BOEKBESPREKING

, Waar Gij Uw voetstap zet", leven en arbeid van John Kershaw (1792-1870) door J. A. Saarberg. Een kloek boek. Het lezen van levensbeschrijvingen van mensen, die voor het kerkelijke, maatschappelijke en staatkundige leven door Gods genade tot rijke zegen waren^ is zeer aan te bevelen. Ik dacht, dat het in de lijn was van het vermaan: Gedenkt uw voorgangeren. Wel moeten we op onze hoede wezen, dat we geen heiligen vereren, wat in feite betekent dat door de kring van getuigen het uitzicht op Hem, van Wie ze geestdriftig getuigenis geven, benomen wordt, want dan zijn we inderdaad tekort gedaan. Ik mag echter zeggen, dat de schrijver getracht heeft en daarin ook geslaagd is om de Heere te prijzen en te verheerlijken in de „derde wever" John Kershaw. Misschien spreek ik met de aanduiding „derde wever" enigszins in raadselen, maar lezing van het kloeke en zeer fraai uitgegeven werk van 326 bladzijden met zeer vele foto's, die het verhaal verlevendigen, zal de aandachtige lezer ijlings uit de droom helpen.

De heer Saarberg verplaatst ons in de wereld waar namen leven als Philpot, Spurgeon, Warburton enzovoort, een geestelijk klimaat in de vorige eeuw in Engeland, dat ook van grote betekenis is geweest voor de kringen en kerken in ons vaderland, waar de bevindelijke prediking in grote ere was. De schrijver zegt er zelf van dat de verschrikkelijke armoe, die toentertijd in Engeland onder de gewone bevolking heerste, mede tot gevolg had dat in de harde strijd om het bestaan de godsdienstzin op een zeer laag peil zonk. De welvaart van tegenwoordig leidt wat de godsdienstzin betreft tot eenzelfde resultaat zoals we veelvuldig om ons heen waarnemen.

Juist vanwege de invloed van Schotse en Engelse schrijvers van vroeger en later datum op de kringen, die het politieke streven van de SGP in ons vaderland steunen is het van groot belang dat we het verleden kennen en dat we weet hebben van mannen, die hier en in andere landen de prediking gebracht hebben, die zijn weerslag ook vindt in optreden op maatschappelijk en staatkundig erf. Om deze en vele andere redenen kan ik de lezing van dit werk van harte aanbevelen. In een postscriptum lezen we: „De gemeente van Hope Chapel in Rochdale (de gemeente van John Kershaw) bestaat nog. De heer J. H. Mansden is thans haar voorganger. Evenwel, niet meer dan veertig a vijftig personen bezoeken thans de diensten".

Op pagina 9 geeft de auteur een verklaring. „Het door ons reeds meermalen aangewezen kerkelijke standpunt wat betreft de bediening van het verbond der genade bij deze Strict Baptists heeft tot gevolg gehad, dat vele dezer gemeenten thans tot uiterst kleine proporties zijn teruggebracht, ofwel geheel verdwenen zijn. De verwaarlozing van de taak ten opzichte van de kinderen der gemeente in vele gevallen moest dit op den duur meebrengen. Dit is geen los woord. De eerlijkheid gebiedt dit te vermelden, mede ter waarschuwing ook voor ons. We zijn nog wel eens meer dopers dan we zelf vermoeden. Want dan ontmoeten wij een standpunt, zeker niet door allen gedeeld, voor ons onverklaarbaar, en niet minder onverteerbaar, echt dopers".

Dit citaat bewijst dat de schrijver kritisch staat tegenover de stof, hoe liefdevol overigens. En voorts dat we gedurig op de hoede moeten zijn voor doperse invloeden op kerkelijk en maatschappelijk terrein.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen