Is mijn geloof goed genoeg?
Ben ik wedergeboren? Is het voor mij? Het zijn vragen waar Hanke van den Broek (24) mee worstelde en die haar soms nog niet loslaten. Toch deed ze in juli belijdenis in Utrecht-West bij ds. D.J.T. Hoogenboom.
Hanke trok een aantal jaren geleden voor haar studie naar Utrecht. Zoekend naar een gemeente om zich aan te sluiten, trof haar de fijne sfeer in de CGK van Utrecht-West. Ze voelde zich er welkom en de preken spraken haar aan.
Hoe heb je de zekerheid gekregen waar door je belijdenis kon doen?
“Er was geen speciaal moment. Wel waren er momenten dat ik zag dat God echt voor me zorgt. Als ik terugkeek, zag ik dat Hij mij hielp. Dat helpt ook om te geloven. Hij geeft Zijn beloften, is er voor mij. Als God zo trouw is, doe ik Hem geen recht als ik zomaar nog een jaar wacht met belijdenis doen. Er was dus geen speciaal moment dat ik zekerheid had, maar meer dat mijn vertrouwen is gegroeid. Tijdens preken werd ik bemoedigd. Als ik weer terugval op mezelf, dan is het fijn preken te horen, de Bijbel te lezen en te bidden. Eerlijk gezegd spreekt dit wel de ene keer meer aan dan de andere. Vragen als ‘Leef ik wel genoeg voor God?’ en ‘Wil ik wel genoeg voor Hem leven?’ blijven wel een constante. Na de belijdenis kwam de twijfel weer: Is mijn geloof goed genoeg? Kan ik dit wel zo zeggen? Houd ik mezelf voor de gek? Ik wilde echt belijdenis doen van mijn geloof.”
Zie jij wel zekerheid bij anderen?
“De meesten hebben ook wel twijfels, maar er zijn er ook wel die kunnen geloven zoals ik zou willen. Aan het bestaan van God heb ik zelf nooit fundamenteel getwijfeld, al flitste er wel eens door me heen: wat als het allemaal niet waar is?”
Avondmaal
“Ook na de viering van het Heilig Avondmaal afgelopen zondagen, wat heel fijn was, kwamen toch weer de vragen: Weet je het zeker? Heb je de verkeerde keus gemaakt? Ik vond het best spannend, net als de vrienden met wie ik in de kerk zat en die ook voor het eerst deelnamen. Eerst verwachtte ik niet dat ik zou durven, maar ik ben er blij mee. Het gaat om gemeenschap met God en Zijn gemeente. Dat is iets heel moois en het was ook mooi om dit met elkaar te delen. Dat er langs de banken werd gegaan vergemakkelijkte de deelname wel.”
Komt de schroom voor het Heilig Avond maal door jouw achtergrond, hoe je hierin bent opgevoed?
“In mijn jeugd – ik ben opgegroeid in de Gereformeerde Gemeenten – heb ik inderdaad ervaren dat een drempel werd opgeworpen. De nadruk lag erop dat je goed genoeg moest zijn en dat het heel erg was als je het verkeerd deed. Hierdoor had ik een angstbeeld. Ik weet dat dit zo niet in de Bijbel staat en dat kan ik mezelf wel vertellen, maar het is er heel erg ingehamerd.”
“Twijfelen hoort er misschien bij, ondanks dat ik weet dat God het goed maakt. Geloof ik wel echt, heb ik me afgevraagd. Juist daarom wilde ik mijn geloof belijden en die stap in vertrouwen zetten. Ik hoop dat dat stemmetje slijt, al hoort onzekerheid misschien ook wel tot de kern: dat je ondanks al die twijfel toch gelooft dat God het goed maakt. Vertrouwen, ook al weet je het niet zeker.”
Hoe ervaar jij de houding van mensen die vanzelfsprekend geloven, omdat het je immers wordt aangeboden?
“Zelf zou ik nooit zo kunnen denken, ook door mijn opvoeding. Het lijkt makkelijk en mooi om zo te geloven, in die vrijheid. Een stemmetje in mij zegt dan echter: is het zo makkelijk? Dat is niet wat ik geleerd heb!”
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 januari 2021
De Wekker | 24 Pagina's