Wortels van waarde

Hoe is het op onze scholen? Is het personeel geworteld in Schrift en belijdenis, een voorbeeld in woord en wandel? Het komt er nauw op aan! Er zijn maar twee soorten mensen.

In Psalm 1 worden ons die beide soorten mensen geschilderd. We lezen enerzijds van ‘de zondaars, de spotters en de goddelozen’. Zij zullen ‘als kaf in de wind heengedreven worden’. Dat zijn niet alleen de ‘brute goddelozen’; het geldt ook ‘degelijke’ kerkmensen die toch altijd nog onbekeerlijk en ongehoorzaam zijn.

Horen onze kinderen de Bijbelse boodschap onbewimpeld? Dus: dat wij van nature allen in Adam verloren liggen? Dat we uit onze doodsstaat opgewekt moeten worden door een eenzijdig Godswonder? En dat het ook mogelijk is dat Gods Geest ‘zonder mij, in mij’ werkt en mij levend maakt?

Mocht u die wonderlijke herschepping beleven? Dat blijft niet zonder vrucht, zo lezen we in Psalm 1: dan is ‘mijn lust in des HEEREN wet’. Dan is mijn ziel op Gods eer en op Gods Woord gericht. Dan zullen we het de kinderen voorhouden dat de Heere recht heeft op hun hart. Dan zullen we hen willen winnen voor de dienst des Heeren.

Horen en mérken onze kinderen thuis en op school hoe goed het is om de Heere te vrezen? Gods kind is ‘welgelukzalig’, als ‘een boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, en welks blad niet afvalt’.

Zon en water

Om vruchten voort te brengen heeft een boom zon nodig; die zorgt voor licht en warmte. In Israël is vaak zoveel zon dat het te heet en te droog wordt. Dan valt het blad af en is er geen vrucht. Daarom is er water nodig. Levend water. Water is leven. Wanneer het geloof geplant is in de levendmaking, worden we ‘één plant met Christus’, de ‘Wortel Davids’.

Gods kind wordt gevoed met levend water. Hij is geplant aan waterbeken: de levenssappen vloeien uit Christus. Dan is er leven aan de ziel. Alleen dan! Want: ‘Zo iemand niet geboren wordt uit water en Geest, hij kan in het Koninkrijk Gods niet ingaan’ (Joh. 3:5).

Israël en Nederland

In de woestijn was Israël onderworpen aan hitte en droogte, omgeven door vijanden.

Het klimaat in Nederland verandert, maatschappelijk en politiek. ‘Hitte en droogte’ dreigt: hoeveel ruimte wordt ons gelaten om onderwijs te geven vanuit onze eigen wortels? In ons land heerst immers god-loosheid; de zonde wordt gepropageerd. Onderwijsvrijheid wordt ondergeschikt gemaakt aan het belang van burgerschapsonderwijs. Uitgangspunt is ‘vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit’. Het is vrijwel letterlijk de leus van de Franse Revolutie (1789). De diepste motivatie, toen en nu: ‘Geen God, geen meester’.

Realisme en vertrouwen

Wees realistisch. Maar niet somber! Gods Woord wijst de weg: ‘Gezegend is de man, die op de HEERE vertrouwt, en wiens vertrouwen de HEERE is! Want hij zal zijn als een boom, die aan het water geplant is, en zijn wortelen uitschiet aan een rivier, en gevoelt het niet, wanneer er een hitte komt, maar zijn loof blijft groen; en in een jaar van droogte zorgt hij niet, en houdt niet op van vrucht te dragen’ (Jer. 17:7-8).

We dragen alleen vrucht als onze wortels goed zijn. Wie bediend wordt uit de ‘rivier Gods gevoelt niet wanneer er hitte komt’. Dan is er bij toenemende verdrukking een zekere onaantastbaarheid. Dat komt door de voeding van de ziel in de verborgen omgang met God, door de invloed van Woord en Geest, door de levende gemeenschap met Christus.

Schoolwerk en huiswerk

Laten we onze wortels niet verloochenen! ‘Waakt en bidt’! Schoolbeleid dat geworteld is in Gods Woord staat soms zomaar ter discussie. Er gaan op reformatorische scholen stemmen op om het beleid rond Bijbelvertaling en kledingregels te verruimen. Dat is wel het laatste wat we nodig hebben in deze tijd van oppervlakkigheid en genderverwarring. Lange broeken voor meisjes zouden toegestaan moeten worden. Laten we toch dicht bij Gods Woord blijven, Gods heilzame scheppingsorde eerbiedigen en het verschil tussen man en vrouw zichtbaar en merkbaar houden.

Ouders klagen wel over de school, maar steunen zij de school wel daad-werkelijk in het handhaven van het beleid? Hoe laten we onze kinderen de deur uitgaan?

En bovenal: bidden we voor degenen die de school besturen, leiden, voor hen die lesgeven?

Ons aller gebed mag wel zijn: ‘Maak in Uw Woord míjn gang en treden vast’. Verdiep u in uw wortels: het goud van de (Nadere) Reformatie. Lees ”De plichten der ouders” (Koelman) of ”Groot voorrecht van de christenkinderen” (Fruytier). Zij hadden oog voor ieders verantwoordelijkheid en voor de noodzaak van de bede: ‘Och, schonk Gij mij de hulp van Uwen Geest’ (Ps. 119:3).

Wortels groeien in de diepte. De Heere Jezus Christus wordt in de diepte geopenbaard aan een goddeloze, een uitgewerkte en onwaardige zondaar. Wat is Hij een heerlijke Zaligmaker, Die zelfs de moordenaar aan het kruis redden wilde! De christenvervolger Saulus was evenmin te slecht.

Horen onze kinderen op school eerlijk hoe God een mens bekeert? En… horen ze dat thuis?

En… horen ze dat thuis?

En… mérken ze daar ook iets van?

Geliefde ouders, onderwijsgevenden: u heeft een wonderlijk mooie taak. Tegelijk: een onmogelijke taak.

Lees Psalm 1. Ga in uw binnenkamer! Onze kinderen hebben een ziel! De Heere zegene u en behoede u allen in het nieuwe schooljaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen