Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Lezen in de enige gids

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Lezen in de enige gids

4 minuten leestijd

Het stond pas in de krant: scholieren kunnen steeds slechter lezen. Lezen wordt ingewikkeld als we alleen nog maar snelle berichten op sociale media lezen. We gaan ons nog eens oefenen, in het lezen van een boek.

J.C. Ryle schreef het boekje ”De weg tot het heil”. Die weg wordt in de Bijbel aangewezen. En de Bijbel is het Woord van God en is ‘onze enige gids naar de hemel’, zegt Ryle. Wie is de schrijver? J.C. Ryle leefde van 1816 tot 1900, was predikant in de Anglicaanse Kerk en werd op latere leeftijd bisschop van Liverpool. Hij wist zich nauw verbonden met het gedachtegoed van hervormers en puriteinen, maar vond geen vrijmoedigheid om de Engelse Staatskerk te verlaten. Ryle was een leidinggevend theoloog onder hen die binnen de Engelse kerk trouw wilden blijven aan de Heilige Schrift en aan het erfgoed van de Reformatie.

Een drieluik

Het boekje ”De weg tot het heil” (uitg. Den Hertog, 2005) bevat een drieluik. Het eerste, linker zijpaneel, gaat over de gevallen mens. Het laat zien wat ‘een boos hart’ is. Dat hart is arglistig, is dodelijk, zit vol onreinigheid, en wat uit dit hart voortkomt, is samen te vatten met: één klomp goddeloosheid. ‘Zolang u niet echt de aard van uw eigen hart kent’, schrijft Ryle, ‘zult u nooit naar behoren het Evangelie waarderen, zult u de Heere Jezus nooit oprecht liefhebben en zult u nooit zien dat het absoluut noodzakelijk was dat Hij de dood zou sterven aan het kruis om onze ziel van de hel te bevrijden’.

Het dérde luik, het laatste zijpaneel, toont ons ‘De Heere onze Gerechtigheid’. Want een mens met zó’n onverschillig hart moet toch enige gerechtigheid bezitten om rechtvaardig voor God te kunnen verschijnen! Nu, als hij dan zelf geen gerechtigheid kan aanbrengen, dan moet hij die buiten zichzelf zoeken. ‘Dan moet de Heere Zelf uw gerechtigheid zijn, waardoor u behouden zult worden’.

Het grootste deel van dit boek, het middenpaneel, gaat over de wedergeboorte, en wel naar aanleiding van het woord van Christus tot Nicodémus: ‘Voorwaar, voorwaar zeg Ik u, tenzij dat iemand wederom geboren wordt, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien’. We gaan het middendeel lezen, over de wedergeboorte. Dit is gewichtige stof, want wie deze nieuwe geboorte niet kent, kan het Koninkrijk van God niet ingaan. ‘Zondaar, man of vrouw, let hierop. Geen zaligheid zonder deze nieuwe geboorte’.

Bijzondere zegswijze

Nadat Ryle in dit middenpaneel bladzijden lang de verdorven aard van de mens getekend heeft (‘wij zijn duister, blind en slapende, en het ergste is dat we het niet beseffen’), gaat hij vanaf bladzijde 30 de betekenis van het ‘wedergeboren worden’ uit de doeken doen. Wedergeboorte is ‘een verandering waardoor we weer iets van de Goddelijke natuur terugkrijgen, en vernieuwd worden naar het beeld Gods’. Het is ook ‘een complete gedaanteverwisseling en verandering van de gehele innerlijke mens; en niets kan volmaakter de volledigheid en het gewicht ervan laten zien dan het sterke beeld waarmee Jezus die beschrijft: een nieuwe geboorte’. Ieder mens is eens geboren, maar ‘wee ons als we niet voor de tweede keer geboren worden’. We zijn uit vlees geboren, maar moeten ook geboren worden uit de Geest. We zijn aards geboren, maar we moeten ook hemels geboren worden. We zijn in verderfelijkheid geboren, maar moeten ook in onverderfelijkheid geboren worden. Anders is er geen leven voor de ziel.

Alles nieuw geworden

Ryle is onuitputtelijk in het aangeven van wat wedergeboorte is. Het is het ontvangen van een nieuwe geest en een nieuw hart, het ontvangen van nieuwe opvattingen, nieuwe voorkeuren, nieuwe gevoelens, nieuwe sympathieën en antipathieën, nieuwe vrezen en nieuwe gedachten over God. Wedergeboren worden is: het openen van de ogen der blinden, het openen van de oren der doven, het losmaken van de tong der stommen en het geven van handen en voeten aan verminkten en kreupelen. ‘Wedergeboren worden is dat we door adoptie lid worden van een nieuw gezin, van Gods huisgezin’.

Dit is, zegt Ryle, geen leerstuk van de tweede orde. ‘Het is een van de machtige pilaren van het Evangelie’.

wordt vervolgd

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 oktober 2023

De Saambinder | 24 Pagina's

Lezen in de enige gids

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 oktober 2023

De Saambinder | 24 Pagina's