De vrouw van Bertus Laanveld

25

Maar — dat is toch geen gerucht. Want het is een officiële mededeling Van de regering: Prinses Juliana is met de kleine prinsesjes vertrokken naar Engeland. Prins Bernhard brengt haar er heen doch keert dan naar ons land terug. Het is een bericht, dat verslagenheid wekt: dan ziet het er niet best uit. Een uurtje later mogen allen de boot Verlaten om intrek te nemen in de stad Waar de burgerij al het mogelijke zal doen. Dan kunnen ze morgen verder zien. Als de bange nacht maar voorbij is.

Er is nu toch verwarring: Sjoukje blijft bij moeder Laanveld, hoewel die >iiet tot haar groep behoort. Bertus in­ *noe, evenals, trouwens zijn vrouw, zeult fnee. Ze vinden onderdak in een klein gezin, waar ze wat op verhaal komen. Aan de wand hangt een tekst: „Gij weet hel nu niet, maar gij zult het na dezen verstaan". Moeder wijst Sjoukje er op. „Zo is het kind. We weten niet, wat God met ons voor heeft. Op Hem vertrouwen".

„Wat kunnen we anders en beter doen, juffrouw?" vraagt de „hospita", die zich uitslooft hen te helpen. Zij heeft de woorden van moeder Laanveld verstaan. „Wat helpt ons al 't vragen naar het „waarom?" God geeft er geen antwoord op. Hij zegt: Kom tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt".

„Wij verstaan elkaar", zegt moeder hartelijk en blij. En Sjouk begrijpt er nu ook iets van. Zij is arm geweest en is dat nu nog. Met heel haar goeie winkel en zaak met die beste Bertus Ze waren arm, straatarm. Nu ziet zij

Ze waren arm, straatarm. Nu ziet zij de naaktheid van haar bestaan, maar... Ze hebben die nacht een heerlijk bed

Ze hebben die nacht een heerlijk bed en slapen bepaald goed. Want het gedruis in de lucht, dat raak geweest moet zijn, hebben zij niet vernomen, althans Bertus en Sjouk niet. Moeder heeft een en ander gehoord. En Janna ook. Nu is het Pinksteren. Wie denkt er

Nu is het Pinksteren. Wie denkt er aan? Al vroeg is het stadje in rep en roer, want een grote afdeling soldaten gemotoriseerd, trekt er doorheen, naar het Oosten. Om de Grebbelinie te versterken. Daartegen rukt de Duitser op. Hij heeft de rivieren al geforceerd, de IJssel en de Rijn. Het zal daar wel moorddadig vechten worden, want die linie is ver van zwak.

Bertus komt terug van een „verken ning". De boten blijven die dag liggen, omdat nog niet bekend is, waarheen zij moeten gaan. Op Rozenburg was alles voor de ontvangst gereed al maanden. Maar — ze komen er niet het is uitgesloten

„Dan blijven jullie onze gasten zegt de „hostes" „Wie mee wil kan naar de kei'k straks". En wat gebeurt er dan? Dan zegt

En wat gebeurt er dan? Dan zegt Sjouk: „Ik ga met moeder mee naar de kerk, Bertus". Hij is er even verbaasd van, maar maakt geen enkele tegenwerping. Hij zelf is het niet van plan. In de stad is wel een en ander te vernemen over het krijgsgebeuren.

Op deze Pinksterzondag van het jaar 1940 zit Sjouk in een kerk in een haar volkomen onbekende stad, voor het eerst van haar leven, bij haar weten althans. Zij beleeft intens mee de korte dienst, waarvan zij wel niet alles begrijpt maar die haar stichting en vrede geeft

Thuis gekomen weet Bertus te vertellen, dat de boten die middag zullen vertrekken. Er is bericht gekomen uit Den Haag of zo, 't rechte weet hij er niet van. Zij gaan een paar uur verder liggen. In een zijwater, waar vermoedelijk de vijand niet komen zal. En dan is het afwachten. Keukens worden aan boord gemaakt. Van Koetsveld heeft het hem verteld. De organisatie was goed voor elkaar, maar de loop van de gebeurtenissen was van die aard, dat niet kan worden uitgevoerd, wat het voornemen was, en nu moeten zij roeien met de riemen die zij hebben. Tegen de middag na het eten nemen

Tegen de middag na het eten nemen zij hartelijk afscheid van hun gastheer en gastvrouw. Ze waren gelijkgestemde zielen. En al kan zij het niet verklaren, het was Sjouk goed, daar geweest te zijn. Ondanks de dreigende benauwende toekomst heeft ze er rust gevonden en vrede

HOOFDSTUK 10

Als verstomd kijken zij elkaar aan dat is niet mogelijk, het moet een vergissing zijn. Het is een vals bericht, om verwarring onder het volk te zaaien Op een van de sleepboten is een radio.

Op een van de sleepboten is een radio. Bertus, die geleidelijk zijn evenwicht hervonden heeft, heeft relatie aangeknoopt met de kapitein en zo heeft hij meermalen aan het toestel geluisterd. De berichten klinken niet hoopvol.

De berichten klinken niet hoopvol. Aan de Grebbe wordt hevig gevochten, maar te houden zal de stelling niet zijn. De troepen zullen wel terug moeten trekken op de Waterlinie. Maar in de buurt van Rotterdam en in de stad zelf woedt de strijd al even hard. De Duitsers zijn door de Langstraat getrokken, over de Moerdijkbrug, die al sinds vrijdagmorgen vroeg in hun handen was — hoe dat is een raadsel — en nu bedreigen zij Rotterdam. Dat waren de berichten, die hij bracht. Allen zijn er stil onder... Maar nu, verstomd kijken zij elkaar aan. Dit is niet te geloven. Bertus komt vertellen, dat de Koningin en de regering naar Engeland zijn vertrokken. De leiding van 's lands zaken is opgedragen aan de hoge ambtenaren op de departementen onder bevel van de opperbevelhebber van land­ en zeemacht. Dat kan niet juist zijn. Dat is een vergissing. Om verwarring te scheppen. Juist komt Van Koetsveld aanlopen, die het bericht bevestigt. Ook hij heeft het voor de radio gehoord.

Opééns gaat er één morren: zó zijn ze nu! Dat had hij van de Koningin niet gedacht. En dan die regering. Ze laten ons in de steek, 't Is me een fraaie boel. Als de nood op zijn hoogst is, nemen zij de benen. En dat is nu onze Koningin.

Dan klinkt de gezaghebbende stem van Van Koetsveld. Ze moeten niet zo'n onzin uitkramen. Wat weten zij nu van de loop van de gebeurtenissen af? Als de Koningin en de regering menen, naar Engeland te moeten vertrekken; dan hebben zij daarvoor een goede reden. Dat zal zich later allemaal wel oplossen. De Koningin verlaat haar volk niet, als het niet bepaald nodig is. Moet je toch Koningin Wilhelmina niet voor hebben. Het ziet er met ons land niet zo goed uit. Van Koetsveld, dat het zich spoedig zal overgeven. In deze zeer moeilijke omstandighe

In deze zeer moeilijke omstandigheden ligt het toch zeker voor de hand, dat de regering weg is? En de Koningin niet minder. We hebben bijvoorbeeld Indië ook nog, dat geregeerd moet worden? Het zal wel de bedoeling zijn, al weet hij het ook niet recht, dat alleen het leger hier capituleert, als dat de vijand niet kan keren. Dan wordt vanuit Engeland de oorlog voortgezet. In de vorige wereldoorlog is het in België ook zo gegaan. Koning Albert en de regering trokken naar Frankrijk.

Tja, er is niet veel tegen in te brengen. Maar het gemor verstomt toch niet. Dat geschiedt eerst als de onrustbarende berichten zich gaan vermenigvuldigen. Alweer gelooft men, dat het een vals bericht is, dat van de capitulatie van het leger. Na vijf dagen van strijd het is ongelooflijk. Hoe dat kan, men begrijpt het niet. Maar Bertus verzekert het met zijn eigen oren gehoord te hebben. Voor de radio op de sleepboot. De oorlog in ons land is afgelopen. Daar zal men wel blijven doorvechten. Maar och, dat zal niet zo lang meer duren. Je moet het wel geloven, want het is officieel meegedeeld namens de opperbevelhebber van land­ en zeemacht. In de avond is die militaire autoriteit

In de avond is die militaire autoriteit zelf voor de radio en deelt met forse, doch innerlijk bewogen stem mee, dat het besluit tot overgave genomen moest worden. Rotterdam was die middag hevig gebombardeerd, opdat de stad tot overgave zou worden gedwongen.

Wordt vervolgd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen