Vriendschap in Brakel

In een verzameling van oude brieven die de kinderen van Mina de Bruin-Arends ter hand stelde werd een opmerkelijke brief gevonden. De brief gaat over de brand in Brakel. De brand verwoestte op 16 juli 1911 vele boerenwoningen en bijgebouwen. Lena Klop-van Balen werd samen met haar man Egbert Klop wonderlijk gespaard. Op 18 juli 1911 schreef Kees Havelaar een brief over de brand in Brakel. Havelaar woonde te Poederoijen in een fortwachterswoning. Aan wie de brief gericht was is niet bekend. Wel staan er mooie geestelijke dingen in de brief.Dat Havelaar zelf geen vreemde is van het werk van vrije genade blijkt wel uit de goede band die hij heeft met Lena Klop-van Balen. Hij schrijft: ‘U weet dat er nog al wat is gevallen tusschen eene vrouw Lena van Balen, vrouw van E.P. Klop te Brakel, waar ik naar den inwendige mensch vlak mede ben aangaande de zaken voor de tijd en Eeuwigheid.’In de brief is te lezen dat de man van Lena al 18 jaar ziek was. Regelmatig bezocht Havelaar de familie Klop. ‘Goed ik kom er veel, om de veertien dagen eens een keer, want het is nog vijf kwartier bij mij vandaan. ‘Zondag veertien dagen terug kwam ik er weer met een veroordeel in mijn zelve. Och wat moest ik daar toch gaan doen, zóó een mensch. (…) Toen ik er kwam viel alles weg. Zij had God des ‘s nachts ontmoet op haar leger en Die had haar getoond hoe de hele Kerk Gods van Hem lag afgeweken. De ene met dit en de andere met dat, maar hoe Hij Die op de troon zit, Die Zijn Naam Wonderlijk is, stond te komen en dat er niemand zich had te verontschuldigen. Hoe dat Hooge Wezen nu wegens Zijn recht niet anders kon.’Havelaar schrijft dat het varken bij de familie Klop ziek was en de Heere met Zijn oordelen over Brakel zal komen. ‘Zij had een ziek varken. Daar was zij ’t niet mede eens, maar toen wel. Dat wonder en dat zakken en zinken dat zij met de hele kerk nog niet in de hel lag en daar opende de Heere een andere deur hoe Hij aan Zich zelfs dacht, Eeuwige Liefde. Zijn volk dat dun was. Waarvan er nog enkele zaten in de kloven der aarde. (…) Toen toonde de Heere hoe vrij en hoe liefderijk Hij was voor haar, en al het hare waar Hij rentmeester van was. Hoe alles het Zijne was. Hoe Hij haar uit liefde en al de Zijnen uit liefde kastijdde. Dat haar ogen het zouden zien, want zeide de Heere Ik sta te komen over Brakel, met een oordeel. Toen zonk zij in haar gevoel in een gat met dien uitroep: ‘Wat hebben die schapen gedaan’. (…)Toen Havelaar voor de brand bij Lena was hoorde hij wat de Heere haar had laten zien. ‘O Kees wat er gebeuren zal weet ik niet. God is op weg.’ Havelaar schrijft van de grote brand: ‘Zondag des ’s middags om twee uur is aan ’t beneden einde van ’t dorp beginnen te branden. (…) Er zijn 39 huizen verbrand.’ De woning van de familie Klop blijft als door een wonder gespaard. ‘Het haar staat midden in, geen dingje beschadigd. Bekeerd of onbekeerd waren stil en moet bekennen het wonder. Zij kreeg zoo veel van de tegenwoordigheid Gods dat zij vatte de Burgemeester bij de hand in ’t midden der vlammen. Zij zeide: ‘Gij gelooft niets, hier heb je Gods hand. En hij ging wenende en beschaamd weg.’Na de brand helpt Havelaar zijn vrienden in Brakel. De menschen hadden haar goed er uitgesleept want zij dachten dat zij gek was. Zij wilde maar blijven. Ik heb het met haar voor de schande Gods er weer in gesleept. Des ’s avonds acht uur was ’t weer binnen.Over de geschiedenis van de brand van Brakel is door de heer J. Mastenbroek in september 2000 een artikel geschreven. Het bestaan van deze brief was toen nog niet bekend. Hoe de brief in Enschede beland is zal altijd een raadsel blijven.

Uitgebreid zoeken

Uitgebreid zoeken

Standaard operator

Zoekwoorden

Datum

Bronnen

Vriendschap in Brakel

Artikel niet beschikbaar

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 juni 2019

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 juni 2019

Ook interessant voor u