Boekbesprekingen

Na een leven lang studeren op de brieven van Paulus heeft de prominente nieuwtestamenticus Tom Wright nu een biografie van de apostel geschreven. De vertaling leest als een trein. Meeslepend schrijft Wright over Paulus’ bekering, worstelingen en reizen. Je voelt de spanning van het oproer in Efeze net zo goed als Paulus’ hartzeer over de Korinthiërs. De wereld van het Nieuwe Testament komt echt tot leven, met een Paulus van vlees en bloed. Wright is ook niet bang om af en toe te speculeren over de vele gaten in onze kennis van Paulus’ leven. Zo vult hij bijvoorbeeld in dat Paulus waarschijnlijk verloofd was, maar dat zijn aanstaande schoonouders de verloving verbroken toen ze hoorden van zijn nieuwe ideeën. Ook meent Wright dat Paulus in Spanje is geweest óf dat hij na zijn verdediging in Rome nog weer naar het oosten gereisd is.

Wright meent dat Paulus in Efeze gevangen heeft gezeten en dat hij daar een inzinking heeft gekend; een keerpunt in zijn biografie. De nachtmerrie van Efeze zou zijn tweede brief aan de Korinthiërs hebben ge stempeld, en die niet alleen. Op de Areopagus kwam Paulus niet om te discussiëren, maar volgens Wright stond hij er terecht. Volgens Wright draait Paulus’ evangelie om het bij elkaar komen van de lijn van Israël in het koningschap van de gezalfde en de lijn van Gods trouw in het koningschap van God. Jezus is de Kurios, God en mens, en die claim staat tegenover de keizercultus van het Romeinse Rijk.

Theologisch past deze biografie helemaal in het werk van Tom Wright, een prominent vertegenwoordiger van het ‘nieuwe perspectief op Paulus’. Wat traditioneel ‘rechtvaardiging door het geloof’ heet, wordt bij Wright tot: behoren bij het verbond, bij het volk van Abraham. Ook zou Paulus’ boodschap, hoe nieuw die ook klinkt, goed passen bij reeds bestaande verwachtingen in diverse culturen. Zie Paulus’ aansluiting bij de verering van de ‘onbekende God’ in Athene. Wrights Paulus zou een goede anglicaan zijn.

Jammer genoeg maakt Wright ook in dit boek een karikatuur van het protestantisme, alsof dat zou draaien om de vraag hoe het individu naar de hemel gaat. Die karikatuur zit Wright in de weg om reformatorische aspecten (zonde, verzoening) dieper te verwerken dan hij nu doet. Iets dergelijks speelt ten aanzien van de eschatologie. Volgens Wright moeten volgelingen van Jezus met een soort ‘theologische jetlag’ leren leven: de wereld is nog donker, maar hun klok is al aangepast aan een andere tijdzone. Mooi gezegd, maar het accent valt bij Wright wel steeds op de verbetering van deze wereld, meer dan op de verwachting van de komende.

Toch is dit een boek van grote klasse. Het biedt een geloofwaardig beeld van Paulus, hartstochtelijk en meeslepend opgeschreven. Zonder speculatie gaat dat niet, maar jammer van de eenzijdige theologie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen