"Bij catechisatie gooi ik altijd gelijk op tafel hoe ik ergens over denk"

‘Ik zit in de afrondende fase van de BBLopleiding tot chauffeur wegvervoer. In december hoop ik te gaan werken, daar heb ik zin in.’ Jonathan is dooplid van de Andreaskerk (CGK) in Apeldoorn. ‘Het geloof is voor mij vooral een levensstijl. Mijn hele manier van leven wordt erdoor beïnvloed.’

Vanaf de kleuterklas werd Jonathan op school geobserveerd en onderzocht. Zijn moeder: ‘Op de peuterspeelzaal zeiden ze al dat hij anders was dan andere kinderen.’ Voor Jonathans ouders maakte de diagnose autisme veel duidelijk. ‘Jonathan had als kind veel structuur nodig. Hij neemt dingen altijd heel feitelijk, ook in het geloof.’

In de kerk en in het geloof zijn gewoontes belangrijk. Sommige regels zijn duidelijk en staan vast, maar er zijn ook ongeschreven afspraken. Dat ervaart Jonathan als verwarrend. Zijn moeder: ‘Als we vroeger een saucijzenbroodje in de stad gingen halen, wilde Jonathan daar ook voor bidden. We bidden toch altijd voor het eten?’ Jonathan knikt: ‘Dingen doen volgens een vaste structuur helpt mij heel erg.’

In de kerk wordt rekening gehouden met Jonathans behoeften. Op de beamer wordt vanaf zijn kindertijd met pictogrammen de liturgie aangegeven, waardoor Jonathan al jong leert wat er gaat gebeuren.

Door coronatijd verdween de vastigheid in liturgie en kerkgang. Dat gaf onrust. ‘Ik zit in het geluidsteam van de kerk, en mocht daarom gelukkig vaak toch naar de diensten komen.’ Op zoek naar meer structuur bezoekt Jonathan sinds die tijd vaak ’s middags de Hervormde kerk. ‘Ze hebben een vaste liturgie en de preken zijn daar duidelijk en praktisch.’

Want ook dat is belangrijk voor Jonathan: heldere taal in de kerk. ‘Wollig taalgebruik vind ik niet fijn. Ik wil graag weten wat ik in mijn dagelijkse leven aan de preek heb. Hoe concreter de toepassing van de preek, hoe beter. Het moet in de kerk over je leven gaan.’

De geloofsvragen die Jonathan heeft, verschillen niet erg van die van de gemiddelde gelovige. Maar hij gaat er wel anders mee om. ‘Bij catechisatie gooi ik altijd gelijk op tafel hoe ik ergens over denk.’ Openheid over het geloof is sowieso geen probleem voor Jonathan. Zijn moeder: ‘Wij vinden het wel eens lastig om over het geloof te praten, en daar heeft Jonathan geen last van. Bijvoorbeeld op de camping kwam hij er in lastige situaties gewoon voor uit: ‘Dat doe ik niet, omdat ik geloof.’ De tekst ‘ik schaam mij het Evangelie niet’ is echt van toepassing op Jonathan.’ Haar zoon lacht: ‘Ik ben me daar zelf helemaal niet bewust van.’

Jonathan houdt zijn ouders in geloofsopzicht een spiegel voor. Zijn vader: ‘Wat wij aan Jonathan hebben geleerd over het geloof, dat neemt hij aan. Dat betekent ook dat we onszelf er ook aan moeten houden.’ In de kerk moet er oog zijn voor mensen met autisme, vindt het echtpaar. ‘Dat betekent dat de gemeente bereid moet zijn om zich aan te passen.’

Vanwege privacyredenen staat Jonathan alleen met zijn voornaam in De Wekker, en wordt de naam van zijn ouders niet genoemd. De volledige gegevens zijn bekend bij de redactie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen