Kinderen van de rekening (2)

De vorige keer ben ik ingegaan op de gevolgen die het voor kinderen kan hebben als ouders veel ruzie met elkaar maken. Nu wil ik ingaan op de vraag wat omstanders voor deze kinderen kunnen doen.

Ik begon de vorige aflevering met te zeggen dat uw zorgen om deze kinderen terecht zijn. En daarom vind ik dat juist deze kinderen recht hebben op zorg en steun van hun omgeving. Zij kunnen het immers zo moeilijk hebben. Belangrijk is dat de omgeving niet negatief over de ouders van het kind praat. Het kan je heel boos maken als je hoort en ziet wat het effect op de kinderen is. Maar toch is het van belang om naar de kinderen toe een neutrale houding aan te nemen. Anders komen ze onbedoeld in een loyaliteitsconflict. Kinderen zullen het altijd voor hun ouders opnemen. Wat ouders ook doen of gedaan hebben. U kunt er voor het kind zijn door aanwezig te zijn, aandacht te hebben voor de verhalen van deze kinderen, een luisterend oor te bieden en steunend aanwezig te zijn. Jongere kinderen kunt u eens, met toestemming van de ouders, een dagje mee uit nemen met uw eventuele eigen kinderen. Mogelijk kunt u iets compenseren van wat deze kinderen thuis tekortkomen: aandacht, een luisterend oor, warmte, veiligheid en liefde. Belangrijk is dat u niet de plaats van de ouders gaat innemen. U blijft vrienden van de ouders, maar u bent het ook van de kinderen.

U zou ook af en toe in gesprek kunnen gaan met uw vrienden. Liefdevol en tactvol zou u hen kunnen wijzen op de zorgen die u heeft om hun kinderen. Benoem maar concreet wat uw zorgen zijn. Zonder boos te worden en zonder strijd aan te gaan. Belangrijk is dat u (biddend) naast uw vrienden gaat staan. Hopelijk gaan hun ogen dan open en zoeken ze professionele hulp voor hun relatie- en gezinsproblemen.

Oudere kinderen (vanaf 12 jaar) kunt u stimuleren hulp voor zichzelf te zoeken. Vanaf 12 jaar mogen kinderen zich zonder toestemming van ouders aanmelden bij een hulpverleningsinstantie. Het is dan niet zo dat de hulp dan buiten ouders om gegeven gaat worden. Indien mogelijk (en met toestemming van het kind) worden ouders betrokken bij de hulpvraag. Hoe eerder een kind hulp krijgt, hoe beter, om ergere scheefgroei in de ontwikkeling te voorkomen.

Ik wil een oproep doen aan ouders met (ernstige) relatieproblemen. De drempel om professionele hulp te zoeken kan hoog zijn. En dat is begrijpelijk. Hulpverleningsgesprekken zijn confronterend en kunnen veel van u vragen. Maar toch zou ik u, ook in het belang van uw kinderen, willen adviseren u aan te melden. Wacht daar niet te lang mee. Onze ervaring is: hoe langer men wacht met hulp vragen, hoe moeilijker het is om aan de problemen te werken. Omdat boosheid, wrok en verdriet dan heel diep verankerd kunnen zitten.
Bovenal: breng uw zorgen en problemen in het gebed tot de Heere. Bid ook voor elkaar, hoe moeilijk dit misschien kan zijn. Bid ook voor uw kinderen. En als u de stap naar de hulpverlening of het pastoraat gezocht hebt, bid dan ook voor hen en voor de gesprekken. Want aan de zegen van de Heere is alles gelegen en zonder Zijn hulp kunnen wij niets doen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen