Rede van de heer Van Rossum

Hij begon met een opmerking, waarin hij erop wees dat een veelvuldig behandelen van de loon- en prijzenmaterie de verontrusting alleen maar doet toenemen. Een winstpunt is, dat duidelijk is gebleken dat niet alleen de B.T.W. oorzaak is van de prijsstijgingen.

De heer Van Rossum en met hem de fraktie bezag de algemene maatregel als een straf. Allereerst de opschorting van de investeringsaftrek. Op 8 januari was er reeds een aanloop gemaakt met deze maatregel. Thans is er geen enkele differentiatie meer tussen diverse streken in ons land, terwijl de meerderheid van de Kamer uitgesproken heeft die differentiatie zeer noodzakelijk te vinden. Investeringen zijn maatregelen op lange termijn. Voor het bedrijfsleven is deze maatregel bijzonder onverteerbaar, omdat van de ene op de andere dag een poot onder de tafel wordt weggezaagd. Uit deze maatregel blijkt wantrouwen ten opzichte van het bedrijfsleven. Het bedrijfsleven heeft echter ook recht op grond van deze maatregel wantrouwen te koesteren ten aanzien van de Regering, volgens onze woordvoerder.

Een tweede straf is de algemene prijsmaatregel. Ten aanzien van een aantal bedrijfstakken waren terecht maatregelen getroffen, tegen enkele andere had de minister eveneens mogen optreden, maar er bestaat bij de fraktie van de S.G.P. geen waardering voor een algemene maatregel, die ongedifferentieerd en daarom diskriminerend werkt.

De heer Van Rossum bracht de loonkosten naar voren. Bij de opsomming van externe kosten en bespreking van diverse faktoren had hij de loonkosten niet genoemd gezien. De loonstijging overtreft voor een belangrijk deel de produktiviteitsstijging. Als de stijging van de lonen niet te vinden is in de stijging van de produktiviteit dan moet het bedrijfsleven die zelf betalen. Niet alle, maar toch wel een groot aantal bedrijven heeft het moeilijk. Straks krijgen we bedrijfssluitingen en het volgende debat zal wel gaan over de stijging van de werkeloosheid.

Even wil ik de heer Van Rossum onderbreken. Reeds lazen we de laatste dagen een en ander over bedrijfssluitingen in de dagbladen. Of die onmiddellijk een gevolg zijn van de genomen maatregelen zal men wellicht betwisten, maar de afkondiging zal de ondernemers niet hebben aangespoord nog wat vol te houden. Het kan net de drup zijn, die de emmer doet overlopen.

De heer Van Rossum heeft ook moeite met artikel 4, waarin staat dat er geen verschil mag komen in de marge tussen inkoop- en verkoopprijzen. Dit is onbillijk. We kunnen ons voorstellen, dat de winsten worden gefixeerd, maar door de marge tussen inkoop en verkoop te fixeren verkleint de Regering de winst en dat mag toch niet het gevolg zijn. Want tussen inkoop en verkoop spelen een rol: toenemende kosten voor onderhoud huurverhoging met ingang van 1 april toenemende kosten voor vervoer als gevolg van belastingverhogingen

Wij zijn geen voorstanders van konsumentensubsidies, bijv. 4 cent per liter op de melk, omdat het subsidie ten goede komt aan hen, die het betalen kunnen en aan hen, die het niet betalen kunnen. Hetzelfde geldt van huurrondes, waarvan zelfs profiteren mensen, die, ofschoon beter gesitueerd, in woningwetwoningen zijn terechtgekomen. Individuele huursubsidies zijn geboden. Die het moeilijk hebben, moeten geholpen worden, maar niet per algemene maatregel waardoor overheidsgelden worden verspild.

Nooit wordt er meer gefulmineerd tegen inflatie dan tijdens de verkiezingsstrijd. Wat doet het Kabinet hiertegen? De afgekondigde maatregel is tijdelijk. Wij zijn ervoor, dat die tijd zo kort mogelijk is. Als gevolg van vervroegde afschaffing van investeringsaftrek krijgt het Kabinet de beschikking over 130 a 140 miljoen gulden. Deze moeten niet de bestemming krijgen van konsumentensubsidies, waarvan de heer Van Rossum zich al een tegenstander had verklaard. Hij achtte het verstandiger de gelden te geïsruiken als kompensatie voor het niet laten doorgaan van de accijns op de motorrijtuigenbelasting, omdat die, daar het benarde vervoer hiermee getroffen wordt, de spiraal weer op gang brengt. Daarvoor wilde hij pleiten.

Vervolgens plaatste de spreker zijn opmerking over de dwingende kinderen, die hun zin krijgen. In het gezin is dat opvoedkundig geen winst en voor de staathuishoudkunde is het evenmin aanbevelenswaardig.

Samenvatting

Wij willen niet een minister loswrikken uit het beleid, dat kabinetsbeleid is. Geen steun dus aan de motie-Den Uyl om speciaal wantrouwend te staan tegenover de minister van Economische Zaken.

De Regering moet de zaak in de hand houden en zelf een goed voorbeeld geven. We verklaren ons voor het doorgaan van de belastingverlaging. Dit kan gereder door duidelijke beperking van overheidsuitgaven. Bij ons bestaat geen behoefte aan konsumentensubsidies. Meer differentiaties op terrein van investeringsaftrek is gewenst. Stabilisatie van loon- en prijsspiraal achtten we noodzakelijk. Evenzo inflatiebestrijding.

Bij fixering van marges tussen inkoop en verkoop moet rekening worden gehouden met exogene faktoren en daartoe moet de minister gebruik maken van de mogelijkheid, hem door de Prijzenwet geboden, om ontheffing te verlenen.

NIEUWTJES

Enkele nieuwtjes zijn rondom het debat over de prijzen bekend geworden. Enige kwamen al aan de orde tijdens de rede, die in hoofdtrekken is weergegeven.

De accijnsverhoging gaat per 1 juli door. Een B.T.W.-ronde gaat in op 1 januari. Op diezelfde datum ook een korrektie van tarieven van loon-en inkomstenbelasting. De schorsing van investeringsaftrek levert een voordeel, dat de Regering denkt te gebruiken voor konsumentensubsidies, terwijl de minister van Sociale Zaken 65 miljoen zal aanwenden voor minst draagkrachtigen. Het wisseldiskonto is door de Nederlandse Bank van 5 pet. op 5, 5 pet. gebracht.

Om het lange verhaal kort te maken. De maatregel is genomen. Het hoofd van minister De Block zit er nog op. De ondernemers zijn van oordeel dat de maatregel te laat is genomen, zodat het effekt niet erg groot zal zijn. Werkgevers bleke na dit alles niet genegen om 2 pet van sociale lasten voor hun rekening te nemen. Inzake prijzen prijst niemand iemand. Het gevaar is groot, dat men ho langer hoe meer moet wringen om schev verhoudingen, die ontstaan, tegen te gaan De opbouw van een deugdelijk e kanomisch bestel is een moeizame bezigheid, niet ongelijk aan het bouwen van een toren gelijk die van Babel

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen