Hemel en aarde tot getuigen…

Al in de eerste vergaderweek na het debat over de regeringsverklaring van het nieuwe kabinet sprak de Tweede Kamer uitvoerig over abortus. Een liberaal-links monsterverbond van D66, VVD, GroenLinks en PvdA wil per se af van de beraadtermijn van vijf dagen om toch nog even stil te staan bij het afbreken van de zwangerschap.

De abortusdiscussie op het Binnenhof begon in 1976, waarna nog vele debatten en vele sprekers zouden volgen. Leden van de Tweede Kamer, senatoren, ministers deden allemaal hun zegje. In de vele pagina’s verslagen van de debatten, vond ik onderstaande citaten van een lid van de Tweede Kamer. Lees ze even.

Schepper

“Waarom stem ik tegen alle wetsontwerpen die abortus willen legaliseren? Er is slechts één uniek, uitsluitend, maar dan ook onvoorwaardelijk argument. En dat is mijn geloof in het bestaan van God en dan opgevat als Schepper van hemel en aarde, en voorts mijn geloof dat Christus Gods Zoon is.”

“Vanuit deze beide geloofspunten heeft het woord in de Bijbel een boventijdelijke en bovenruimtelijke betekenis; dan pas geeft de Bijbel een norm die onaantastbaar, ongenaakbaar overeind blijft; ongenaakbaar boven parlementen staat, boven hier en nu, boven daar en morgen. Óf God is Schepper van hemel en aarde en heeft ordening van mens en maatschappij in haar wezen vastgesteld, of God is níet. Een God gekneed door mensenhanden, of een God die vloeibaar, beweeglijk, kneedbaar is volgens evolutionistische stromingen, is een God die niet is. Ik in ieder geval ga voor zó’n God niet door en niet op mijn knieën.”

“Mijn opvatting over het boventijdelijke en bovenruimtelijke karakter van het gebod in Oude en Nieuwe Testament: ‘Gij zult niet doden’, brengt met zich mee dat ik de uitsluitende, volstrekte, absolute, onaantastbare macht van wetgevende instellingen om uit te maken wat menselijk leven is en welk menselijk leven bescherming behoeft, niet erken. De gevaren van een dergelijke competentie in mensenhanden zijn magistraal uit de doeken gedaan door Tocqueville in zijn boek over de democratie in Amerika dat al meer dan 100 jaar geleden geschreven is, vers voor de dag van vandaag.” (…)

Aanmatigend

“Wat gebeurt er op dit moment op de keper beschouwd in de Tweede Kamer? De mensen in deze Kamer verenigd, matigen zich het recht aan dat slechts aan God toekomt, om te beslissen over leven en dood. Door één van deze wetten aan te nemen geeft deze Kamer aan burgers in onze samenleving een recht om over leven en dood te beslissen. Door deze competentie te aanvaarden, eigent deze Kamer zich in beginsel het recht toe om ten aanzien van alle leven in onze maatschappij uit te maken of dat leven bescherming behoeft. Dan is het niet terzake of dat recht toekomt aan een absolute monarch, aan een fascistisch regime of aan een parlementaire democratie. Vanaf het moment dat dit recht om over leven en dood te beschikken in mensenhanden is, is in beginsel geen enkel menselijk leven meer veilig...”

Binnensluipen

“Niet te voorzien zijn de ontwikkelingen van psychologische en sociologische aard, die ook in onze samenleving de kop kunnen opsteken. Vandaag abortus op de agenda, morgen euthanasie, ook de actieve. Je moet niet denken aan de misbruiken die ook bij de meest uitgewogen regeling zullen binnensluipen. Is er op voorhand één reden aan te geven waarom een demografisch beleid zijn intree niet zou doen? Is er nu werkelijk in het licht van de geschiedenis zoveel reden te veronderstellen dat de mens met rede begaafd, zijn eigen beperkingen in zijn wetten zal kunnen inbouwen?” (…)

“Hoe hoopgevend klinken de woorden van Mozes uit zijn afscheidsrede: ‘Zie, Ik heb u heden leven en geluk, dood en ongeluk voorgehouden (…). Ik roep heden plechtig hemel en aarde tot getuigen dat ik u leven en dood, zegen en vloek heb voorgehouden! Kies dan het leven, opdat gij en uw kroost het leven moogt hebben. (…) Want daarvan hangt uw leven af’.”

Van wie deze woorden waren? Het antwoord staat in de rechterbovenhoek van deze pagina.

Menno de Bruyne schrijft en schiet proppen. Soms dient hij een herlezenswaardig citaat uit de Kamerkronieken op. Deze keer woorden van: dr. M.J.J.A. Imkamp, van 1967-1977 Tweede Kamerlid van D66!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen