Voorbede of roddel?

Elia, de boeteprofeet, met die harde boodschap. De beroerder Israëls, de man met dat norse gezicht en die kemelsharen mantel, de woestijnmens, die toch iedere keer weer de man van het gebed was. Hij worstelde met God om de bekering van het volk. Hij vroeg om vuur uit de hemel. Maar hij gaat hier weer voor dat volk op de knieën. En dat was het middel voor Israëls behoud.

Maar Elía ging op naar de hoogte van Karmel. Hij zoekt een eenzame plaats op. Want wie echt wil bidden, die zoekt de eenzaamheid op. …en breidde zich uit voorwaarts ter aarde, hij lag plat op de grond, daarna legde hij zijn aangezicht tussen zijn knieën. Hij rolde hij zich als het ware op. Hij maakte zich zo laag en zo klein mogelijk. Elia toont met zijn houding zijn eerbied voor God. Niet dat familiaire omgaan met de Heere, en al die oppervlakkige woorden dat het gaaf is om God te dienen en dat Jezus cool is, waarmee een mens bewijst dat hij niet weet Wie de Heere is.

Elia bidt eerbiedig voor het volk. Wat een genade is dat. Het zondige volk heeft een voorbidder. Wat een voorrecht in ons leven als er mensen waren die voor ons baden, ook toen we nog niet geboren waren. En toen we opgroeiden. En wat is het triest als er op deze wereld niemand is die voor ons bidt. Die mensen zijn er ook. Voor wie nooit iemand één gebed doet: vader niet, moeder niet, oma en opa niet, niemand. Omdat ze niet weten wat bidden is.

Wij hebben vooral die grote Voorbidder nodig. De Heere Jezus Christus. Het is dankzij Hem dat wij nog in leven zijn. Hij bidt niet alleen voor Zijn volk, want ik lees in Lukas 13:8, in de gelijkenis van de onvruchtbare vijgenboom, dat de voorbede van Christus heel wat uitgebreider is. Die boom gaf jaar na jaar geen vruchten. En de landheer zei: houw hem uit. Maar de tuinman vroeg of hij het nog een jaar mocht proberen.

Zo zijn er helaas genoeg kerkmensen die wel bladeren hebben. Er is godsdienst en uiterlijke vroomheid. Maar als er geen godsvrucht is, dan klinkt het bevel: Hou ze om en werp ze uit. Maar dan is daar de stem van die grote Voorbidder: ‘Laat hem ook nog dit jaar. Ja, het is waar: hij zit al 20 jaar in de kerk, maar zonder geloof. En 30 jaar doet zij haar godsdienstige plichten, zonder ware bekering. Maar laat ze nog een jaartje staan. Ik zal nog meer arbeid doen en Ik zal nog dringender roepen: Bekeer je toch!’ Laat het een wonder mogen zijn, jongen of meisje, dat de Heere Jezus voor je bidt.

Maar het meest wezenlijke van de voorbede van Christus ligt volgens Hebreeën 7:25 en 1 Johannes 2:1 in het feit dat Hij altijd leeft om voor Zijn volk te bidden. Als zij niet weten te bidden gelijk het behoort. Als zij niet weten te geloven gelijkt het behoort. Als zij gezondigd hebben.

Dan zegt Hij: ‘Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoude.’ Als ze komen op zeef aanvechtingen en er doorheen vallen. Als ze vallen in verzoekingen, in verloocheningen, in verleidingen. Als het dan van hen moest afhangen, kwam er niks van terecht. Maar de Heere zei: ‘Ik heb voor u gebeden.’ En dat brak het hart van die vloeker, Petrus, en hij ging wenend naar buiten. Vanwege de liefde die hij zag in de ogen van de grote Voorbidder.

Heb jij zo al eens in Zijn ogen gekeken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen