Mijn moeder heeft dementie
Vraag Mijn moeder heeft dementie en woont nu in een verpleeghuis. Ik zie er enorm tegenop om haar te bezoeken. Ze is zo veranderd, het is gewoon mijn moeder niet meer. Ik voel me schuldig omdat ik haar nu veel minder zie. Tegelijk houd ik liever het beeld vast van hoe ze was. Doe ik er verkeerd aan dat ik haar minder bezoek?
Wanneer een van je ouders te maken krijgt met dementie, is dat heel ingrijpend. Het maakt verschil om welke vorm van dementie het gaat. Maar altijd word je met rouw en verlies geconfronteerd. Je kunt niet meer alles delen. Je mist het luisterende oor, de betrokkenheid. Je rol verandert ook. Je draagt zorg en verantwoordelijkheden die normaal een ouder voor een kind draagt. Soms moet je lastige beslissingen nemen. Ik ben benieuwd waarin je de veranderingen bij je moeder het meest merkt. Het is niet gemakkelijk wanneer het gedrag of karakter erg verandert. Het heeft tijd nodig daarmee te leren omgaan. Neem de tijd die je zelf nodig hebt. Voel je daar niet schuldig over. Uiteindelijk is het goed voor je moeder wanneer het ook goed gaat met jezelf. Trouwens, heel goed dat je met je vraag komt. Hopelijk vind je iemand om mee te spreken, een begeleider van je moeder of de geestelijk verzorger van de instelling.
Het zal pijn doen de ontluistering te zien. Tegelijk blijft het je moeder. De pijn vermijden en haar niet meer bezoeken zou niet verstandig zijn. Het blijven geven van aandacht en geborgenheid is van grote betekenis. Blijf vooral voor ogen houden wie ze voor je was, probeer voorbij te zien aan misschien wel moeilijk gedrag dat voortkomt uit haar ziekte. Lange gesprekken zullen niet mogelijk zijn. Het advies is vaak iets samen te doen. Wat vond ze altijd mooi? Een wandeling, samen foto’s kijken, samen meedoen met een activiteit – het zijn vaak in onze ogen kleine dingen die heel veel betekenen.
Van grote betekenis blijkt altijd weer het aanboren van de bronnen van het geloof. Al komen woorden niet goed meer over, de beleving van een bekend lied of een oude psalm kan juist sterker worden. Een vrouw vertelde dat ze met haar moeder ‘Eens brachten de moeders de kinderen tot Jezus’ gezongen had. Het raakte zowel moeder als dochter: moeder zong het vroeger voor haar. In zulke kostbare momenten ontvang je ook zelf veel zegen.
Van harte hoop ik dat je, bij alles wat deze periode vraagt, ook veel goeds met je moeder ervaren zult. Alleen kun je het niet. Praat erover. Zoek vooral het contact met God, met al je vragen. Denk aan Jezus die de mensen zag en liefhad, wie en hoe ze ook waren. Hij ziet en kent ons. De Schotse hoogleraar John Swinton schreef een boek over dementie: Living in the memories of God. Hij blijft Zich Zijn kinderen herinneren! Dementie betekent veel verlies. Maar wat blijft, is de liefde.
Hebt u een pastorale vraag voor deze rubriek?
Mail naar agdobbe@dewekker.com.
U blijft anoniem.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 augustus 2023
De Wekker | 20 Pagina's