Rozengeur

Ik zocht een donkerrode, geurende, grootbloemige klimroos. In maart vond ik een naamloos exemplaar met kale takken. Het plaatje leek op wat ik zocht. ’s Zomers bloeiden er trosjes kleine, helderrode roosjes, zonder geur. Dat bedoelde ik niet.
Een jaar later kwam ik op de markt Paul’s Scarlet climber tegen, waarover ik thuis meer informatie zocht. Toen ik hem vervolgens wilde kopen, was hij er niet meer. Bij een kweker trof ik hem wel, maar met veel roest op het blad. Nee dus; mijn New Dawn heeft al genoeg roest.
Uiteindelijk heb ik de klimmer ‘That’s jazz’ aangeschaft. De naam vind ik niets - dan had ik liever de ook aanwezige ‘Gruss am Heidelberg’ genomen. Maar die geurt niet. En dat wil ik: geur. Jammer genoeg zat Jazz in knop. Nog éven geduld.
En de supermarktroos? Een levende plant wegdoen kan ik niet; wel heeft hij een tweederangs plaatsje gekregen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen