Radio-censuur.

In „De Bazuin" wordt eenige kritiek geoefend op wat wij schreven over de radio-preekea en de plaatselijlte kerk.

Wij noemden het ee-n ideaal, zoo iedere plaatselijke kerk een uitzendstatio-n zou kunnen verkrijgen.

Dat werd in genoemd blad bestreden om praktische bezwaren.

Hier ligt een zeker misverstand aan ten grondslag.

Zonder praktische bezwaren toch kan iets nooit een ideaal zijn.

Wat voor het grijpen ligt behoort niet tot de idealen.

Idealen moeten steeds veroverd worden.

En wat op radio-gebied kan of ni^t kan, kan Ds C. Lindeboom, de schrijver van het bewust© artikel, evenmin uitmaken als ik.

Maar, gelijk ik in het daarop volgend nummer schreef, zou ik ook tevreden zijn, wannee'r in plaats van het radio-toestel de telefoon het kontaJd; tussohen den kansel der plaatselijke kerk en de ziekekamer bewerkstellLgde.

Dit naar aanleiding van een mededeeling van den heer Dommisse.

Het „Bazuin” -a.rtikel wees in een P. S. er nog even op, dat wij deze mededeeling hadden overgenomen.

Feitelijk verloor daardoor dit artikel zijn beteekenis.

Waarom., vroeg ik mij ai, het dan niet liever te laten uitnemen? Dat kan wat extra-kosten voor de drukkerij opleveren, maar men bespaart zich het vervelend gevoel te schrijven over iets, dat reeds is achterhaald.

Het schijnt de bedoeling van den kerkeraad van Leideü te zijn om radio-preeken uit t© zenden niet alleen voor thuiszittenden in de eigen gemeente, maar door het Iieele land. Alleen zou men daar, als de regeering vergunning gaf, een sterker uitzendtoestel willen plaatsen dan te Bloemendaal. Gemeend wordt, dat een grootere kerk met meerdere predikanten voor uitzending eer in aanmerking komt, dan een kleinere, die lichter geheel vacant kan worden. .

Toch is daarmee het bezwaar niet opgeheven, dat dan dé band met de eigen plaatselijke kerk, behalve voor de leden der Leidsche kerk, niet tot zijn recht komt.

Dat brengt ons dus niets verder.

Daarom verdient het aanbeveling het langs telefonischen weg te probeeren.

Waarschijnlijk zal men daarbij ook niet zooveel storingen ondervinden als bij het „nationaal" preeken.

Dit is echter niet de ©enige vraag, welke zich ten opzichte van de radio voordoet.

In de „Gron. Kerkb.” schreef Ds Miedema over een eenvoudig Christen, die zelf ook een eenvoudig toestel aan zijn 'huis had aangebracht, die reeds meermalen met genoegen verschillende redevoeringen en zangstukken gehoord had, maar die ook menigmaal de hoorn op de haak had gehangen als allerlei café-chantantliedjes en ijdele scherts hem er door bereikte. En niet lang geleden werd hem meegedeeld, dat hier en daar.

gevallen waren van menschen die 's morgens mee ter kerk gingen en 's middags of 's avonds hun toestel instelden om eens „iets anders" te hooren. Iets anders, dat wil zeker niet altijd zeggen een andere prediking, maar kan dan allicht ook zijn iets van geheel andei'en aard. Inderdaad opent de Radio de mogielijkheid om zonder van menschen gezien te worden, zonder dat 't opzien of eenige vei-wondering wekt, zich in verbinding te stellen met allerlei uitingen in muziekuitvoeringen, van het gesproken woord, waar men persoonlijk liever niet wil gezien worden.

Zoo goed als Nicodemussen misschien des Zondags en op andere dagen thuis draadloos kunnen luisteren naar de prediking van het Woord Gods, zoo kunnen ook per draadlooze allerlei ijdele ontspanningen worden gezocht.

Maar daarom mag, zoo oordeelt D's M. terecht, de draadlooze nog niet gebannen worden. Wat is de drukpers misbruikt om allerlei theorie^ des ongeloofs aan te prijzen en te verbreiden, maar daarom mag die nog niet in den ban gedaan. Juist moet ze ook dienstbaar gemaalit tot de komst van 'sHeeren koninkrijk en tot de verheerlijking van Zijn Naam. Uitvindingen van allerlei aard, zoo meldt ons Gods Woord, waren het meest en eerst gedaan in Kaïns tent. Maar daarom zijn ze niet af te keuren. Op zichzelf niet verkeerd, 't Wachtwoord moest zijn: haal ze uit Kaïns tent om ze dienstbaar te maken tot de eere Gods.

Waarom dan ook niet met de Radio? Welk een mogelijkheden worden hier niet geopend om het gesproken woord uit te dragen tot de kranken, ouden, zwakken, die niet mee kunnen opgaan. En vooral als een goede geluidversterker wordt aangebracht, welk een prachtgelegenheid om in ziekenhuizen ook het Evangeliewoord te doen spreken.

Hiermede zijn we het geheel eens.

Alleen zou ik vooral willen aandringen op radiocensuur.

Vooral de ouders hebben in deze een roeping.

Laten zij zich vergewissen, wat elk radio^progrannna inhoudt en hun kinderen daarin leiding: geven.

En dat de volwassenen zich ook hierbij' stellen onder de censuur van Gods Woord.

Independentistiseh insluipseltje.

Reeds eer deden we een waarschuwing 'hooren tegen hel schrijven van een „Open Brief" aan den kerkeraad en liet rondg, aan met lijsten in ©en gemeente om het een of ander ter kennis van den kerkeraad te brengen.

Er is reden om dio te herhalen nu er weer van iets

dergelijks melding wordt gemaakt. In de „Overtoomsche Kerkbode" leest men in het kerke raadsverslag:

„Ingekomen zijn een aantal lijsten, houdende handleekeningen van leden, der kerk, adhaesie betuigend met de houding van den kerkeraad inzake bezwaarschriften."

Er staat niet bij wat de kerkeraad van Amsterdam-Zuid den inzenders en onderteekenaars van die lijsten heeft geantwoord.

Het is te hopen, dat de kerkeraad niet heeft nagelalen deze praktijken te veroordeelen.

Er waren blijkens deze clausule uit de notulen eerst bezwaarschriften ingekomen bij den kerkeraad. Deze heeft op de een of andere wijze, welke niet nader wordt aangeduid, daarop gereageerd. En nu komen er een „aantal lijsten" in, waarop leden der kerk hun instemming betuigen met de houding van den kerkeraad.

Men heeft hier te doen met - een independentistisch insluipseltje, dat schadelijk kan werken, zoo het niet in tijds wordt onderkend en uitgebannen.

Zulke lijsten geven in een anderen vorm wat de stemming der leden op een gemeentevergadering geeft.

Evenmin als echter het laatste toelaatbaar is, zoo ook het eerste.

Wel is er verschil.

Op zoo’n ledenveiigaderihg laat de kerkeraad zulk een stemming plaats hebben en hier is ze naar alle waarschijnlijkheid wel uit de gemeente voortgekomen.

Maar het resultaat blijft toch hetzelfde.

De gemeente spreekt zich over kerkeraadszaken uit.

Dat is niet Gereformeerd, maar independentistisch.

Mocht de kerkeraad die lijsten hebben geaccepteerd, dan staat hij natuurlijk mede aan dat independentistisch euvel debet.

Heeft hij ze geweigerd, dan blijft toch het independentistisch adertje door de gemec'nte loopen.

Op zulke dingen mag wel worden acht gegeven.

Ook andere kerken hebben er zich aan te spiegelen.

Telkens beproeft het indepondentisme weer in onze kerken in te dringen.

Trouwens, wat bereikt men door zulke lijsten?

Dat de bestaande verdeeldheid in een gemeente grooter Wordt.

Door op zulk een wijze positie te kiezen, maakt men de opheffing der bezwaren noodeloos moeilijker.

Het maakt de verhouding al scherper.

Natuurlijk doorziet men dat alles van tevoren niet.

Den ordelijken, kerbelijken weg te bewandelen is immer het veiligst.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen