Jezus Christus is Borg

In verschillende landen zijn vredesmissies gestationeerd. Dat is op zichzelf genomen een goede zaak. Alhoewel in het land waarin zij gekomen zijn een gespannen situatie is met al de gevolgen van dien. Het accepteren van de gezonden missie kan het begin zijn van herstel of leiden tot onderlinge vrede. Soms duurt het lang om vertegenwoordigers van partijen aan de gesprekstafel te krijgen. Bij handhaving van eigen rechten en standpunten is het overleg moeilijk, het verloopt moeizaam en het kan zelfs afgebroken worden. Een goed resultaat is verblijdend en heeft goede gevolgen.

Vrede
Nu moeten we niet menen dat het beeld en het werk van de vredesmissie zo overgebracht kan worden op de Persoon en het werk van de Heere Jezus Christus. Hij is geen Vredesonderhandelaar. Zeker, Hij spreekt van vrede en wijst op vrede. Wat vrede is en wat dat doet. Denk aan wat de Heere Christus sprak tot Zijn discipelen: Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet gelijkerwijs de wereld hem geeft, geef Ik hem u (Joh. 14:27). De inzet van een vredesonderhandelaar is om twee partijen die een conflictsituatie hebben of vechten om eigen recht in een goede verhouding tegenover elkaar te brengen. Elke partij kan spreken en zelfs met voorstellen komen. Zo nu kan in geen enkel opzicht een vergelijking gemaakt worden met onze verhouding tot God de Heere. God de Heere is volledig onschuldig. Het gebeuren in het paradijs ligt in geen enkel opzicht aan God. Hij was steeds rechtvaardig en ook goedertieren in Zijn handelen, zodat er geen enkele reden was om afscheid van Hem te nemen en een vijandige, zondige houding tegenover Hem in te nemen. Het schuldig zijn heeft de mens zelf gewild.

Geen onderscheid
Nu kan niet slechts gedacht worden aan de daad van de paradijsmens. Wij staan daar niet los van. Duidelijk wordt dit in Gods Woord tegen ons gezegd. Voor onszelf is van belang te lezen, te aanvaarden en te belijden voor God wat Paulus in Romeinen 3 schrijft van heel de mensheid. Niemand is uitgesloten. We dienen er ook op te letten dat Paulus zichzelf insluit bij wat hij schrijft. Het staan, de houding en de gezindheid ten opzichte van God wijzigt zich door niets. Geen daad van de mens kan iets veranderen. Wel kan de menselijke gedachte leiden tot zelfverblinding. Dat zien we in de houding van de Farizeeërs ten opzichte van de Heere Jezus. Paulus zegt met nadruk: er is onder de mensheid geen onderscheid, want zij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid van God (Rom. 3:23). Dat er voor God geen onderscheid is wordt toch niet verdoezeld? Het heeft toch wel een plaats in de prediking en in het gesprek?

De Borg
Nu staat er in artikel 2 dat wij door onszelf niet kunnen genoegdoen. Dat betekent dat de straf op de zonde blijft. Tevens is bevrijding van de toorn uitgesloten. Maar er is toch vergeving? Vergeving voor ieder die gelooft. Waarom dan nog het getob over de zonden? Alles is volbracht en dat dient alleen maar geloofd te worden. God hoeft niets meer te doen. Hij heeft alles gedaan. Dat staat toch ook in de belijdenis. God heeft uit oneindige barmhartigheid Zijn eniggeboren Zoon ons tot een Borg gegeven. Dat mag blijdschap en troost geven. Laten we Jezus Christus aanvaarden, want Hij is door God als Zaligaker, als Borg ons gegeven. Wanneer er in het onderwijs geven niet meer volgt dan alleen het accent op geloven, overdenken en zo roemen, dan wordt geen recht gedaan aan het Woord van God. Gaat het over het Borg zijn voor, dan geeft de Schrift lessen. Een sprekend beeld lezen we in Genesis 43. De heer van Egypte eist dat Benjamin meekomt op de reis naar Egypte. De reactie van vader Jakob is te vatten. Maar het indringende woord van Juda is: ik zal borg voor hem zijn, van mijn hand zult gij hem eisen. Tot Jozef zei Juda: uw knecht is voor deze jongeling borg bij zijn vader (Gen. 44:32). In zijn nood riep Hizkia: o HEERE, ik word onderdrukt, wees Gij mijn Borg (Jesaja 38:14). Aan het veelbevattende woord van de Heere zelf mogen we niet voorbijgaan: En Zijn Heerlijke zal uit hem zijn en zijn Heerser uit het midden van hem voortkomen; en Ik zal hem doen naderen, en Hij zal tot Mij genaken; want wie is hij, die met zijn hart borg worde om tot Mij te genaken? spreekt de HEERE. Jeremia 30:21. Op Jezus’ heilsdaad en vrucht wordt in Hebr. 7:22 gewezen. Van een zoveel beter verbond is Jezus Borg geworden. Van Hem staat geschreven in het verbond, in het testament, dat Hij zal sterven en Zich zal overgeven in de dood opdat erfgenamen zullen delen in de weldaden van het verbond. De betekenis van het Borg zijn van Jezus Christus behoort voor ons te spreken en te leven. Jezus Christus is de eeuwige Borg en we hebben Hem nodig, want Hij is ook de enige Borg.

Plaatsvervanging
Terecht staat in art. 2: Jezus is als een Borg gegeven om voor ons genoegdoening te doen. Voor ons, in onze plaats is Jezus zonde en vervloeking aan het kruis geworden. Laat niemand dit zomaar overnemen, wanneer men geen Borg en Zaligmaker, geen Pleiter voor God nodig heeft voor dit en het toekomende leven. Het leven is door Hem alleen. Belijden we dit dan is er de hartelijke overname van en instemming met wat er staat in het avondmaalsformulier. Daarin staan treffende gedeelten die een ware avondmaalganger niet vreemd zijn. We lezen: wij komen niet tot dit avondmaal om daarmede te betuigen dat we in onszelf volkomen en rechtvaardig zijn, maar integendeel, aangezien wij ons leven buiten onszelf in Jezus Christus zoeken, zo bekennen we daarmede dat wij middenin de dood liggen. Er staat niet lagen, maar liggen! Laten we daarvan doordrongen zijn. Daar bij is betrokken wat in het formulier zo duidelijk overtuigend wordt beleden wat Jezus Christus als Borg en Middelaar bijzonder aan het kruis wilde doen en wat Hij daardoor verdiend heeft. Wanneer dit werkelijkheid voor ons is geworden, dan staat het in ons leven gegraveerd: Ik voor u daar gij anders de eeuwige dood had moeten sterven. Verschillende keren is in de vorige eeuw gezegd: het avondmaalsformulier is klassiek. Wel oud, maar niet verouderd. Het kan en mag niet gewijzigd worden, noch minder vervangen worden, want het vertolkt wat de Heilige Schrift zegt. We hebben in het formulier de leer van de Schrift. Vele geluiden worden gehoord zoals: onduidelijk, onbegrijpelijk en te lang. Het is te hopen dat de begeerte leeft dat men nader en dieper mag kennen wat het formulier belijdt. Ook wat in het dankgebed is vastgelegd. In het formulier zelf bemerken we dat de opstellers niet formalistisch dogmatisch bezig waren maar met de Schrift in hart en hand. Verlicht door de Heilige Geest. Met persoonlijke betrokkenheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen