De preekstoel

Preken is het uitleggen en toepassen van Gods Woord. De ervaring leert dat je daar de tijd en de ruimte voor moet nemen. Soms vergt een tekst uit de Schrift best veel toelichting. Dan is de uitleg geen overbodige zaak. Soms is de tekst zonder meer helder en kunnen lessen worden gegeven over de betekenis voor het geloof vandaag. Afhankelijk van de tekst of de perikoop krijgt zo de preek een diepe inhoud. Wel is het belangrijk om de grondtaal te verstaan en ook de tijd waarin woorden Gods zijn gegeven. Een psalm die 3000 jaar geleden is gegeven moet wel concreet vertaald worden naar mensen die vandaag leven. Dat vergt best veel overdenking en ook toespitsing naar het leven van alle dag. Vooral het geven van voorbeelden en concrete illustraties is daarbij belangrijk. De Heere Jezus heeft er zelf ook gebruik van gemaakt. Hij gebruikte voorbeelden uit de landbouw om Zijn boodschap te onderstrepen. De gelijkenis van de zaaier is niet goed te begrijpen zonder enig zicht op de manier van akkerbouw in de wereld destijds. Een preek moet dus helder zijn en ook een duidelijke toepassing kennen.

Iets wat ik vooral niet doe in de preek is aandacht besteden aan mensen of zaken die niet op de preekstoel thuis horen. Er zijn in onze gezindte allerlei vragen in het geding. Er wordt nagedacht over de aanpassing van de Statenbijbel. Er zijn discussies rond de Dordtse Leerregels. Er is verschil van mening over de plaats van Israël in Gods heilsplan. En zo zijn er veel andere zaken meer. Het zijn ook vaak dingen waarover veel polemiek is en waarover we in de kolommen van de kranten en op de fora op internet veel kunnen lezen. Over en weer zijn mensen met elkaar in debat. De verleiding is dan groot om er ook op de preekstoel over te beginnen. Dat lijkt mij niet de goede plaats voor dergelijke vraagstukken. Op de preekstoel staan we met zielen voor Gods aangezicht. Dan moet de Bijbel opengaan en mogen we de mensen wet en Evangelie preken. Paulus zou over allerlei onderwerpen kunnen spreken. Er waren in die dagen, denk maar eens aan de slavernij, genoeg dingen die de mensen bezighielden. In zijn toespraken in het boek Handelingen gaat hij er echter niet op in. Hij preekte de gekruisigde Christus en het geloof in Hem, als de enige weg tot de verlossing. Dat is de taal die in alle kracht en duidelijkheid op de preekstoel moet en mag klinken. De prediker staat met de zielen als het ware voor Gods rechterstoel. Hij staat als het ware tussen de levenden en de doden. Hij spreekt, naar een bekend puriteins woord, als een stervende tussen de stervenden. En dat mag en moet het heilswoord van God in alle kracht klinken. En de andere zaken dan? Wel, daar zijn andere momenten voor. Een gemeenteavond of iets dergelijks. Maar op de preekstoel prediken we Christus en Dien gekruisigd. En dat is waar het op aankomt voor tijd en eeuwigheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen