Drie namen voor de Geest

We lazen al drie namen voor de Vader: de Oorzaak, de Oorsprong en het Begin van alle dingen. Daarna ook drie namen voor de Zoon: het Woord, de Wijsheid en het Beeld van de Vader. En nu de drie namen (of aanduidingen) voor de Heilige Geest: ‘De eeuwige Kracht en Mogendheid, uitgaande van de Vader en de Zoon’. Wellicht komt bij deze namen de gedachte op dat de Heilige Geest slechts ‘een kracht van God’ is. Maar dat moeten we van harte verwerpen.

We weten van de boodschap van de engel aan moeder Maria: ‘De Heilige Geest zal over u komen, en de kracht des Allerhoogsten zal u overschaduwen’ (Luk. 1:35). Als de hemelbode hier spreekt over ‘de Heilige Geest’ én over ‘de kracht des Allerhoogsten’, bedoelt Hij hetzelfde. Vandaar dus deze namen voor de Geest in artikel 8 (NGB). Want we belijden met Nicéa: ‘En in de Heilige Geest, Die Heere is en levend maakt, Die van de Vader en de Zoon uitgaat, Die te zamen met de Vader en de Zoon aangebeden en verheerlijkt wordt, Die gesproken heeft door de profeten’.

De Drieheid in de Eenheid eren

In overeenstemming hiermee lezen we in artikel 8 (NGB) de drie aanduidingen voor de Heilige Geest. Hij is niet een kracht, maar de eeuwige Kracht en Mogendheid. Deze twee woorden, Kracht en Mogendheid, betekenen ongeveer hetzelfde.

De Geest is niet alleen Goddelijk, maar Hij is God Zelf, eeuwig in wezen en werkingen. Daarbij is Hij voortdurend uit op de verheerlijking van de Vader, is Hij steeds maar uitgaande van de Vader als de Oorzaak, de Oorsprong en het Begin van alle dingen. Zo is de Heilige Geest ook voortdurend uit op de verheerlijking van de Zoon, steeds maar uitgaande van Hem als het Woord, de Wijsheid en het Beeld van de Vader.

Dat we zó deze Geesteswerkingen in ons hart zouden mogen gevoelen! Het mag ons gebed wel zijn: ‘Heere, ontdekt U alles daarbuiten maar als ongenoegzaam’.

Alle dingen geschieden uit de Vader van het welbehagen, door de verdiensten van de Zoon en uitsluitend door de toepassing van de Heilige Geest. Het is hier dus: uit God, door God en tot God. Wat een diepe zaken, om stil te overdenken. Zo krijgt ook de Heilige Geest Zijn plaats en de eer die Hij eeuwig waard is.

Kenmerkend

Het is dus kenmerkend voor de Heilige Geest dat Hij altijd aanwerkt op de eer en het recht van God de Vader. Ook is het kenmerkend voor de Geest dat Hij nooit rust gunt buiten de Zoon en Zijn middelaarsheerlijkheid. Zo zijn de Geesteswerkingen te onderscheiden en te gevoelen.

Op deze manier wordt ook het vervolg van het geloofsartikel duidelijk. ‘Zo is het dan openbaar dat de Vader niet is de Zoon, en dat de Zoon niet is de Vader, dat ook insgelijks de Heilige Geest niet is de Vader, noch de Zoon’. Daarom wordt de Heilige Geest wel vergeleken met iemand die met een grote lichtbundel voor zich de trap van een donkere kelder afdaalt. In die kelder beschijnt hij met zijn licht niet alleen de donkerste schuilhoeken, maar ook de meest verborgen schatten, zónder dat het licht op hemzelf valt.

Hoe kunnen we nu weten dat de Heilige Geest ‘ook mij gegeven is’? zo vraagt de Heidelbergse Catechismus (Zondag 20). Want, daar komt het toch persoonlijk op aan. We zouden nu de vruchten van de Geest kunnen noemen zoals die staan in Galaten 5: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en matigheid. Deze vruchten staan in tegenstelling tot de vruchten van het vlees: overspel, hoererij, onreinheid, ontuchtigheid, afgoderij, venijngeving, vijandschappen, twisten, afgunstigheden, toorn, gekijf, tweedracht, ketterijen, nijd, moord, dronkenschappen, brasserijen, en dergelijke. In artikel 8 valt de nadruk op het afgesneden worden van alles buiten Gods eenzijdige, soevereine genade, en buiten het onmisbare van de dadelijke bediening uit de Middelaar.

De Eenheid in de Drieheid

We lezen verder: ‘Intussen, deze Personen, zó onderscheiden, zijn niet gedeeld, noch ondereen vermengd. Want de Vader heeft het vlees niet aangenomen, noch ook de Heilige Geest, maar alleen de Zoon. De Vader is nooit zonder Zijn Zoon, noch zonder Zijn Heilige Geest geweest; want Zij zijn alle drie van gelijke eeuwigheid in éénzelfde Wezen. Daar is noch eerste noch laatste; want Zij zijn alle Drie één in waarheid, in mogendheid, in goedheid en barmhartigheid’. Dit zijn geen eenvoudige zaken, maar we mogen er niet over zwijgen. Deze hemelleer is zo rijk, dat de uitroep voor ieder van ons zo gepast is:

O Vader, dat Uw liefde ons blijk’;

O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk;

O Geest, zend Uwen troost ons neer;

Drie-enig God, U zij al d’ eer!

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen