DE EREDIENST EN HAAR GEBRUIKEN

Welk oordeel was hem door die dromen door God aangezegd?

Eindelijk was het zover dat Jozef gereed is om binnengeleid te worden. Er zijn jaren verlopen vanaf de tijd dat hij op de slavenmarkt stond tot nu! Hij is ondertussen van jongeling een man geworden in de kracht van zijn leven. De Bijbel laat ons daaromtrent niet in het onzekere. Dertig jaar oud!

Welk een gedaanteverandering heeft hij ondergaan. Zijn gevangeniskleding is afgelegd, zijn haar en baard beschoren. Hij draagt weer een wijde tunica als overkleed.

Aller ogen zijn ongetwijfeld op hem gericht geweest toen hij de zoon van Jacob vrijmoedig,

maar met een uiterste korrektheid, en diepe buiging voor de heerser maakte. De HEERE heeft het immers zo beschikt dat Jozef in de jaren welke hij in het huis van Potifar verkeerde, met de hofgebruiken vertrouwd is geraakt. Dat zullen de toeschouwers van een slaaf die uit de gevangenis moest worden gehaald, niet hebben verwacht.

Ook hierin is de voorzienigheid Gods duidelijk op te merken.

Door die weg van bittere tegenheden is Jozef bekwaam gemaakt voor de taak die hem thans wacht. Daar hoorde ook het bekend en vertrouwd zijn met de hofgebruiken en de omgang met vorsten en andere hooggeplaatste personen onder.

Daar staat Jozef dan voor dat uitgelezen gezelschap van geleerden, op wie hij ongetwijfeld een diepe indruik moet hebben gemaakt.

Wat zal die mensen door hun gedachten zijn gegaan?

Zagen zij in Jozef een vertegenwoordiger van een andere Godheid? MogeHjk wel!

Zij, met al hun ingewikkelde riten, gezangen, offerdiensten, en geheime priesterschrift, wisten, dat hun godsdienst totaal onvolkomen was. Voor de ogen van het- volk scheen het of alle vastigheden en zekerheden in hun - de priesters - verenigd waren.

Zij betraden immers de geheime binnenkamers welke in de tempels waren. Waar het volk wel van wist dat zij bestonden, maar die nimmer door anderen van binnen waren aanschouwd. In de ogen van de boeren, de steenhouwers, ja van alle "gewone" man, waren de priesters de rechtstreekse vertegenwoordigers van Re- Amon, met de vorst aan het hoofd. Zij hebben zich waarschijnlijk wel gebedsverhoringen ingebeeld en die daarna doorgegeven aan het volk. Maar de echt bewuste onder hen, die het niet alleen om een hoge positie was te doen, voelden en ondervonden maar al te goed, dat hun godsdienst overal in te kort schoot. Dat waren de twijfelaars aan de overgeleverde oudheden, die de natuurkrachten als de godheid zelve niet meer konden en wilden eren. Maar dat alles werd verzwegen.

Voor het oog van het volk waren ze plechtige vertegenwoordigers, tussenpersonen, van de eeuwige God. In werkelijkheid waren zij niet anders dan ellendige schepselen die eerst zichzelf en daarna het volk bedrogen. Zij gaven voor dat ze wat groots waren; terwijl ze in werkelijkheid nameloos arm en ellendig door het leven moesten gaan.

Maar.... laten we niet vergeten, dat waren slechts de enkelingen. De meesten van de geleerde schaar, leefden voor de tijd en voor de vreugde in het leven. Zij probeerden zoveel als mogelijk was te genieten, wetende dat zij, gelijk aan het gewone volk geen betere toekomst te wachten hadden na hun dood.

Er waren er ook onder die oprecht probeerden de zin van het leven te verklaren en te doorleven. Dat waren de diepe denkers, die zich niet zonder tegenstand overgaven aan overgeleverde formules en riten. Die probeerden zelf het diepe geheim van het leven te doorgronden, maar moesten wel schipbreuk lijden, omdat zij de ware God niet kenden. Ook zij schoten alzo schromelijk tekort!

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen