Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Corona – allemaal gelijk?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Corona – allemaal gelijk?

2 minuten leestijd

Je leest het in de kranten: “Het virus raakt iedereen en let niet op huidskleur of sociaal-economische status”. Iedereen kan ziek worden, toch? Ja en nee. Ja, want het virus kiest niet. Maar het is ook nee. Vooral de ouderen en mensen die al ziek zijn, zijn kwetsbaar, maar kinderen worden (bijna) niet ziek. Ook mensen die dicht bij elkaar wonen zijn kwetsbaarder. En mensen die de instructies niet snappen of waar de zorgen zo groot zijn dat de instructies niet landen.

Dat laatste vraagt natuurlijk uitleg. Hoezo, dat instructies niet landen, zijn ze dom of lui? Ik heb recent het boek “Schaarste; hoe gebrek aan tijd en geld ons gedrag bepalen” gelezen van de schrijvers Mullainathan & Safir. In dit boek wordt be schreven hoe leven in grote zorgen, zoals langdurige armoede, maakt, dat je de hele dag dáármee bezig bent. Het is alsof je maar weinig ruimte (bandbreedte) hebt om andere zaken op te pakken. Acute zaken draaien altijd op de voorgrond, waardoor zaken op de lange termijn en onzichtbare zaken geen aandacht krijgen. Een mooie metafoor vond ik die van een computer, die bezig is en langzaam werkt, doordat er veel programma’s aanstaan.

Maar dat moet u vast herkennen. Want wij maken het allemaal nu (in verschillende mate) mee. De hele dag moet je nadenken over hoe je je gezondheid niet op het spel zet. Dus niet zomaar boodschappen halen, maar nadenken om dat zo weinig mogelijk te doen; bij binnenkomst gelijk je handen wassen; in de supermarkt opletten om afstand te houden; wat je wilt kopen zó op een rij zetten, dat je snel door de supermarkt kunt gaan.

Even langs gaan bij een oudere broeder of zuster? Tja, misschien beeldbellen of een bloemetje langsbrengen, maar wel op 1,5 meter afstand.

Je kunt niet meer iets doen zonder na te denken. Mensen worden er angstig van. En dat is, beste lezer, wat ik elke keer weer hoor bij mensen in langdurige armoede. Je bent aan het overleven. En misschien helpt deze crisis ons meer begrip voor elkaar te hebben. Want we leven allemaal van genade.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 juli 2020

De Wekker | 20 Pagina's

Corona – allemaal gelijk?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 3 juli 2020

De Wekker | 20 Pagina's