Ds. C.M. Buijs

Hoe verliep in praktische zin uw weg naar de pastorie?

‘‘In 1984 werd ik als predikant bevestigd in Gameren, ik was toen 32 jaar oud. Na de mulo volgde ik de havo in Gouda en vervolgens de heao in Rotterdam. In 1975 brak de roeping tot predikant door. Ik had allerlei bezwaren maar onder de belijdenisdienst werden deze allemaal weggenomen. De dominee preekte over de tekst: ‘Voorwaar, voorwaar, zeg Ik u: Toen gij jonger waart, gorddet gij uzelven, en wandeldet, alwaar gij wildet; maar wanneer gij zult oud geworden zijn, zo zult gij uw handen uitstrekken, en een ander zal u gorden, en brengen waar gij niet wilt.’ Toen mocht ik me helemaal overgeven aan de HEERE en Zijn heerlijke dienst.

Ik werkte toen bij IHC Smit. De rector van de Guido de Brès scholengemeenschap belde of ik handelskennis wilde komen geven. De Heere baande de weg om de studie te gaan volgen naast werk in het onderwijs. Zo volgde een periode van werken en leren. In 1976 startte ik met de vooropleiding. Ik studeerde met de dagstudenten mee, in combinatie met de zaterdagstudie.

Vicariaat deed ik bij ds. De Reuver in Capelle-West. De liefde tot Kohlbrugge, Calvijn en Luther, werd door De Reuver overgebracht. Hij bevestigde mij op 11 juni 1984 in Gameren, De tekst was Ezechiël 37:9 ‘En Hij zeide tot mij: Profeteer tot den geest; profeteer, mensenkind, en zeg tot den geest: Zo zegt de Heere HEERE: Gij geest, kom aan van de vier winden en blaas in deze gedoden, opdat zij levend worden.’ Ik werd in de gemeente hartelijk ontvangen, het werd mijn eerste liefde.

Wat koestert u als warme herinneringen vanuit Gameren?

‘Homiletische oefeningen kregen we niet veel tijdens de studie. Ds. J.P. Verkade, die ook in Gameren begonnen was, kwam een week na de bevestiging langs, hij had gepreekt in Zuilichem-Nieuwaal. Praktisch tot en met, gaf hij mij een aantal vaderlijke adviezen. Bestudeer grondig de preek. Werk met thema en punten. Maak een schets, zodat je er exegetisch en homiletisch helemaal doorheen bent gegaan. Studeer extra in de zomer en doe dan ook wat meer pastoraat. Preken is een stervensweg. Grondige voorbereiding voorkomt eenzijdigheid. Als je het niet uitschrijft, verval je in standaardzinnen. Praten is nog wat anders dan preken. Dingen ordelijk naar voren brengen.

In Gameren diende in die tijd ouderling Van Eck. Als jongen ging hij niet naar de kerk en reed tussen de kerkgangers door naar de voetbal. Hij kreeg verkering met een christelijk meisje en kwam onder de prediking van ds. Jac van Dijk. Dit leidde tot waarachtige bekering en geloof. Deze man nam mij als een vader bij de hand. In de gesprekken als we samen onderweg waren, of bij hem thuis. Je kon in geestelijk opzicht tegen hem aanleunen. Hij benadrukte dat ik dominee diende te zijn voor heel de gemeente. Wees vriendelijk en hartelijk, zo adviseerde hij. Als je de dingen in liefde mag zeggen dan wordt dat geaccepteerd. En vanuit een zorgvuldige exegese, dan krijgen Gods kinderen al vaak een toepassing. Je hoeft niet elke week te waarschuwen tegen dat blauwe zwaailicht (televisie, ASM), maar noem het als het aan de orde komt bij bijvoorbeeld afgodendienst. Probeer dat zo te doen, dat de boodschap voor alle mensen geldt. Hier heb ik veel kinderen van God ontmoet, wat vormend was voor mijn persoonlijk leven.’

Wat raakte u in het pastoraat?

‘Ik houd van mensen. Ik zie hen in het licht van de eeuwigheid. Door belangstellend met hen in contact te komen, mag het tot de vraag komen: ‘Wat doet het Woord nu met u?’ Pastoraal probeer ik mensen op te zoeken waar ze zich bevinden en hen te leiden vanuit het Woord. Zoals van Andreas staat dat hij zijn broer Petrus tot Jezus leidt. Dat vind ik een heerlijke zaak. De Heere heeft de prediking willen zegenen om zondaren toe te brengen maar ook om onderwijs te geven aan Gods kinderen om hoe langer hoe meer het leven buiten zichzelf te zoeken en vinden in Hem de grote Hogepriester Jezus Christus.’

Welke veranderingen nam u waar in de loop van de jaren?

‘Ik onderging vorming bij de Haamstedeconferenties. In 1985 werden deze opgestart en daar ben ik tot op heden naartoe geweest. In het onderwijs dat ik daar ontving, kwam de Heere mee. Ook bracht het contacten over kerkmuren heen.

Met een oudere collega ontstond mooi contact. Tot op de dag van vandaag zijn wij één keer per zes tot acht weken een dag bij elkaar. We lazen allerlei boeken. Bijvoorbeeld over de rechtvaardiging, de heiliging en de verzegeling met de Heilige Geest. Als ik daarop terugkijk, heeft dit mij ontzettend gevormd. Intense vreugde heb ik daarin gehad. Aan mijn vrouw heb ik in het ambtelijk dienen veel te danken, ze is mijn beste ouderling.

Over de gemeenten heb ik niet te klagen, wel over mijn eigen ingewortelde verdorvenheid. Alleen zo krijgt Christus meer waarde. Wel draag ik een zorg mee ten aanzien van de prediking. Ik heb een behoorlijk positief karakter en wil niet negatief doen. De gezonde Schriftuurlijke prediking, waarin dingen uitgewerkt worden, zonder in een systeem of stelsel te kruipen, is nodig. Ik ben bang voor verschraling in de prediking. We moeten niet alleen zeggen dat er een rijke Christus is. Het moet ontvouwd worden, uitgewerkt hoe de Heilige Geest Hem in een zondaarshart openbaart.

Ik ben 72 en mag elke zondag nog twee tot drie keer voorgaan, dat is een vreugde. Dwars door onze ontrouw heen, toont de Heere Zich de Getrouwe. De Heere gaat door met Zijn werk en dat geeft een rust en vertrouwen dat Hij het zal doen en dat het welbehagen door Zijn hand gelukkiglijk zal voortgaan tot aan het einde der dagen. Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen.’

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen