Maffiamoeders

Moeders hebben vaak een ongelofelijk sterke band met hun kind. En soms lijkt het of het oerinstinct van een moeder extra wordt aangewakkerd als er sprake is van een handicap bij hun zoon of dochter. Dat ze weten en voelen dat ze moeten knokken voor hun kind, omdat hun kind niet voor zichzelf kan opkomen. Knokken voor de juiste medische diagnose, knokken voor erkenning, knokken voor een goede plek waar je kind kan wonen. En soms knokken voor ogenschijnlijk kleine zaken, zoals voldoende incontinentiemateriaal vergoed krijgen van de zorgverzekering. Of de verzorgers duidelijk maken dat je kind er echt last van heeft als de sokken niet goed zijn opgetrokken en dat steeds opnieuw moeten herhalen.

Sommige moeders hebben een symbiotische relatie met hun kind, waarbij er sprake is van een ongelofelijk sterke, emotionele band. En ja, als er dan iets misgaat komt de vechtlust van een tijger naar boven en begrijp je als zorgmedewerker in één klap waar het begrip tijgermoeder vandaan komt. En de maffiamoeders? Die gaan als het moet dwars door muren heen om het beste te bereiken voor hun kind. Het is geen scheldwoord, maar een geuzentitel.

Columnist Martijn de Bonte maakte een carrièreswitch, van hoofdredacteur bij Eilanden-Nieuws naar zorgmedewerker. Hij schrijft wekelijks over het roer omgooien en over werken in de gehandicaptenzorg. Martijn woont op het eiland en is werkzaam bij Halte Zomervilla, een woning en logeerhuis voor ernstig meervoudig gehandicapte jongeren in Nieuw-Beijerland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen