Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een voorrecht als predikant te mogen dienen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een voorrecht als predikant te mogen dienen

Ds. G.J.N. Moens 1996-2021

4 minuten leestijd

‘Genade maakt klein’, zegt ds. G.J.N. Moens aan het eind van het gesprek over de 25 jaar waarin hij als predikant heeft mogen dienen. ‘Het is in mijn hart om in de Heere te eindigen’.

Het is waar dat er veel is wat zorg geeft buiten en binnen de kerk, bevestigt ds. Moens. ‘Maar dat is niet het enige. In de vier gemeenten die we mochten dienen, hebben we ervaren dat de Heere nog toedoet tot de gemeente die zalig wordt. Jonge mensen die door genade mogen gaan buigen voor de Heere en Zijn Woord. Maar ook oude mensen. Hoe vaak denken zij niet: Het zal voor mij wel niet meer kunnen. Maar we hebben gezien dat de Heere ook in de ouderdom nog wonderen kan doen. De Heere gaat door met Zijn werk. Dát biedt hoop’.

Met het woord uit Ezechiël 47:10 riep de Heere Moens tot het ambt van predikant. ‘Ook zal het geschieden dat er vissers aan dezelve zullen staan, van Engédi af tot En-eglaïm toe; daar zullen plaatsen zijn tot uitspreiding der netten’.

In 1992 werd hij toegelaten tot de Theo- logische School. Net als zijn jaargenoot Schreuder kwam student Moens uit de medische wereld. Hij was kinderarts in Utrecht. ‘Dat werk heb ik met veel liefde mogen doen, maar toen de Heere riep tot het predikambt kon en mocht ik het los laten. Hoe wezenlijk het werk als kinderarts ook is, in de bediening der ver- zoening gaat het over zielen op reis naar de eeuwig heid. Zo heb ik, overigens onder veel bestrijding, de gang naar het curato- rium mogen maken’.

Aan zijn studententijd bewaart ds. Moens goede herinneringen. ‘Met de docenten en met mijn jaargenoten Karels en Schreuder heb ik sindsdien een sterke band. Nadat we de pastorie zijn ingegaan, hebben we als drie schoolverlaters nog vele jaren de gewoonte gehad om een dag in het jaar terug te gaan naar de Boezem- singel. De docenten ds. Moerkerken en ds. Van Aalst gaven ons dan nascholing. Dat was verrijkend en samenbindend’.

Goes was zijn eerste gemeente. ‘Ik was als student op dankdag in Goes geweest. Toen wist ik dat het die gemeente moest worden. Dat gaf veel opzien, maar er kwam zoveel liefde in mee dat alle bezwaren wegvielen. En de Heere maakte alles wel’.

Met dankbaarheid zegt ds. Moens zich altijd gesteund te hebben geweten door zijn gezin. ‘Samen met mijn vrouw heb ik de zwerftocht door dit leven mogen maken. De Heere heeft het voor ons samen wel gemaakt tot hiertoe’.

In 1996 deed ds. Moens intrede in Goes met de tekst uit 1 Timotheüs 1:15: ‘Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld geko- men is om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben’. Het is mijn verlangen geweest om dit getrouwe Woord van Christus Jezus in Goes, Meliskerke, Lisse en nu in Middelharnis te mogen brengen’.

Van welke ik de voornaamste ben. ‘Die laatste woorden liggen bij mij teer, want daar komt een mens nooit bovenuit’. Terugziende zegt ds. Moens in alle gemeenten verbondenheid te hebben ervaren. ‘Dat is een groot voorrecht. Maar het grootste is als het Woord kracht doet en je iets mag horen van het werk van Gods genade. Dát geeft een band. Dan ligt het niet bij mij om te weten wat de vrucht is op de bediening, dat zal de eeuwigheid openbaren. Maar als we weleens iets van het werk Gods mochten horen, gaf dat verwondering!’

Naast het werk in de eigen gemeente was ds. Moens enkele jaren voorzitter van het deputaatschap voor de zending. Dankbaar constateert hij daarvoor van zijn kerken- raad steeds ruimte te hebben gekregen. ‘Zending is zo’n wezenlijke opdracht van de kerk. Het was een groot voorrecht om daar met het deputaatschap en het zendings- bureau een aantal jaren leiding te mogen geven. Het is intensief werk. Het gaat niet allemaal vanzelf. Dingen lopen bij zendingskerken en op de zendingsvelden soms anders. Dat geeft stof tot bezinning. Maar het is een voorrecht als je op de velden iets mag horen van het werk Gods. Dat hebben we bijvoorbeeld gezien tijdens ons bezoek aan Albanië. Dan blijkt ook dat het waar is: De Heere bouwt Zijn Kerk tot aan de einden der aarde’.

(Volgende week: ds. W.J. Karels,

25 jaar predikant)


Gerrit Jan Nicolaas Moens werd geboren op 19 juli 1952 te Driebergen-Rijsenburg. Na een studie geneeskunde werd hij kinderarts in Utrecht. Daarnaast was hij ouderling in de Gereformeerde Gemeente van Houten. In 1992 werd hij toege- laten tot de Theologische School. Op 4 september 1996 bevestigde ds. A. Moerkerken hem tot predikant te Goes. Daarna diende hij de gemeen- ten van Meliskerke en Lisse. Sinds januari 2020 staat hij in Middelharnis. Ds. Moens is lid van het curatorium en was voorzitter van het zen- dingsdeputaatschap. Het echtpaar Moens-Bobeldijk kreeg zes kinderen en achttien kleinkinderen, van wie er één jong is overleden.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 september 2021

De Saambinder | 20 Pagina's

Een voorrecht als predikant te mogen dienen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 september 2021

De Saambinder | 20 Pagina's