde met Izaäk. Dit staat immers in de Misjna (de mondelinge overlevering). En kritiek op de Misjna voelt voor velen als een aanval op het Jodendom zelf. In de gesprekken met de mensen (ook rabbijnen) merken we dat ook het idee van reïncarnatie velen niet vreemd is. En dat voor ons ‘Messias zoon van Jozef’ en ‘Messias zoon van David’ één en Dezelfde Persoon is, is voor hen een vreemde theologie.

In het jaar 1908 overleed rabbi Lichtenstein. 30 jaar had het Nieuwe Testament in zijn boekenkast gestaan voordat hij erin ging lezen. Door het lezen ervan kwam hij tot geloof. Jaren preekte hij in zijn synagoge! over de Messias die hij gevonden had. Totdat hij in 1892 uit zijn ambt werd gezet.

Over het Nieuwe Testament en over de Heere Jezus zei hij: ‘Ik verwachtte doornen, en ik vond rozen; ik ontdekte parels in plaats van keistenen. In plaats van haat vond ik liefde; in plaats van vergelding schuld; in plaats van vijandschap verzoening; in plaats van de dood het leven, zaligheid, opstanding, hemelse schatten.’ We bidden om de doorwerking van de Heilige Geest in de harten van mensen. Bidt u mee, zodat ook velen hier déze Messias, de Heere Jezus zullen leren kennen? Want alleen de Heilige Geest kan mensen, levend aan de rand van de maatschappij en religieuze mensen, die zeggen geen Verlosser nodig te hebben overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen