Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

CGK Meerkerk: rustige gemeente op het platteland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

CGK Meerkerk: rustige gemeente op het platteland

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In 1950 kwam zr. Van den Dool-Blom (86) als zestienjarige over vanuit de stad naar Meerkerk. Haar vader werd er predikant, zij ontmoette er haar man. “Hij zat in de kerkenraad en kwam na kerktijd koffiedrinken. Hij heeft mij het melken geleerd. Nee, ik ben niet ‘deftig’, anders was ik niet met een boer getrouwd.”

Enthousiast vertelt ze over de gemeente waarin ze zich thuis voelt. “De mentaliteit hier was heel anders dan in de stad. Meisjes zwommen niet, droegen lange kousen en iedereen deed alles op de fiets. Donker dat het in de polder kon zijn!

Men is hier behoudend. Zo gebruiken we bijvoorbeeld nog steeds de HSV niet. Er zijn er die het willen, maar ook die af zouden haken en je moet met iedereen rekening houden. Daar om is ervoor gekozen voor de jeugdvereniging de BMU te gebruiken, maar voor mijn ogen zijn die kleine lettertjes daarvan niet te lezen!”

Jacco Kok (43), geeft leiding aan een jeugdvereniging: “Samen met drie anderen. Iedere JV-avond zijn er ongeveer vijftien jongeren. Een enkeling die komt nooit, maar verder is de opkomst erg trouw.”

“In 1998 ben ik overgekomen vanuit de gereformeerde gemeente Leerdam om samen met mijn (toen aanstaande) vrouw geloofsbelijdenis te doen”, vertelt Jacco: “Het opgenomen worden in de gemeente is meestal afhankelijk van hoe open je jezelf opstelt, ook in Meerkerk. Als je jezelf buiten de zondagse diensten niet laat zien, leer je de mensen niet zo snel kennen.”

“Het is een fijne gemeente,” vindt koster Martijn van Eijck (31). “Ik ben ruim zes jaar koster. Er zijn altijd veel vrijwilligers voor de tuin en de schoonmaak. Verenigingen helpen eigenlijk zichzelf en gooien na afloop de sleutel door de brievenbus: wij wonen naast de kerk. Wij krijgen veel hulp. Als wij voor een gemeenteavond alles klaar zetten, helpen mensen vaak spontaan na afloop met opruimen. Mensen zien ook naar elkaar om. Twee weken geleden zijn we weer vader en moeder geworden en kregen we heel veel kaartjes uit de gemeente.”

Elize van Dieren (28) - zij en haar man kregen acht weken geleden een zoontje - herkent dit: “We kregen veel kaarten. Soms vroeg ik dan aan mijn man waar die mensen in de kerk zaten. Ook hingen er wel cadeautjes aan de deur. Verder was de kraamtijd nu erg saai…”

Elize kwam twee jaar geleden door haar huwelijk met Arie in Meerkerk: “Ik vind het een open gemeente, waar ik vanuit een grote gemeente terecht kwam. Ik kende eerst alleen Aries familie. We zijn lid geworden van een jongerenkring en ik ging oppassen bij de crèche.”

“Die crèche heb ik destijds nog opgericht,” vertelt zr. Van den Dool: “Ik had zelf al getrouwde kinderen. Ook de vrouwenvereniging hebben we jaren geleden opnieuw opgestart en die functioneert nog steeds. Blijkbaar zit dat soort dingen in de genen, want een van mijn zoons heeft een Bijbelkring opgericht,” constateert ze vrolijk.

“Gemeenteleden komen grotendeels van buiten Meerkerk,” vertelt Jacco. “Veel leden komen uit dorpen als Leerbroek, Nieuwland, Lexmond, Schoon re woerd.” Martijn vult aan: “Zo’n twaalf gezinnen wonen in het dorp, dat zo’n vijfduizend inwoners heeft, en dat is al meer dan enkele jaren geleden.” Hij vindt de gemeente trouw: “Tijdens twee diensten hebben we een volle kerk. Er was dan ook veel behoefte om weer naar de kerk te komen.”

“Zondag hoop ik weer voor het eerst te gaan,” meldt. zr. Van den Dool. “Die zondag wordt ons zoontje gedoopt,” zegt Elize. “Wat was het fijn dat we weer naar de kerk konden! We kunnen nu twee zondagen en één niet.”

“Tijdens de coronatijd merkten we wel, dat ds. Hoefnagel ondanks zijn emeritaat nog betrokken is op de gemeente,” vertelt Jacco: “Zoals bij bruiloften en begrafenissen en de doordeweekse lezingen. Dan is het toch fijn dat er een dominee is die de mensen kent.”

“Verder doet de kerkenraad alles zelf,” geeft Martijn aan: “De consulent is er wel bij tijdens een ledenvergadering, maar dat zal na de zomervakantie worden. Fijn dat alles weer wat begint te leven. We zaten nog met twaalf man in de kerk. Als je 350 gewend bent is dat erg weinig…”

“Toch was er wel onderlinge verbondenheid, doordat je meekeek via de website, waar ook het kerknieuws als geboorten en zieken op staat,” vindt Elize. “Verder vond ik het mooi en waardevol, dat kerkenraadsleden hun wijkadressen belden om te vragen hoe het ging.”

“Er is saamhorigheid in deze gemeente, stelt zr. Van den Dool vast. “En al blijft er dan veel bij het oude, er verandert ook wel eens wat.”

De CGK Meerkerk heeft ca. 350 leden en is sinds 2019 vacant.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 augustus 2020

De Wekker | 24 Pagina's

CGK Meerkerk: rustige gemeente op het platteland

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 augustus 2020

De Wekker | 24 Pagina's