Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boekbesprekingen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekbesprekingen

3 minuten leestijd

B. Hooghwerff, Niet sterven maar leven, Getuigenissen van Gods kinderen in de Tweede Wereldoorlog, Den Hertog - Houten, 169 blz., 2020, € 17,90.

Nog niet zo lang geleden is herdacht dat 75 jaar geleden de Tweede Wereldoorlog beëindigd werd. Hieraan is op verschillende wijze aandacht besteed. In dit boek wordt van een tiental personen weergegeven hoe ze het oordeel Gods ondervonden en bij verschillenden wat ze persoonlijk hebben meegemaakt. Destijds had Gods volk met zielenvrienden in andere plaatsen vaak contact door briefwisseling. Voor het grootste deel heeft de auteur hieruit geput, zodat we bepaalde zaken als het ware direct van de betreffende persoon vernemen. Enkele voorbeelden uit dit indrukwekkende boek willen we noemen. De bekende Mientje Vrijdag (1884-1943) uit Rijssen onderhield een intensieve briefwisseling met (de vrouw van) Bart Roest (Scherpenzeel) en Aaltje Smelt (Vriezenveen), maar ook wel met ouderling Potappel uit Stavenisse. Mientje werd door de Heere op het oordeel voorbereid en voelde zich als de allerschuldigste. Ze mocht geloven dat in de bangste tijden de Heere toch nog met Zijn Geest zou werken. Jaloersmakend is het nauwe leven dat deze vrouw met de Heere mocht hebben; ze wist dat onder de oordelen de Vaderlijke zorg over haar was.

We kunnen ook lezen van ’dove Knelia’ (Cornelia de Vries; 1876- 1946) uit de Zwarte Paardenstraat in Rotterdam. Tijdens het bombardement namen veel buurtbewoners de toevlucht tot de woning van Knelia. Ze hadden zoveel respect voor haar dat ze geloofden dat haar huisje ongedeerd zou blijven. Inderdaad was dat het geval. Knelia schreef later: ’Er is geen ruitje gebroken’. Cornelia (Keetje) Driesse (1897-1945) uit Middelharnis was een vrouw met rijke genade bedeeld. Vanwege de vele bommenwerpers die overkwamen was ze erg bang voor de dood. Maar dan schrijft ze: ’En toen op een avond werd het toch zo’n onderzoek tussen de Heere en mijn ziel. De Heere nam mij alleen, met die vraag in mijn hart wat ik na de dood ontmoeten zou: een rechter of een Vader. Toen kon ik gelovig zeggen: een Vader’ (p. 151). Van de latere ds. A. de Waard is een verslag opgenomen van zijn gedwongen verblijf in Duitsland waar hij de trouwe zorg Gods mocht ondervinden. ’Ja, mijn Jezus onderhoudt mij vaderlijk en komt me toe te spreken, hoe Hij Jozef ook na de beproeving de uitkomst niet onthouden heeft’ (p. 125).

Al met al is het een zeer lezenswaardig boek met indrukwekkende getuigenissen onder moeilijke tijdsomstandigheden. Deze recensie is geschreven tijdens de corona-crisis. Mochten er ook nu nog zulke eenvoudige Keetjes, Knelia’s en Mientjes zijn als zuchtsters voor kerk, land en volk.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 juli 2020

De Wachter Sions | 12 Pagina's

Boekbesprekingen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 juli 2020

De Wachter Sions | 12 Pagina's