Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jeugd en politiek

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jeugd en politiek

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

1.

Van de heer R Kuift te Gouda ontvingen wij na ons verzoek op de Algemene Vergadering een serie artikelen over: „Jeugd en Politiek", welke wij gaarne in , , De Barnier" opnemen. Het eerste artikel volgt hier.

De verkiezing in 1967 heeft vele vragen opgeworpen. Eén dezer vragen is: heeft een deel van onze jonge mensen onze partij zijn stem onthouden?

We zullen ons hieromtrent maar niet begeven in allerlei bespiegelingen. Helemaal voelen we er niet voor met beschuldigingen te komen. Het komt ons véél belangrijker voor, samen eens na te denken over het in de titel genoemde onderwerp: , , Jeugdenpolitiek" en dan eens na te gaan, of misschien niet op één of andere wijze de belangstelling (opnieuw? meer? meer intensief? ) bij onze jongeren is te wekwen voor de staatkundig gereformeerde politiek.

Het zou mogelijk zijn onze pen hier neer te leggen en te zeggen: „Wacht eens even, we weten nog een kortere weg: koopt u, jonge vrienden, de rede van Ds. H.G. Abma, gehouden op de laatste partijdag.

Dat was inderdaad een zeer belangrijke, leerzame rede. Ontzettend graag zag ondergetekende deze rede in handen van onze jeugd. Misschien doen de kiesverenigingen goed, aan de jeugd in haar omgeving deze rede gratis te verstrekken. Het zou in ieder geval een goed begin zijn.

Toch zijn we hier niet mee klaar. We willen gaarne trachten enig begrip op te brengen voor de moeilijke positie, waarin onze jonge mensen in deze tijd verkeren; we willen trachten, onze jeugd te begrijpen en de vraag voorleggen, waarom de politiek in het algemeen, en de SG P-politiek in het bijzonder, voor onze jonge mensen zo heel ver af is komen te liggen. '

Allereerst de vraag: Wat denkt u van uzelf? Bent u vooruitstrevend (pro­ gressief)? Of bent u behoudend (conservatief)?

Hierop zullen onze jonge mensen een zeer uiteenlopend antwoord geven. De één zal zeggen: „Ik voel er wel voor, de SG P-politiek aan te passen aan de tijd, waarin we leven én om daarin vooruit te zien".

Een ander zal echter beweren: , , Neen, ik wU echt wel de beginselen, die hun fundament hebben in Gods Woord, handhaven, maar dan wil ik deze niet zien als een stuk grauwe theorie, waarmee we niets doen; neen, ik wü zo graag deze beginselen in praktijk gebracht zien".

We dachten, dat we op dat punt elkaar, hoezeer beide opvattingen uiteen schijnen te lopen, toch wel hadden gevonden. In wezen kunnen we gerust zeggen, dat onze jongeren niet vooruit strevend zijn in de zin zoals men dit bv. bij de PvdA ziet, ook niet conservatief, zoals we dat menen te zien bij de SGP. Wèl dachten we, dat onze jonge mensen bereid zijn, als in hen tenminste nog iets jeugdig élan aanwezig is, om een nieuw begin te steunen.

„Als die S GP maar eens opnieuw beginnen wilde", zo luiden veler verzuchtingen, , , maar het is altijd maar weer diezelfde ouwe koek".

Nu moeten we wel even oppassen. De drang naar een nieuw begin wordt ook wel geboren, wanneer in de maatschappij, waarin we leven, iets vast gaat lopen. Dat zagen we zo duidelijk in de pas gehouden verkiezingen. Vele jonge mensen hebben de indruk gekregen, dat het de laatste jaren in het maatschappelijk bestel aardig goed ging; ze hadden zo hun deel aan de welvaart; het liep wel.

Zeker, er rees verzet tegen al die uitgedokterde plannen, die de „hoge heren" uitdachten om de zaak op gang te houden. Je vrijheid werd daardoor zo aan banden gelegd. AUes kreeg zo'n massaal karakter. Je had het gevoel, datje eigenlijk buiten de maatschappij stond, ook al sta je er midden in. Heel die planmatige politiek ging lijken op diktatuur. En daar is het ook niet onder uit te houden. Vandaar de Boerenpartij en wanneer deze ook een vergissing blijkt, de nieuwe partij: D 66.

Dus een nieuw begin! Eenstrijdbare democratie tegen al die planmatigheid en al die dwang, die tenslotte ook alléén maar uitlopen op teleurstellingen; die ook niet kunnen geven wat ze beloven!

Och neen, niet naar de SGP, want....? Ja, want....! Hééft de SGP niets te bieden?

Ot...., maakt onbekend ook hier onbemind?

G. K.

G

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 maart 1967

De Banier | 8 Pagina's

Jeugd en politiek

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 maart 1967

De Banier | 8 Pagina's