Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Uit: Het levenslied van Robert

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Uit: Het levenslied van Robert

2 minuten leestijd

Robert schrijft aan een vriend over de reis van de predikanten door de woestijn.

‘De brandende hitte van de woestijn, de lange, vermoeiende reizen op onze kamelen van vaak twaalf of veertien uur per dag, de onlesbare dorst en onze zwakte waren een ware beproeving voor ons geloof en voor ons lichaam’.

Als ze na een week de grenzen van Juda’s land naderen, begint het landschap eindelijk te veranderen. Allerlei wilde bloemen groeien tussen rotsspleten en vogels vrolijken de reis op met hun gezang, zodat de reizigers de barre reis door de woestijn snel vergeten.

Dankbaar houden ze hier de sabbat en zingen Psalm 76: ‘God is bekend in Juda, Zijn Naam is groot in Israël’.

Na een poosje roept Ibrahim opeens: ‘De stad

Jeruzalem in zicht!’

Als de reizigers de stad zien blinken in de avondzon komen ze meteen van hun kameel af. Diep onder de indruk nemen ze de omtrek van de stad met de omliggende bergen in zich op. Als Jeruzalem steeds dichterbij komt, zeggen ze nauwelijks een woord. Ibrahim en Achmed kijken verbaasd van de een naar de ander. Wat zijn dit wonderlijke reizigers! Bij het dreigend gehuil van de roofdieren zingen ze psalmen en met het zicht op Jeruzalem zwijgen ze. Bij de Jaffapoort brengen ze de kamelen bij een uitspanning.

Het is 7 juni 1839. En dan, aan het einde van de dag wordt er met vermoeide stemmen toch nog gezongen uit Psalm 122: ‘Jeruzalem, dat ik bemin, wij treden uwe poorten in…’.

Als de reizigers wat uitgerust zijn, zoeken ze contact met de Engelse consul, die hun een eenvoudige slaapplaats aanbiedt.

‘Gelukkig is het hoogtepunt van de pest voorbij, er mogen weer vreemdelingen in Jeruzalem komen’, zegt hij. De gasten willen eigenlijk nog een wandeling door de stad maken, maar ze zijn er te moe voor. Ze gebruiken dankbaar de aangeboden verfrissingen en zijn blij dat ze in Jeruzalem zo’n gastvrij onthaal krijgen.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 januari 2024

De Saambinder | 20 Pagina's

Uit: Het levenslied van Robert

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 januari 2024

De Saambinder | 20 Pagina's