Voor niemand bang

‘Hoe moet het verder?’ vraagt John Wycliffe zich af als hij de deur van de kamer waar hij het gesprek met de professor heeft gehad achter zich heeft gesloten. Hij is dankbaar dat hij docent mag worden, maar … Tot nu toe sprak hij alleen met zijn vriend William over de vele vragen die hij heeft over de geestelijke leiding in de kerk. Als zijn ouders het zouden weten! Wat zouden ze boos zijn dat hij durft te twijfelen aan de Roomse Kerk. Maar mag hij straks als docent zwijgen over deze dingen?

‘Nou, Henry, docent Wycliffe durft tegenwoordig ook steeds meer te zeggen, vind je niet?’ merkt James op terwijl ze samen door de smalle steegjes van Oxford lopen. De beide studenten hebben zojuist het universiteitsgebouw verlaten. ‘Dit hebben we zolang we hier studeren toch nooit eerder van andere professoren gehoord?’

‘Wycliffe is inderdaad niet bang’, knikt Henry. ‘Je moet het maar aandurven om – net als vorige week ‒ hardop te zeggen dat het Woord van God niet alleen voor geestelijken is, maar dat álle mensen de Bijbel zouden moeten kunnen lezen’.

‘Zeg dat’, valt James hem in de rede, ‘en wat hij vanmiddag zei, dat niet de kerk, maar de Bijbel moet bepalen hoe de mensen moeten leven. Daar moet je eens even goed over nadenken. Dat is een rechtstreekse aanval op de bisschoppen en kardinalen. Ik ben benieuwd hoe dat bij hen zal vallen als ze te horen krijgen dat Wycliffe ons dit leert’.

VERVOLGVERHAAL | J. KRANENDONK-GIJSSEN - UITG. DE BANIER

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen