Het Evangelie van de kleinen

Hij was op zijn bed gaan liggen en wilde juist zijn vrouw vragen om die weekbeurt af te bellen toen zijn doch- tertje de kamer binnenhuppelde. Zij wist wel dat haar vader moest gaan preken, maar ze wist niet van de strijd die woedde in zijn hart. Ze vroeg alleen maar: ‘Papa, heeft de Heere u vorige week geholpen?’ Beschaamd knikte de moedeloze stu- dent. ‘Echt waar, papa? Dan zal Hij dat nu ook wel weer doen…!’ En weg was ze.

Een ogenblik later zat de student in zijn auto. Hij had een bood- schap gekregen van de hemel. Uit de mond van een kind. En de vijand moest vluchten.

Een grote God

Psalm 8 begint in diepe verwondering. David kijkt om zich heen en ziet Gods grootheid op aarde. Hij kijkt naar omhoog en wordt overweldigd door het licht van de maan en de pracht van de ster- ren. In dat alles blinkt Gods majesteit. De man naar Gods hart voelt zich klein worden, heel klein. Hij roept uit: ‘Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?’

Bent u ook weleens klein geworden?

Aan de voet van een machtig bergmassief of onder de tropenhemel? Bij een wan- deling in de polder of bij het bestuderen van het planten- en dierenrijk? Gelukkig wie in het boek van de schepping Gods hand mag opmerken. Dubbel gelukkig wie in deze God de HEERE mag vinden, de Verbonds-Jehova; wie als een arme zon- daar onder het vonnis der wet leert buigen en in het boek van de Schrift de naam van Jezus leert spellen. Zo’n mens zinkt weg in aanbidding: ‘O HEERE, onze Heere, hoe heerlijk is Uw Naam…!’

Een heerlijke Zoon

Gaat het in Psalm 8 dan ook over Christus? Jazeker! Het licht valt hier niet alleen op God als de grote Schepper en op de mens als het kroonjuweel van Zijn schepping, maar ook op de Schoonste van alle mensenkinderen, dé Zoon des mensen, de Heere Jezus Christus. Helder blijkt dat in het Nieuwe Testament (zie Hebr. 2:5-9; 1 Kor. 15:27 en Ef. 1:22).

De tweede Adam werd ‘een weinig minder dan de engelen’. Hij daalde af naar deze aarde om te lijden en te sterven voor Zijn doodschuldig volk. Maar Hij werd ook opgewekt. Ja, Hij is nu ‘met eer en heerlijk- heid gekroond’.

Hebt u al oog voor Hem gekregen? Dat is zo nodig! Wij zijn immers niet meer de mens van Genesis 1. Wij dragen nog wel het beeld van God in ruimere zin, maar niet meer in de nauwere, diepe zin van het woord. Wij zijn diepgevallen schepselen. Daar moeten wij aan ontdekt worden door het werk van de Heilige Geest. Het is die ontdekking die zo klein maakt voor de Heere, zo verlegen ook. Kleiner nog worden we wanneer Jezus Zich bekend- maakt als een volkomen Zaligmaker voor helwaardigen. Maar het allerkleinst wordt een mens als hij in Christus geborgen en met God verzoend mag worden. O, dat wonder! Dan heeft God Zijn mens weer terug en krijgt die mens zijn God weer terug! Meer nog, dan wordt ook weer iets zichtbaar van het beeld dat wij in Adam zijn kwijtgeraakt.

Machtige tegenstanders

Is de buit dan binnen? Is de strijd dan gestreden? Pas op! Dan breekt de hel vaak los. Er zijn immers ook machtige tegen- standers op de been, zoals blijkt uit onze tekst. We lezen van ‘tegenpartijen’, ‘de vijand en wraakgierige’. De gemeente Gods heeft te maken met een driehoofdige vijand: de satan, de wereld en hun eigen vlees. Het zijn doodsvijanden die niet ophouden hen aan te vechten.

Weet u daar óók van? Psalm 8 lijkt zo mooi en is dat ook, maar zelfs in deze psalm blijkt iets van onze diepe val en de bittere vruchtgevolgen daarvan. Gods kinderen hebben bovendien geen verweer in deze strijd. Hoe moet dat nu? Hoe zal het ooit nog goedkomen met de zaak van Gods Kerk, met Zijn Naam, Zijn Konink- rijk, Zijn eer?

Onwaarschijnlijke predikers

Het zijn kleine kinderen en zuigelingen die God inzet in de geestelijke strijd. Geen sterke soldaten of grote redenaars, maar het zwakke van deze wereld. Uit hun mond wordt Gods lof bereid en sterkte gegrondvest. Die lof is als een sterke burcht waar- mee de vijand wordt bedwongen. Zien we het niet vóór ons als Jezus na de tempel- reiniging in Mattheüs 21 wonderen doet en kinderen gaan zingen: ‘Hosanna den Zone Davids’? De Schriftgeleerden willen hun het zwijgen opleggen, maar Jezus zegt: ‘Hebt gij niet gelezen…?’ En dan haalt Hij deze psalm aan. Wie had ooit gedacht dat de Heere gebruik zou maken van die kleine predikers om daardoor zulke grote zaken uit te richten?

Het mag ons moed geven als we in deze bange tijd zien op onze kinderen. Ze zijn niet te klein om een hart te krijgen dat de Heere vreest en een mond om Hem groot te maken. Vergeten we echter onszelf niet. Wij moeten ook worden als een kind. Het Evangelie van Psalm 8 is een Evange- lie van de kleinen, maar ook een Evangelie voor de kleinen. Aan hen wordt geopen- baard wat voor de wijzen en verstandigen verborgen blijft. God zegene ons allen met kleinmakende genade!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen