Rustig verlopen inloopavond asielschip trekt zowel voor- als tegenstanders

De ervaring leert dat informatieavonden over nieuwkomers niet altijd even rustig verlopen; de gemoederen kunnen soms hoog oplopen. Daarom was er vooraf bij de organisatie enige nervositeit en waren politie en handhaving op de hoogte gebracht.

Maar afgelopen donderdagavond verliep het rustig aan boord van het nieuwe asielschip. Zo’n tachtig mensen maakten van de gelegenheid gebruik een kijkje te nemen op het schip dat de komende twee jaar zo’n 150 asielzoekers zal gaan huisvesten. De directe omwonenden waren per brief uitgenodigd.

Smaakvol

"Pfft wat een warmte hier", klaagt iemand terwijl ze omstandig met haar handen wappert. Ze is niet de enige. Meerdere mensen vinden het aan boord behoorlijk warm.

De kamers en gangen zijn dan ook niet heel ruim. "Het doet wel een beetje claustrofobisch aan." Anderzijds is het interieur wel smaakvol ingericht. Een jongeman merkt op: "Ik zou hier best een weekje willen zitten." Het schip was hiervoor dan ook in gebruik als riviercruiseschip voor vakantiegangers.

De bezoekers worden gastvrij ontvangen door de bemanning van het schip, onder leiding van de Roemeense Costi. Bij de onthaal is er koffie, thee en water. De medewerkers van het COA maken intussen met kleine groepjes rondleidingen door het schip. "Hier slapen de mannen." "Zijn het alleen maar mannen dan?", wil een wat oudere man weten. "Ja, het zijn enkel mannen in de leeftijd van 18 tot 55 jaar." "En hun vrouwen dan, hebben ze die thuisgelaten?" De medewerkers van het COA doen hun best alle vragen zo goed mogelijk te beantwoorden.

Achtertuin

En vragen zijn er genoeg. Twee vreemden moeten een kamer delen. Wat als dat fout gaat? "Eerst gaan we dan met beiden in gesprek. Als we er niet uitkomen, wordt er van kamergenoot gewisseld." Voor dat soort gevallen is ook een tolk beschikbaar. Worden de mensen eigenlijk gecontroleerd op wapens? Dat blijkt in Ter Apel al te gebeuren, voordat ze naar het eiland komen. "Wat doen jullie als er vijftig man tegelijk naar het centrum van Middelharnis wil?" "Dat is niet de bedoeling. Mocht het niet lukken dat duidelijk te maken, kunnen de politie en handhaving worden ingezet." Schamper gesnuif volgt. "Ze lullen overal omheen, da’s nog het ergste."

Burgemeester Grootenboer (CDA) is de eerste helft van de avond aanwezig. Zij is in gesprek met een aantal mensen. "Dan hoor ik wel eens: geef ons inspraak. Maar dan verschuif je het probleem. Want ongeacht waar je plannen maakt om asielzoekers te herbergen, je hebt altijd te maken met omwonenden en hun belangen." Er wordt begrijpend geknikt.

Al mompelt iemand nog: "Het is toch ook logisch dat niemand zit te wachten op asielzoekers in z’n achtertuin?" De burgemeester gaat onverstoord verder en legt uit dat er in deze overspannen woningmarkt naast de reguliere woningzoekenden veel opgaven zijn rondom huisvesting: asielzoekers, statushouders, Oekraïense ontheemden…

Een aanwezig gemeenteraadslid van TOG wil van een COA-medewerker weten wat er gebeurt als de Spreidingswet niet doorgaat. Het nieuwe kabinet wil die wet immers terugdraaien. "Zijn daar scenario’s voor gemaakt?" Dat blijkt niet zo te zijn. "Dat kan ik echt nog niet zeggen, ik heb geen glazen bol." Een vrij nieuwe bewoner van park Nieuw Zeeland ziet door de asielbomen het vluchtelingenbos niet meer. "Begrijpt u dat ik er niks meer van snap? Is het nou wel of niet voor maximaal twee jaar? Er staat: zéker twee jaar. En begrijpt u dat dit voelt alsof er ons dingen door de strot geduwd worden?" Er volgen meer vragen bij de diverse groepjes. "Worden mensen zonder papieren niet gelijk als kansloos bestempeld? Ze gooien hun papieren toch niet voor niets weg." En: "Het eiland is groter dan alleen Middelharnis, waarom moet er nu hier voor de derde keer een schip komen?" En: "Er is maar twee man beveiliging op honderdvijftig man? Dan begin je toch niks?!" Een oudere vrouw uit Sommelsdijk wil weten of de asielzoekers zich kunnen legitimeren. "Als ik zo iemand tegenkom, kan ik dan vragen of ‘ie zijn ID wil laten zien?" Een andere bezoeker vraagt waarom dat nodig zou zijn. "Nou, wij moeten dat toch ook kunnen?"

Dubbel gevoel

Een verdieping lager in het schip is een groepje bezig met een rondleiding tussen de kamers. Een vrouw uit de buurt heeft volgens eigen zeggen een wat dubbel gevoel. "Er leven in Nederland mensen in armoede, die staan wekelijks bij de voedselbank. En deze mensen krijgen hier gratis huisvesting en drie maaltijden per dag." Een andere bezoeker reageert ad rem: "Anderzijds: de vliegtuigen zitten nog steeds vol en er worden nog steeds villa’s bijgebouwd in Nederland." Een derde bezoeker draait zich abrupt om. "Sorry, maar dat hoef ik even niet te horen." Maar ondanks de verschillende inzichten – het aantal aanwezige vooren tegenstanders lijkt min of meer gelijk – blijft het allemaal beschaafd. Deze week arriveren de eerste asielzoekers op het schip.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen