Uitwijken vanwege de honger

Een eigen gekozen weg

Het Bijbelboek Ruth begin zo treffend met het eerste vers: ‘In de dagen als de richters richtten, zo geschiedde het dat er honger in het land was; daarom toog een man van Bethlehem-Juda om als vreemdeling te verkeren in de velden van Moab, hij en zijn huisvrouw en zijn twee zonen’.

Elimélech met zijn vrouw Naómi en hun beide zoons Machlon en Chiljon wijken uit voor de honger. De betekenis van Bethlehem is ‘broodhuis’, maar door de droogte zijn de vruchtbare velden zwart geblakerd. En als we dan de beide betekenissen van de namen van de kinderen kennen, is het nog meer in te denken wat dit gezin doet. Machlon wil zoiets zeggen als ‘ziekelijk’ en Chiljon betekent ‘zwak’. Ze zoeken hun heil in Moab waar wel koren groeit! Ze zoeken levensbehoud.

Hij toog weg… Nergens lezen we dat de Heere deze man of zijn vrouw bevel ertoe had gegeven. Ook lezen we niet dat ze de Heere gevraagd hebben om deze weg te mogen gaan. Elimélech slaat, ondanks zijn mooie naam (mijn God is Koning), een eigen gekozen weg in.

Nee, we moeten er niet méér in lezen dan er staat. Hij heeft niet de bedoeling om zich uit te leven en wil niet in de steden van Moab gaan wonen. Elimélech wil met zijn gezin ‘in de velden van Moab’ als ‘vreemdeling’ een poosje verblijven. Wellicht met het vaste besluit terug te gaan als de hongersnood in Israël voorbij is. Maar daarmee gaat hij wel een eigen gekozen weg… De bekende ds. G. van Reenen (1864-1935) schrijft: ‘Waar de Heere een honger zendt - omdat men het gezamenlijk verzondigd heeft - en men gaat dan vluchten, daar komen zij ook in Moab terecht. En het zal de vraag zijn of zij die in Bethlehem bleven wonen, wel meer armoede hebben geleden, dan zij die het oordeel Gods zochten te ontvluchten’.

Een gewezen weg

Vele jaren later lezen we over de Sunamitische vrouw in 2 Koningen 8. Dit hoofdstuk begin met dit vers: ‘Elísa nu had gesproken tot die vrouw welker zoon hij levend gemaakt had, zeggende: Maak u op en ga heen, gij en uw huisgezin, en verkeer als vreemdeling waar gij verkeren kunt; want de HEERE heeft een honger geroepen, die ook in het land zeven jaren komen zal’.

Ze had in gehoorzaamheid aan de woorden van de man Gods gehandeld. We lezen: ‘En de vrouw had zich opgemaakt en had gedaan naar het woord van den man Gods; want zij was gegaan met haar huisgezin en had als vreemdeling verkeerd in het land der Filistijnen, zeven jaren’. Er ligt een oneindig verschil tussen de beide geschiedenissen, die we nauwelijks verder behoeven toe te lichten. Een eigen gekozen weg loopt vast. Voor Naómi is het een wonder geworden dat de weg voor haar niet ‘doodliep’ maar dat de Heere haar terugbracht, een losser beschikte en haar schoondochter Ruth verbond aan Boaz. Gaan in de aangewezen weg van de Heere geeft vrede en zegen. Want als de Sunamitische vrouw na zeven jaar terugkeert, krijgt ze haar huis en haar akker terug. En nog méér krijgt ze. Want de koning beveelt: ‘Doe haar wederhebben alles wat hare was, daartoe alle inkomsten des akkers, van den dag af dat zij het land verlaten heeft, tot nu toe’ (2 Kon. 8:6b).

Lezer(es), welke weg gaat u?

Heb jij/hebt u ook een vraag?

Mogelijke vragen over onderwerpen binnen de doelstelling van De Saambinder kun jij/kunt u mailen naar ds. B. Labee of hem per post toezenden (zie colofon). Er volgt -zo mogelijk- altijd een reactie. Echter alleen als de redactie het waardevol acht voor de lezers, volgt een antwoord op jouw/uw vraag in een nummer van De Saambinder. Graag wel wat geduld. Er liggen nog tientallen vragen op een reactie te wachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen